مصطفی هدایی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی به یکی از جنبه‌های بسیار مهم تقابل ایران و کره جنوبی در موضوع پول‌های بلوکه شده پرداخت و نوشت:

پیام‌ها در دنیای بین‌الملل اگر با خطای محاسباتی صادر شوند، نتایج نامطلوبی را برای کشورها رقم خواهند زد. سیاست‌های اعمالی و اعلامی ممکن است تفاوت‌هایی در ظاهر داشته باشند، ولی در ذهنیت سیاست‌گذاران می‌بایست بر اساس یک ماهیت یعنی منافع ملی برای سیاست‌ها تعریف شود.

در سال ۱۳۹۲، حسن روحانی رئیس‌جمهور جدید ایران اعلام کرد که خزانه دولت خالی است و این پیام برای دنیا یک معنا داشت که دولت ایران بر اثر تحریم در موقعیت ضعیفی قرار دارد و می‌توان فشارها را برای رسیدن به هدف ادامه داد.

کلیدواژه‌هایی مانند خزانه خالی، سقوط کشور به ته دره، دولت ورشکسته، کشور ویران‌شده و … در کنار لبخندهای مردان دیپلمات ایران در برابر اخم و تهدید دشمن به سیاست خارجی دولت حسن روحانی در ابتدای کارش تبدیل شد، متأسفانه این امر رویه‌ای ثابت در ۸ سال  بود.

رئیس‌جمهور و وزیرخارجه کشورمان در برابر منتقدان داخلی با خشم و تحقیر برخورد می‌کردند ولی روبه‌روی مقامات خارجی ازجمله غربی با لبخند می‌نشستند و امتیاز می‌دادند. به‌هرحال در سال‌های گذشته در مقاطعی دشمنان مجبور به عقب‌نشینی شدند.

زمانی‌که نیروهایی در کشور در کنار گوش دشمنان حاضرشده و آن‌ها را مجبور به عقب‌نشینی می‌کردند. در مهم‌ترین زمان و بخش مذاکرات هسته‌ای، یکی‌از چالش‌های غرب قدرت منطقه‌ای و موشکی ایران بود.

دیپلمات‌های ایرانی از این ظرفیت به‌عنوان اهرم فشار برای به کرسی‌نشاندن حقوق کشور استفاده می‌کردند.

تصور کنید تعداد سانتریفیوژهای ایران در حد سال ۸۴ باقی‌ مانده بود و یا توسعه سایت‌های فردو و اراک اجرایی نشده بود. در آن مقطع آیا دولت و تیمش اساسا می‌توانستند مذاکراتی در آن سطح برگزار کنند و وزیر خارجه آمریکا هفته‌ها برای توافق هسته‌ای در اروپا باقی بماند؟

هیچ‌گاه جمهوری اسلامی از اقدامات بازدارنده و هشدارآمیز ،زیان ندیده است. درحالی‌که آمریکا با منطق زور و بدون توجه به حقوق بین‌المللی و حقوق مردم، تحریم‌های یک‌جانبه خود را به کل جهان تعمیم داده و کشورهایی به آن تن داده‌اند.

کره‌جنوبی به بهانه تحریم‌های آمریکا، پول نفت ملت ایران را بلوکه کرده و بیش از ۷ میلیارد دلار در این کشور چند سال است که وجود دارد و به ایران بازنمی‌گرداند.

مذاکرات چندساله مقامات وزارت خارجه و بانک مرکزی با کره‌ای‌ها راه به‌جایی نبرده و بر اساس گزارش‌هایی، بانک کره‌ای کارمزد نگهداری پول ایران را که بالغ‌بر  میلیون‌ها دلار می‌شود را نیز از ۷ میلیارد دلار کسر می‌کنند.

دیپلماسی لبخند و خواهش و تمنا از کره‌ای‌ها راه به‌جایی نبرده و آن‌ها با وقاحت با ارائه پیشنهاد فروش کالا به ایران در حال زمان‌کشی هستند.

این امر برای کشور مقتدر و بزرگ ایران گران آمده و درنهایت اقدام به نشان دادن گوشه‌ای از اقتدارش کرد. اقتدار ایران برای کشورهای آسیای شرقی امر تازه‌ای است، چراکه ایران همواره بر روابط دوستانه و متعادل با آسیایی‌ها اصرار دارد ولی آن‌ها متأسفانه مطیع و گوش‌به‌زنگ سیاست‌های آمریکا هستند.

کشتی نفتکش کره‌ای در خلیج‌فارس توسط سپاه پاسداران متوقف شد

این خبر در رسانه‌های کره‌ای همچون بمب صدا کرد. به‌دنبال آن بود که کره‌ای‌ها دست به یک اقدام تحریک‌آمیز زدند و کشتی جنگی مبارزه با دزدان دریایی را راهی خلیج‌فارس کردند. این اقدام کره با تمسخر و پوزخند کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد و سپاه نیز خم‌به‌ابرو نیاورد.

پس‌از  بروز اقتدار ایران در برابر کره، این کشور مجبور به عقب‌نشینی و روانه کردن هیئت مذاکره‌کننده به کشورمان شد.

کره جنوبی که سال‌هاست با بهانه‌جویی پول ایران را گرو نگه‌داشته، اینک مجبور است تا دست از این خیانت علیه منافع ملی ایران بردارد و درنهایت تا زمانی که خواسته‌های ایران را عملی نکند، همچنان با ضرب شست‌های کشورمان روبه‌رو خواهد بود.

خبرهایی نیز در رسانه‌ها وجود دارد که کره  با آزادسازی دلارهای بلوکه‌شده موافقت کرده و باید شاهد گشایش‌هایی در هفته‌های آینده باشیم. درهمین‌راستا بود که حسن روحانی اعلام کرده در صورت تزریق ۷ میلیارد دلار  به بازار، قیمت ارز به زیر ۱۵ هزار تومان کاهش خواهد یافت.

وعده جدید دولت نیز بر اساس اقتدار سپاه پاسداران شکل‌گرفته و درصورتی‌که دولت تدبیر و امید در سال‌های گذشته تعادلی در سیاست خارجی یعنی ترکیب قاطعیت و اقتدار با  دیپلماسی تعامل را درپیش‌می‌گرفت، کشوری مانند کره‌جنوبی به این راحتی نمی‌توانست حقوق ملت ایران را پایمال کند.

اقداماتی مانند ممنوعیت ورود کالاهای کره‌ای به ایران میلیاردها دلار به اقتصاد کره ضربه وارد می‌کرد.

ایران، بازار بزرگ گوشی‌های تلفن‌همراه، کامپیوتر، تلویزیون، لوازم برقی آشپزخانه، خودرو و  … ساخت کره‌جنوبی است و ازدست‌دادن چنین بازار بزرگی کابوس شرکت‌های کره‌ای است.