به گزارش پارس به نقل از ایسنا، هواپیماهای بزرگ مسافربری و ترابری (Cargo) بیشترین زمان پرواز خود را به صورت مستقیم طی می کنند. تدوین الگوریتم کنترلی جدید، می تواند با صرف کمترین هزینه و زمان، موجب کاهش مصرف سوخت هواپیماها شود.

ناسا یک کد رایانه ای ویژه با نام الگوریتم جست وجوی بیشینه (Peak-Seeking) تدوین کرده است که می تواند با تنظیم دقیق سطوح کنترلی، میزان نیروی پسای آیرودینامیکی را به حداقل برساند. این الگوریتم جدید که بخشی از پروژه کنترل هوشمند عملکرد (Intelligent Control for performance) است، به منظور آزمایش بر روی رایانه یک فروند هواپیمای F-۱۸ بارگذاری شد.

نتایج اولیه آزمایش های پروازی پروژه ICP حدود ۳ تا ۵ درصد کاهش مصرف سوخت را نشان داده است.

این نتایج نشان می دهد که روش جدید در مقایسه با روش های معمول کنترل دقیق سطوح فرامین (Trim) و الگوریتم های خلبان خودکار (َAutopilot) از توانمندی بسیار بالاتری برخوردار است.

برنامه آزمایش پروازی دیگری که در این پروژه در نظر گرفته شده است، استفاده از حسگر پوششی بسیار نازکی به نام Thin Film Sensor ساخت شرکت TAO Systems، بر روی بال های هواپیماست که مشخصات نیروهای آیرودینامیکی وارد بر بال را به صورت در زمان دریافت و پردازشگر هواپیما منتقل می کند. پردازشگر هواپیما نیز با بررسی شرایط محیطی موجود، بهترین وضعیت سطوح فرامین را انتخاب می کند.

این حسگر ویژه علاوه بر کاهش مصرف سوخت و آلودگی محیطی، می تواند با بررسی فشارهای وارده به بال ها و جلوگیری از وارد آمدن فشار بیش از حد به بال ها، به محققان برای بررسی کاهش وزن هواپیماها در مراحل بهینه سازی سازه کمک کند. استفاده دیگر از این فناوری در کاهش تاثیر بادهای ناگهانی و تلاطم هوایی بر روی هواپیما در تعامل با الگوریتم های تدوین شده مناسب برای کنترل سطوح فرامین در جهت افزایش ایمنی پروازهاست.