به گزارش پارس نیوز، 

جعفرخان ۹۵ درصد مواقع در مصاحبه با خبرنگاران فقط جمله کلیشه‌ای «پرسپولیس تیم است، باید به باشگاه تبدیل شود» را تکرار می‌کند که دیگر برای خود بچه‌های رسانه هم تبدیل به یک اتفاق بامزه و سرگرم‌کننده شده است. 5 درصد باقی‌مانده از سخنان او اما خطرناک است؛ خیلی خطرناک. آنجا که جناب کاشانی تصمیم می‌گیرد وارد جزییات شود، پشت کوه هم می‌لرزد. اخیرا که دوباره شایعات در مورد احتمال جدایی برانکو از پرسپولیس قوت گرفته، در این مورد از کاشانی سوال کرده‌اند. پاسخ او عالی است؛ چیزهایی شبیه به این مضمون: «اگر هم رفت برود. پرسپولیس متکی به فرد نیست و با رفتن یک نفر شخصیتش خدشه‌دار نمی‌شود. این برانکو نبود که پرسپولیس را قهرمان کرد، بلکه با مدیریت باشگاه و حمایت هواداران چنین اتفاقی رخ داد.» این البته اولین بار نیست که استاد از این حرف‌ها می‌زند. دو سال پیش، بعد از اولین قهرمانی پرسپولیس با برانکو هم کاشانی گفته بود: «شاگردی که به کلاس بالاتر می‌رود باید معلمش را عوض کند.» اما چه خوب که این معلم عوض نشد؛ وگرنه از قهرمانی دوم و ترکتازی این روزها و نایب‌قهرمانی آسیا اثری باقی نمی‌ماند. در این رفوزگی، لذتی بود که با همه تجویزهای شما تکرار نشد. دیگر امروز از جان تیم چه می‌خواهید؟

درست بر عکس آنچه کاشانی می‌گوید، پرسپولیس هرگز قائم به جمع و سیستم نبوده و شاید حداقل 80 درصد از بار این موفقیت‌ها فقط روی دوش یک نفر به اسم برانکو ایوانکوویچ قرار داشته است. در غیر این صورت، مگر همین آقایان سال‌ها تیم مدیریتی پرسپولیس را تشکیل نمی‌دادند؟ پس چرا خبری از این روزهای خوش نبود؟ اصلا همین امروز کدام کار سیستماتیک در پرسپولیس دیده می‌شود؟ اثر امثال کاشانی روی کدام پیشرفت و ترقی ملموس است؟ تیمی که بعد از دو روز بارندگی بدون زمین تمرین می‌ماند، تیمی که پرداخت طلب سرمربی‌اش را 8 ماه 8 ماه عقب می‌اندازد، تیمی که اتوبوس اختصاصی‌اش را می‌فروشد تا خرج یومیه‌اش را جور کند، تیمی که یک پسر بچه به اسم مهدی طارمی تا خرخره سرش کلاه می‌گذارد و دو پنجره محرومش می‌کند، تیمی که هر 6 ماه یک مدیرعامل عوض می‌کند و تیمی که پرونده طلبکاران خارجی از در و دیوارش بالا می‌رود، سیستمش کجا بوده؟ نظم و نظامش کجا بوده؟ اصلا شما و رفقای‌تان در همه این سال‌ها برای پرسپولیس چه کرده‌اید؟ کدام گام را رو به جلو برداشته‌اید؟ جناب کاشانی البته بازیکن قدیمی باشگاه بوده که زحماتش را کشیده و حرمتش هم واجب است، اما انصافا امضای رییس ازلی و ابدی هیات‌مدیره، پای کدام پروژه بلندمدت و درست و حسابی دیده می‌شود؟

از قرار معلوم علی دایی همیشه گزینه مورد علاقه جعفر کاشانی برای هدایت پرسپولیس بوده است. او چندی پیش در واکنش به شایعه بازگشت دایی روی نیمکت قرمزها گفته بود: «امیدوارم روزی بتوانیم از داشته‌های خودمان استفاده کنیم.» داشته‌های خودتان البته همان کسانی هستند که سه سال دنبال صد میلیون پول مالیات دویدند و سیصد تا مصاحبه علیه باشگاه کردند. بروید به جان برانکو دعا کنید که اگر نبود، این چهار سال را هم مثل سال‌های قبلش در کوچه و خیابان باید جواب نتایج ضعیف تیم را می‌دادید. بله پرسپولیس نیاز به تغییر دارد، اما آنکه حضورش طولانی شده و باید برود، برانکو نیست.