خواص بی شمار اسفناج

به گزارش پارس نیوز، 

برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران کمی سرد است و برخی عقیده دارند که متعادل است یعنی نه سرد است و نه گرم. این سبزی پرخاصیت سرشار از ویتامین‌ های مختلف از جمله ب، کا، آ، ای بوده و حاوی مواد معدنی مفید و سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ است. به گفته پژوهشگران، اسیدهای چرب امگا ۳، می‌توانند از بدن در برابر بسیاری از بیماری‌ها، محافظت کنند.

خواص اسفناج بسیار گسترده و بی شمار است، اما به طور خلاصه و مفید برخی از این خواص عبارتند از:

کمک به کاهش وزن

به گفته‌ محققان سوئدی اسفناج حاوی ترکیباتی به نام تیلاکوئیدها می‌باشد که در غشای برگ‌های سبز قرار دارند. این ترکیبات باعث کندی هضم لیپیدها شده و روده ها را به کار می‌گیرد و همین مسئله هم باعث افزایش هرچه بیشتر هورمون‌های سیری می‌شود.

البته محققان بر این باور هستند که خوردن اسفناج به تنهایی کافی نیست. باید این سبزیجات مفید را خرد و کاملاً له کنید تا تیلاکوئیدهای آن به خوبی آزاد شوند. چون بدن ما نمی‌تواند به طور مستقیم این ترکیبات را تفکیک و جذب کند.

محققان روی ۱۵ داوطلب که هر روز صبح پودر اسفناج را در آب حل کرده و می‌نوشیدند، بررسی‌هایی انجام دادند. نتیجه این بررسی‌ها نشان می‌دهد که این افراد در طول روز میلی به ریزه خواری ندارند و به خوبی اشتهایشان را کنترل می‌کنند. به همین دلیل محققان توصیه می‌کنند اگر به دنبال ضداشتها می‌گردید به جای مصرف قرص و دارو به سراغ اسفناج بروید.

اسفناج همچنین دارای انرژی بسیار پایینی است؛ به طوری که هر ۱۰۰ گرم آن حاوی ۱۰ کیلوکالری انرژی است. میزان فیبر خوراکی آن نیز ۸,۵ گرم در هر ۱۰۰ گرم است که هم فیبر محلول و نامحلول دارد، بنابراین می تواند برای افراد با قند و چربی بالا مناسب باشد.

ضد یبوست

اسفناج گیاهی است که طبیعتی خنک و ملین دارد. اسفناج دارای کلروفیل است و بنابر این، عضلات روده را تحریک کرده و تخلیه مدفوع را آسان می کند. مصرف اسفناج در افرادی که دچار اختلال در عملکرد دستگاه گوارش هستند یا با کندی حرکت روده‌ها مواجهند بسیار ضروری است، زیرا این سبزی مغذی می‌تواند بهترین دارو برای درمان یبوست به‌ ویژه در افراد میانسال و کهنسال باشد.

اسفناج دو برابر دیگر سبزیجات فیبر دارد. یک پیمانه اسفناج حدود ۲۰ درصد فیبر دارد که مانع یبوست است و به هضم غذا کمک می‌کند. فیبر موجود در این سبزی، قند خون را پایین نگه داشته و با ایجاد حس سیری می‌تواند مانع از پرخوری شود.

پیشگیری از سرطان

اسفناج در پیشگیری از سرطانهای روده بزرگ، معده، پروستات، حنجره و رحم موثر است. محققان دست کم ‌١٣ نوع مختلف از ترکیبات فلاونوئیدی در اسفناج پیدا کرده‌اند که به عنوان آنتی اکسیدان عمل می‌کنند و خواص ضد سرطانی دارند.

پژوهش‌ها نشان داده فلاوونوئید موجود در اسفناج، تقسیم سلولی سلول‌های سرطانی در معده و پوست را کاهش داده و همچنین سبب کاهش چشمگیر خطر ابتلای افراد به سرطان پروستات می‌شود.

خواص ضد سرطانی این فلاونوئیدها در اسفناج بویژه در ترغیب محققان برای تهیه عصاره‌های خاص از این گیاه خوراکی و به منظور استفاده در مطالعات کنترل شده بسیار تاثیرگذار بوده است. این عصاره‌های اسفناج در کاهش سرعت تقسیمات سلولی در بین سلول‌های سرطانی معده و نیز کاهش ابتلا به سرطان‌های پوستی در بین موش‌های آزمایشگاهی تاثیر به سزایی داشته‌اند.

از سوی دیگر کاروتنوئید موجود در اسفناج و سایر سبزیجات برگ پهن و سبز از دو روش با بروز سرطان پروستات در انسان مبارزه می‌کند. این کاروتنوئید که نئوگزانتین نام دارد، نه تنها سلول‌های سرطانی پروستات را وادار به خود تخریبی می‌کند بلکه در روده‌ها به ترکیبات اضافی تبدیل می‌شود که نئوکروم نام دارند و مانع از تکثیر سلول‌های سرطانی در این عضو می‌شود و آنها را در حالت توقف نگه می‌دارد.

خاصیت ضدالتهابی

نئوگزانتین و ویولاگزانتین از جمله مواد ضدالتهاب موجود در اسفناج است که نقش مهمی در کنترل التهابات ایفا می‌کند. این مواد به وفور در اسفناج یافت می‌شود.

