به گزارش پارس نیوز، حسین سلطان محمدی منتقد سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگاران به ارائه تحلیلی درباره عملکرد تلویزیون در نوروز ۹۸ پرداخت و در آغاز درباره سریال‌های نوروزی که امسال از شبکه‌ها پخش شد، بیان کرد: ما پیش از این تجربه موفقی به نام «پایتخت» داشته‌ایم که در نوروز یا رمضان پخش شد و سریال «نون.خ» را می‌توان تجربه دیگری در راستای همین الگو دانست.

وی ادامه داد: استفاده از لوکیشن شمال، گویش محلی و بازیگران محلی و همچنین شوخی‌هایی با برخی از رویدادهای اجتماعی و سیاسی کشور الگوی موفق «پایتخت» بود و در اینجا نیز ویژگی‌هایی مثل جغرافیای کردستان که البته لوکیشن آن کمتر به چشم آمد، استفاده از گویش کردی، بازیگران محلی و همین پرداختن به برخی رویدادهای سیاسی اجتماعی مثل بحث پولشویی یا نتانیاهو از جمله توفیقات این سریال بود.

وی درباره نگاه کلی این سریال نسبت به کردها و مناطق غیرشهری عنوان کرد: در این سریال نگاهی القا شد که مردم روستا باهوش‌تر از مردم شهری هستند. درواقع نشان داد که مردمان بومی صاف و صادق و دقیق جلو می آیند. شما می‌توانید این نگاه را در مصادیقی مثل تفاوت در ۲ داماد خانواده خانزاده ببینید. به طور مثال مهیار ویژگی‌هایی دارد که به سیروس می چربد. خانواده او را حمایت می‌کند و با حضور چند روزه در تهران می‌تواند شغل پیدا کند.

این منتقد سینما و تلویزیون اضافه کرد: با همه این ویژگی‌های مثبت اما سریال نقاط ضعفی هم داشت از جمله اینکه قصه و داستان یک دست جلو نرفت.

کلیشه دعوت از هنرمندان شکست

وی در بخش دیگر درباره برنامه‌های ترکیبی و گفتگو محور نوروز بیان کرد: علی ضیا توانست در ویژه برنامه تحویل سال با به رأی گذاشتن افرادی مثل نرگس کلباسی سد کلیشه دعوت از هنرمندان را بشکند.

صداوسیما معمولاً واکنشی جلو می‌رود و بر این اساس کارش سرعت گرفت و در روزهای بعد، سیل را به خوبی پوشش دادسلطان محمدی همچنین درباره برنامه «خندوانه» اظهار کرد: هنرمندان وقتی به عنوان پاسخگوی پرسش‌های رامبد جوان به برنامه‌های او می‌آیند برنامه جذاب‌تری را رقم می‌زند اما مسابقه‌هایی که رامبد بین این هنرمندان برگزار کرد، جذابیتی نداشت و سطحی بود.

وی همچنین با نگاهی به مسابقات تلویزیونی شبکه سه توضیح داد: مسابقه «عصر جدید» کار بی‌نظیری است و مخاطبان بسیاری را هم جذب کرده است و حتی من با مدل کپی این مسابقه مشکلی ندارم. اینکه ما بتوانیم با یک الگوی جهانی مدل ایرانی خود را ارائه کنیم و مهارت‌های خودمان را به رخ بکشیم اتفاق جذابی است. به طور مثال در این مسابقه یک دختر تیرانداز شرکت کرد و یا دختری از خوزستان حضور یافت و هوای آنجا را به نقاشی درآورد که اینها اتفاقات خوبی بود. یا اصلاً همین که در یکی از برنامه‌ها خانواده‌های شهدا حضور یافتند اتفاقی بود که لازم بود به رخ کشیده شود و تبلیغ خوبی است.

گلزار موفق‌تر از گودرزی در اجرا

سلطان محمدی با یک مقایسه میان «پنج ستاره» با اجرای حمید گودرزی و «برنده باش» با اجرای محمدرضا گلزار می‌گوید: مخاطب با اجرای گلزار بهتر همراه می‌شود و از طرفی نحوه حضورش بیشتر کمک‌کننده است. گودرزی در صورت پاسخ درست شرکت‌کننده باز هم ممکن است او را به شک و تردید بیندازد ولی گلزار فقط در صورت پاسخ غلط چنین کاری انجام می‌دهد. با این حال فکر می‌کنم در نوع سوالات این مسابقه باید نوعی بررسی شود چون برخی از سوالات به درد عموم نمی‌خورد ولی همین که مردم زیادی را پای خود می‌نشاند عملکردی عالی را نشان داده است.

این منتقد در بخش دیگر با اشاره به برنامه‌های اسپانسرمحور تلویزیون عنوان کرد: من در ایام نوروز برنامه «قندپهلو» را دیدم و متوجه شدم که حتی این برنامه هم اسپانسرمحور شده است و خنده‌دار است که این برنامه‌ها هم گرفتار اسپانسرینگ شده‌اند.

وی با اشاره به پخش این برنامه‌های محتوایی در ایام نوروز گفت: تلویزیون در این ایام چند برنامه محتوایی مثل «قند پهلو» در شبکه آموزش و گزیده‌هایی از «شوکران» در شبکه چهار را نمایش داد و حیف که این برنامه‌ها کمتر دیده شدند.

سلطان محمدی اضافه کرد: ما در حوزه ادبیات چند برنامه شاخص داریم که «قندپهلو» و «مشاعره» دو نمونه از آنها هستند، اینها برنامه‌های ضروری تلویزیون هستند که محتوایی عمیق دارند و اتفاقاً با مخاطب ساده جلو می‌آیند در برابر برنامه‌هایی که با چهره‌های پر سروصدا جلو می‌آیند.

این منتقد و فعال رسانه‌ای در بخش دیگر درباره اطلاع رسانی صداوسیما نسبت به پوشش سیل عنوان کرد: شبکه خبر روزهای اول سیل خیلی طبیعی جلو آمد اما وقتی حجم خبرها زیاد شد رسانه ملی هم واکنش‌های بیشتری نشان داد. البته صداوسیما معمولاً واکنشی جلو می‌رود و بر این اساس کارش سرعت گرفت و در روزهای بعد، سیل را به خوبی پوشش داد.

وی درباره نوع اطلاع رسانی‌ها نیز توضیح داد: تلویزیون بیشتر تمرکزش روی امدادرسانی رسمی متوجه بود درحالیکه ما امدادرسانی‌های فردی زیادی هم داشتیم که دوربین تلویزیون کمتر سراغ آنها رفت و فقط به اطلاع رسانی و مصاحبه‌های رسمی با مدیران بسنده کرد.