سقوط قیمت دلار تهدید است یا فرصت؟

به گزرش خبرنگار اقتصادی پارس ؛ اما در پی انتخاب حسن روحانی که وعده حل مشکلات اقتصادی را داده بود، بازار ارز و طلا به سرعت واکنش نشان داد به طوری که در ۲ تیر ماه دلار و سکه به ترتیب رکوردهای بی سابقه ۲۸۵۰ و ۱۰۴۰۰۰۰ تومانی را برای ساعاتی ثبت کردند.

از نیمه اول سال گذشته بعد از اجرای دور تازه ای از تحریم ها، قیمت دلار و دیگر ارزها در بازار آزاد ایران به حدود سه برابر افزایش یافت، که در کنار افزایش نقدینگی سرمایه گذاری مردم را به سمت دلار سوق داد، عده ای از کارشناسان معتقد بودند که تاثیر تحریم ها می توانست دلار را تا مرز ۲۵۰۰ تومان بالا ببرد اما دولت برای جبران کسری خود قیمت دلار را تا مرز ۴۰۰۰ تومان بالا برد.

به هر حال تاثیر روانی دولت امید، که می خواهد منادی صلح و دوستی برای همه ملت های جهان است باعث شد، گروهی از مردم که در ماههای اخیر سکه و طلا خریده بودند، برای اینکه ضرر کمتری متوجه آنها شود برای فروش به بازار هجوم بیاوردند.

همانطور که پیش بینی می شد کاهش اخیر بهای ارز ناشی از جو روانی حاکم بر جامعه بود، نه بهبود شاخص های دخیل در افزایش قیمت ها، به طوری که دلار در نهایت بر روی ۳۳۰۰ تومان ارام گرفت اما همین جو روانی کافی بود تا بخشی از ۲۰ میلیارد دلار ارز موجود در دست مردم روانه بازار شود، به طوری که بیشتر فروشندگان بین ۵۰۰ الی ۲ هزار دلار عرضه می کنند.

دولت، دلار ارزان می کند؟

در حالی که ابراهیم نکو، عضو هیات رئیسه کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی « کاهش نگرانی مردم از وضعیت آتی اقتصاد و امیدواری به ایجاد ثبات در اقتصاد پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری» را عامل کاهش قیمت طلا، سکه و ارز در بازار داخلی عنوان کرده است.

اما به نظر دولت دهم بدش نمی اید دلار را با حول و حوش قیمت مصوب در بودجه یعنی ۲۴۰۰ تومان تحویل دهد، موضوعی که هفته گذشته علی فخر موحدی، مدیرعامل صندوق توسعه صادرات طلا و جواهر بر این ادعا مهر تایید زد: « دولت دهم قصد دارد دولت را با دلار دوهزارو۴۰۰تومانی تحویل حسن روحانی دهد»

دولت با این اقدام دو هدف را دنبال می کند: اولا: دلار در حال تبدیل شدن به یک شاخص ارزیابی برای فعالیت دولتمردان است، دولتمردان به این نگاه می کنند که زمان تحویل دولت، دلار چه نرخی داشته است و روزی که دولت را تحویل داده اند، چه نرخی. مثلا دولت آقای خاتمی دلار حدود ۴۵۰ تومانی را ۹۰۰ تومان تحویل داد و دولت آقای احمدی نژاد قرار است بیش از سه هزار تومان تحویل بدهد. این نگاه نگران کننده است و شائبه ایجاد می کند، پس احمدی نژاد بدش نمی اید نامش با دلار ۲۵۰۰ تومانی در خاطره ها بماند.

دوما: دولت در دو سال گذشته با بالابردن قیمت دلار در بازار آزاد کسری بودجه خود را تا حدودی جبران کرد و هم اکنون با تزریق دلارهای نفتی به بازار سعی دارد بدهی خود را به پیمانکاران و شرکت ها و دستگاه های مختلف پرداخت کند.

سقوط آزاد دلار خوب یا بد؟

در این میان کارشناسان اقتصادی سقوط دلار به پایینتر از ۳۰۰۰ هزار تومان را همانند افزایش سه برابری ارزش ان در سال گذشته خطرناک می دانند.

به طوری سعید لیلاز ، کارشناس مسائل اقتصادی از کاهش قیمت دلار که از آن با عنوان سقوط آزاد یاد می کند، انتقاد کرده و می گوید: « افت قیمت دلار به زیر سه هزارتومان به هیچ وجه به صلاح نیست و نباید از این اتفاق اظهار خوشحالی کرد. حتی اگر تحریم ها هم برداشته شوند، دلیلی ندارد که قیمت دلار به کمتر از سه هزارتومان کاهش یابد. بعید هم به نظر می رسد که دولت روحانی بخواهد براساس رویه دولت احمدی نژاد عمل کند زیرا با کاهش قیمت دلار صادرات غیرنفتی کاهش می یابد و تولید ضعیف تر از قبل می شود. در کنار این، راه بر واردات صد میلیارددلاری باز می شود. ادامه این روند منجر به افزایش تورم و بیکاری خواهد شد»

هادی حق شناس، دیگر کارشناس اقتصادی است می گوید: « همان گونه که شوک های صعودی دلار مخرب هستند، شوک های نزولی این ارز نیز می تواند تبعات منفی برای اقتصاد داشته باشد. بنابراین عقلانی است که بانک مرکزی وارد عمل شده و مانع سقوط آزاد قیمت دلار شود»

با این وجود واقعیت این است با توجه به کسری بودجه ۶۰ الی ۷۰ میلیاردتومانی بودجه سال جاری، کاهش قیمت دلار به پایین تر از ۳۰۰۰ تومان، دولت نوپای روحانی را با مشکلات فراوانی روبرو می سازد به طوری که در این صورت استقراض از بانک مرکزی و چاپ اسکناس دور از انتظار نمی باشد، اتفاقی که اگر رخ دهد کوچکترین پیامد ان افزایش تورم و کاهش تولید است.