با شیوع ویروس نامبارک کرونا اما جامعه عکاسان نیز مصون نماند و گرفتاری بلایای این ویروس شد. بخشی از این جامعه که عمده فعالیت‌هایشان درگرو برگزاری مراسم، همایش و نمایشگاه‌ها بود عملاً خانه‌نشین شدند و عده‌ای دیگر که عکاس خبری میدان بودند، جان به کف در میدان نبرد با کرونا برای تهیه آخرین تصاویر منتشره، حضور پیدا کردند. ناگفته نماند تعداد خبرنگاران میدانی که در دل نبرد به جنگ با کرونا باختند، کم نبود و برخی در این میان جان نیز به جان آفرین تسلیم کردند.

حال قریب به دوسال از روزی که عکاسان دوربین‌هایشان را زمین گذاشتند، می‌گذرد! برخی دیگر خواهان گفتمان دراین باره نیستند و بی رمق به لنز غبارگرفته‌ی‌ خود نگاه و سکوت می‌کنند. درست همانند رییس اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران تهران که پس از پیگیری چندین روزه برای گفت‌‌وگو اما در نهایت امر با گله‌ از شرایط بغرنج گفت: گفتمان‌های متعددمان چه نتیجه‌ای داشت؟ هیچ! بنابراین دیگر صحبتی نخواهم کرد.

گله‌های جامعه عکاسان از مسئولان تنها مختص شرایط حال حاضر و تبعات ناشی از پاندمی ویروس کرونا نیست بلکه از موازی‌کاری‌های مراکز متعدد در امور مربوط به عکاسان است که به نوعی دیگر به این صنف آسیب رسانده است. از طرفی دیگر بسیاری از وزارتخانه‌ها، ورزشگاه‌ها، سازمان‌ها و ارگان‌های قضایی و غیرقضایی با استخدام یک عکاس و خرید یک دستگاه دوربین، کار صنفی یک واحد صنفی که از این طریق امرار معاش می‌کند و خود را موظف به اخذ مجوزهای قانونی کرده، تعدادی را استخدام کرده تا امرار معاش کنند و به تنهایی این کار را انجام دهد‌. این امر خود عاملی‌ بر تزلزل جامعه عکاسی و عکاسانی است که علم این فن را آموخته‌اند.

*مطالبه‌ی جامعه عکاسان چیست؟

مهم‌ترین مطالبه جامعه عکاسان کشور پس از رویارویی با اتفاقات ناگوار متعدد حال این است که مسئولان دولتی اجازه ندهد تا سایر افراد و صنوف به بی‌قانونی عادت کنند. از طرفی دیگر سازمان امور مالیاتی نیز با درک از آسیب‌دیدگی‌ این صنف، آگاهانه و عادلانه به بحران کسب‌وکار اصناف بپردازد زیرا در شرایطی که هیچ‌گونه درآمدی برای صنوف وجود نداشته است، آنها قادر به پرداخت نبوده و نخواهند بود.

شایان ذکر است تا دراین راستا نیز عنوان کنیم، چنانچه عکاسی درآمد نداشته باشد، قادر به پرداخت اجاره و به روزرسانی لوازم خود نخواهد بود همین امر موجب می‌گردد تا مجوز خود را به اتحادیه تحویل و کسب‌وکار خود را رها کند.‌

بر پایه آمارهای رسمی درآمد ۵۰ درصد از صنف‌های مختلف متکی به عکس پرسنلی است‌. بنابراین ضرورت دارد تا با پیگیری‌های مسئولان، در شرایطی که جامعه عکاسان تحت آسیب دیدگی های ناشی از کرونا هستند، دیگر تخلف در سایر ادارات سر نزند و صنوف خود به تنهایی و با خرید یک دوربین، به عکاسی نپردازند تا حداقل آسیب ناشی از عدم برگزاری مراسم‌ها، همایش، نمایشگاه‌ها‌ و بسته بودن کلیه‌ تالارهای پذیرایی کاهش و خسارت‌های این صنف تا حدودی جبران شود.