به گزارش پارس نیوز، 

حاصل حضور لیست رانتی در شورای شهر انتخاب شهرداری مریض و بی مسئولیت بود که علیرغم اینکه شورای شهر زمان زیادی را برای انتخاب شهردار قرار داد اما نجفی خسته‌تر از آن بود که بتواند اوضاع نابسامان شهرداری را سامان بخشد و بیش از آن که وضعیت بدتر شود، خود درخواست استعفا داد و شهر را با وضعیت نابسامانی رها کرد و مث همیشه بیماری را بهانه خویش کرد.

حالا شورای شهری‌ها به جای اینکه به احوال و اوضاع شهرتهران بپردازند و فکری برای نیروهای تعدیل شده شهرداری بکنند، باید چراغ به دست دنبال شهرداری باشند که بتواند آنان را از این وضعیت نجات داده و اوضاع را سامان دهد، هرچند از لیست رانتی که خود با تکرار می‌کنم بر سر کار آمده‌اند نمی‌توان هم انتظار بیشتری داشت.

روز یکشنبه در حالی که شورای شهری‌ها در حال تقلا برای انتخاب شهردار مناسبی برای اداره شهر تهران بودند، عده‌ای از کارکنان بخت برگشته شهرداری در نزدیکی شورای شهر تجمع کرده و خواستار بهبود وضع موجود شدند، اما دریغ که تیم جدید شهری درگیرتر از ان است که بتواند جواب عملکرد چندماه خود را بدهد چه برسد به اینکه پاسخگوی مشکلات کارکنان خود نیز باشد.

ای کاش تیم جدید شهری به جای کج‌اندیشی‌های سیاسی و سیاسی نگاه کردن به پارلمان شهری کمی به فکر افزایش اعتماد نیروی انسانی شهرداری بودند تا شهر در ادامه کار با تعطیلی مواجه نشده و مردم ثمرات آن را شاهد باشند

از آمدن و رفتن نجفی بیش از هفت ماه نگذشته است اما عمر کوتاه عملکرد شهرداری چندان بدون دستاورد نیز نبود و نجفی علیرغم اینکه خود بداند، دستاوردهای عظیمی به جای گذاشت.از جمله این دستاوردها می‌توان به نابسامانی وضعیت نیروهای انسانی در شهرداری اشاره کرد که علیرغم وعد و وعیدهای داده شده نه تنها شورای شهر نتوانستند کاری برای آنان انجام دهند بلکه وضعیت را از شرایط پیشین خود به چند درجه قبل‌تر برده و اکنون موج بی اعتمادی در میان کارکنان شهرداری موج می‌زند.

مدیر دولتی که همه گمان می‌کردند با آمدنش به ساختمان بهشت اوضاعی را به گونه‌ای متحول می‌کند که نه تنها با ارتباطات دولتی خود قادر به بازگرفتن حق شهرداری از دولت خواهد بود بلکه بدهی‌های شهرداری به پیمانکاران نیز تصفیه شده و از این بابت مساله‌ای باقی نمی‌ماند اما اوضاع نه تنها آرام نشد بلکه با اهمال نجفی اعتمادی هم که پیمانکاران به شهرداری داشتند از دست رفت و در داستان بارش برف در باران شاهد بودیم که عملا هیچ کدام از یپمانکاران حتی برای نظافت شهری نیز در پست‌های خود حاضر نشدند چه برسد به اینکه شهر را از لوث برف و باران آزاد کنند تا عبور و مرور به سادگی صورت گیرد.

علیرغم اینکه معاونان شهرداری و اعضای شورای شهر از ابتدای حضور خود تاکید ویژه‌ای را بر این مساله داشتند که تصمیمی برای تعدیل نیروهای شهرداری ندارند اما گویا حساب و کتاب‌های شهرداری‌چی‌ها با دخل و خرجشان نخواند و عذر هر کسی را به انحا مختلفی از شهرداری خواستند.

حالا یکی را به بهانه اختلاف نگاه سیاسی و دیگری را به دلیل نداشتن موجودی برای پرداخت حقوق‌هایشان مرخص کردند، اما آنچه در اینجا مورد پرسش قرار می‌گیرد، آن است که اگر بهانه شورای شهری‌ها برای تعدیل نیرو خالی بودن خزانه است پس با این خزانه خالی چگونه تبلت ماشین‌های گرانقیمت خریداری می‌شود و اظهارات برخی از اعضای شورای شهر خلاف این مساله را روایت می‌کند و اگر به بهانه اختلاف نگاه سیاسی است، پس شعار زنده باد مخالف من و وعده‌های پرطمطراق آزادی اندیشه در شهرداری چه می‌شود.

ای کاش تیم جدید شهری به جای کج‌اندیشی‌های سیاسی و سیاسی نگاه کردن به پارلمان شهری کمی به فکر افزایش اعتماد نیروی انسانی شهرداری بودند تا شهر در ادامه کار با تعطیلی مواجه نشده و مردم ثمرات آن را شاهد باشند.