اضافه شدن ۴۵۰۰۰۰۰ دانشجو به بیکاران‌

به گزارش پارس به نقل از راه دانا، مدرک‌گرایی، و بی‌توجهی به نیازهای بازار کار، هجوم میلیون‌ها نفر تنها برای ورود بی‌هدف به دانشگاه‌ها و شفاف نبودن خواسته‌های واقعی بنگاه‌ها در دهه‌های گذشته باعث انباشته شدن ۲٫۵ میلیون تقاضا برای کار شده که از این تعداد ۱٫۷ میلیون نفر ۱۵ تا ۲۹ ساله هستند.

آماری که از بیکاری جوانان در دست است نشان می دهد که نرخ بیکاری این گروه بسیار بالاست. طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ نرخ بیکاری کل کشور در حدود ۱۲.۷ درصد، ولی نرخ بیکاری افراد زیر سی سال بالاتر از ۳۰ درصد بود، جزئیات آمار نشان می دهد که مشکل در سالهای آینده عمیق تر خواهد بود.

علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه در این رابطه می گوید: ذائقه کارجویان به مقوله کار تغییر یافته و کشور با کارجویانی از یک جنس و نیازهای شدیدا نزدیک به هم مواجه است؛ وی معتقد است ۲ میلیون فرصت شغلی در کشور وجود دارد که کسی حاضر به انجام آنها نیست.

اما در حال حاضر، تعداد کل بیکاران مطلق کشور از سوی مرکز آمار ایران ۲ میلیون و ۵۰۰ هزارنفر اعلام شده است. معاون وزیر کار می گوید ۳۱ درصد از این تعداد یعنی ۷۷۵ هزارنفر دارای تحصیلات دانشگاهی هستند.

به نظر می رسد معضل بیکاری جوانان دارای تحصیلات دانشگاهی؛ یکی از بزرگترین مسائل و چالش های پیش روی دولت در بازار کار باشد، حال در صورتی که بازار کار و اشتغال ایران برای ۷۷۵ هزار تحصیل کرده دانشگاهی توان ایجاد پذیرش ندارد، وزارت کار اعلام کرده بزودی ۴ میلیون و ۵۰۰ هزارنفر دیگر نیز به این جمعیت افزوده می شوند.

کارشناسان بازار کار کشور معتقدند یکی از دلایل افزایش تعداد کارجویان دانشگاهی و بروز بحران در اشتغال فارغ التحصیلان این است که دولت ها در دهه های گذشته به وظایف خود چندان در این بخش عمل نکرده اند به گونه ای که هر ساله دانشگاه های کشور بدون توجه به نیاز بازار کار، اقدام به پذیرش هزاران دانشجو در رشته های مختلف کرده اند.

کارخانه های تولید مدرک کشور تا آنجا این کار را ادامه داده اند که امروز تولیدات آنها خریدار چندانی ندارد و این موضوع به یک بحران در کشور تبدیل شده است. اساسا دانشگاه ها می گویند وظیفه ای در پایش نیازهای بازار کار ندارند و وظیفه آنها تنها پرداختن به امور تحصیل دانشجویان است.

به هر حال باید گفت یکی از مهم ترین وعده های روحانی در زمان تبلیغات انتخاباتی و همچنین پس از تشکیل دولت تدبیر و امید، مقابله با بیکاری و ایجاد فرصت های جدید شغلی برای جوانان بود.

اماناتوانی دولت ها در عمل به تعهداتشان در بازار کار و همچنین بسته ماندن درهای این بازار به روی کارجویان به ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی، باعث شده است که بیکاری جوانان امروز در ایران بحرانی شود.