استشمام بوی بهشت بر چه کسی حرام است؟

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

پیامبر اکرم (ص):

بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‌ُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّةِ.

به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه ‌السلام هدایت مى‌ یابید و به وسیله حسن احسان مى‌ شوید و به وسیله حسین خوشبخت مى‌ گردید و بدون او بدبخت. بدانید که حسین درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى ‌کند.

البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۲۳۲