ایرج کریمی مجرد روانشناس با اشاره به اینکه خجالت یک نوع اختلال خلقی است که عوامل محیطی در آن نقش چشمگیری دارد؛ گفت: تمامی اختلالات روحی و روانی دارای زمینه ژنتیکی و اکتسابی هستند.
این روانشناس افزود: وجود علائم اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر و فوبیا در والدین می تواند در آینده به اختلال وسواس و خجالت در کودکان منجر شود. 
کریمی تصریح کرد: شرایط بد محیطی، خشونت و پرخاشگری در خانواده، شوک های عصبی، طلاق، اعتیاد، عدم روابط موثر و سازنده بین والدین و نداشتن ارتباط دوستانه با فرزندان زمینه بروز خجالت را در کودکان فراهم می‌کند. 
وی ادامه داد: عدم قدرت تصمیم گیری و توان نه گفتن در برابر پیشنهادها فرد را به سمت کج روی و ناهنجاری های رفتاری هدایت می‌کند. 
کریمی افزود: توجه به بهداشت روان، مشاوره‌های قبل از ازدواج، روان درمانی و خانواده درمانی تا حد زیادی می تواند در تغییر رفتارها و  پیشگیری از بروز این عارضه در کودکان موثر واقع شود؛ خانواده درمانی در روانشناسی کودک دارای اهمیت فراوان است. 
وی در خصوص چگونگی ایجاد روحیه اجتماعی در کودکان گفت: اجتماعی شدن کودکان باید از همان روزهای اول پس از تولد آغاز شود علاوه برآن شرکت در فعالیت های اجتماعی، بازی با همسالان و ورود کودکان پس از 2 سالگی به مهدهای کودک تا حد زیادی می تواند در پیشگیری و درمان خجالتی بودن فرزندمان موثر باشد.