رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با مسئولان، یک جلسه راهکاری، سیاستی و اجرایی به نمایش گذاشتند. راهکار با راهبرد و استراتژی متفاوت است و در لایه‌ای جزئی‌تر، کوتاه‌مدت و معین قرار می‌گیرد. ارائه راهکارهایی تا این حد دقیق و شفاف، فرصتی مغتنم برای تمام ارکان حاکمیت است تا در شرایط کشور، یک بهبود سریع رخ بدهد. عمده سخن ایشان در این دیدار، نحوه پیاده‌سازی شعار سال بود و برای اولین قدم در این راستا، ایشان بر اولویت داشتن مسئله اقتصاد و خاصتا تورم تأکید می‌کنند. سپس نشان این اولویت را در این می‌دانند که امکانات کشور بر این مسئله متمرکز شود. درعین‌حال تذکر می‌دهند اولویت‌بخشی به اقتصاد به معنای بی‌محلی به مقوله زیربنایی فرهنگ نیست، بلکه اقتصاد خراب، نفس فرهنگ را می‌گیرد و زیربنا بدون روبنا در معرض انواع آسیب‌هاست. ضعف معیشت، خواه‌ناخواه فرهنگ را گروگان می‌گیرد و حکومت را به‌عنوان بزرگ‌ترین آمر به معروف و ناهی از منکر، در جایگاه ضعف قرار می‌دهد.
به‌این‌ترتیب رهبر معظم، مسائل فرهنگی را تا حد زیادی وابسته به بهبود شرایط اقتصادی می‌دانند. این ایجاب می‌کند افراد دست‌اندرکاری که دغدغه‌های فرهنگی بیشتری دارند هم تلاش خود را بیشتر معطوف به امر واجب مهار تورم کنند. توصیف آقا از وضع تورم، کاملا با حس مردم منطبق بود. تورم پیاپی و چندساله‌ای که مردم را فرسوده است. 
بااین‌حال هنوز اندک افراد و جریان‌هایی هستند که اولویت اقتصاد و تأثیر حیاتی آن برای تمام وجوه فرهنگ ازجمله حجاب را درک نکرده‌اند و از سخنان سه‌شنبه رهبری، تنها چند جمله مربوط به حجاب را چسبیده‌اند. حال‌آنکه‌ سخنان ایشان در مورد حجاب در یک چارچوب مشخص بود. چارچوبی که یک ضلع آن اولویت اقتصاد و تحت تأثیر بودن فرهنگ است. ضلع مهم دیگر آن، نیاز به برنامه‌ریزی و سیاست و تفکر و درنگ برای مدیریت فرهنگ و امر شرعی و قانونی حجاب است. رفتارهای ضربتی، ساده‌انگارانه، دفعی و شدید، نسبتی با امر رهبری به برنامه‌ریزی در این مورد ندارد. کاری نیاز به برنامه‌ریزی و سیاست پژوهی دارد که پیچیده است و باید با زیرکی و دقت پیش برود. حجاب، مسئله‌ای نیست که با یک قانون مبتنی بر برخورد و تنبیه و جریمه‌ حل بشود. این سیاست‌های بدون برنامه، تنها پیچیدگی این مقوله را خواهد افزود.