مبارزه با فشار خون بالا

مطالعات دانشمندان نشان داده است که پپتیدهای موجود در اسفناج با جلوگیری از فعالیت برخی آنزیم‌ها سبب کاهش چشمگیر فشار خون می‌شود. اسفناج سرشار از عنصر منیزیم است که این ماده معدنی نیز می تواند در کاهش فشار خون بالا موثر بوده و در نتیجه بدن را در برابر ابتلا به بیماری های قلبی محافظت کند.

جلوگیری از انسداد عروق

اسفناج یک منبع عالی و غنی از ویتامین C و ویتامین A است. این دو ماده مغذی آنتی اکسیدان‌های مهمی هستند که برای کاهش تعداد رادیکال‌های آزاد در بدن فعالیت می‌کنند. ویتامین C به عنوان یک آنتی اکسیدان محلول در آب و بتاکاروتن به عنوان یک آنتی اکسیدان محلول در چربی عمل می‌کنند. این دو آنتی اکسیدان گروهی را تشکیل می‌دهند که مانع از اکسیداسیدن کلسترول در خون می‌شود. کلسترول اکسیده شده به هم می‌چسبد و در رگ‌های خونی دیواره‌هایی می‌سازد که می‌تواند باعث مسدود شدن رگ‌های خونی شده و در نتیجه منجر به بروز سکته‌ قلبی یا مغزی شود.

همچنین ویتامین K موجود در اسفناج، یکی از اجزای لازم برای شکل‌گیری فرآیندی است که از رسوب کلسیم در رگ‌ها و در نتیجه تصلب شرایین‌ها و نیز بیماری‌های قلبی و عروق جلوگیری می‌کند. مصرف مقادیر زیادی ویتامین C و بتاکاروتن می‌تواند به پیشگیری از بروز چنین پیچیدگی‌هایی کمک کند.

سلامت چشم

دو آنتی‌اکسیدان لوتئین و زآگزانتین به میزان زیاد در اسفناج موجود است که از چشم در برابر آب مروارید و دژنراسیون ماکولا (تباهی لکه زرد) که به دلیل افزایش سن در برخی سالمندان روی می‌دهد، محافظت می‌کند.

افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن

یک پیمانه اسفناج حاوی مقادیر فراوانی ویتامین A است که نه‌تنها برای برخی از بخش‌های بدن نظیر پوسته‌های مخاطی و دستگاه تنفسی و روده‌ای بسیار سودمند است، بلکه یکی از مواد ضروری برای گلبول‌های سفید خون برای مقابله با عفونت‌هاست.

خواص اسفناج برای پوست

حجم زیاد ویتامین A موجود در اسفناج به سلامت پوست کمک کرده و رطوبت مورد نیاز آن را تأمین می‌کند. به این شکل، این ماده برای مقابله با پسوریازیس، آکنه و حتی چین و چروک پوست نیز سودمند خواهد بود.

حفظ سلامت استخوانها

یک پیمانه اسفناج، مقادیر زیادی ویتامین K دارد که می‌تواند از فعالیت زیاد استئوکلاست (سلول‌هایی که سبب تخریب استخوان‌ها می‌شود) جلوگیری کند. همچنین ویتامین K نوعی پروتئین غیر کلاژن اصلی در استخوان‌ها را موسوم به اولتئوکالسین فعال می‌کند که این ماده در نگه داشتن مولکول‌های کلسیم در داخل بافت‌های استخوانی نقش مهمی دارد. بنابر این بدون وجود مقادیر کافی از ویتامین K ، میزان اوستئوکالسین در بدن کافی نبوده و در نتیجه ترکیبات معدنی استخوان‌ها دچار اشکال می‌شود.

مصرف یک پیمانه اسفناج تازه یا یک ششم پیمانه اسفناج پخته، حدود دو برابر نیاز روزانه بدن به ویتامین K را برطرف می‌کند. ویتامین K همراه با کلسیم و منیزیم موجود در اسفناج برای استحکام استخوان‌ها دارای اهمیت اساسی هستند. برای بیماران مبتلا به ناراحتی‌های استخوانی، دیابتی و قلبی عروقی کمتر ماده‌ غذایی به لحاظ بهره‌مندی از تعداد قابل توجهی مواد مغذی کمک کننده با اسفناج قابل مقایسه است.

سلامت سیستم عصبی

ویتامین K فراوان در اسفناج به ساخت پوشش اطراف عصب‌های موجود در بدن کمک می‌کند. این پوشش نقش مهمی در حفظ سیستم عصبی بدن انسان دارد.

درمان بیماری پلاگر

اسفناج به دلیل داشتن مقدار قابل توجهی ویتامین B۳ داروی مهمی برای برطرف کردن بیماری پلاگر است. بیماری پلاگر یک نوع بیماری است که بعلت کمبود ویتامین B۳ در بدن تولید می شود و نشانه های آن ضعف بدن، تشنج، اختلال در دستگاه هاضمه و بوجود آمدن لکه های قرمز روی بدن است.

مناسب برای کسانی که کم خونی دارند

اسفناج یکی از بهترین غذاهای دارویی برای افرادی است که دچار کم‌خونی هستند، یا کم خونی آن‌ها ناشی از خونریزی‌های گوارشی است. به‌عنوان مثال افراد مبتلا به هموروئید یا بواسیر یا افرادی که مبتلا به خونریزی معده یا زخم‌های معده هستند می‌توانند اسفناج در سبدغذایی خود قرار دهند. مصرف این سبزی به تنهایی یا در کنار موادغذایی دیگر می‌تواند تاثیر زیادی در خون‌سازی و جبران کم‌خونی ناشی از خونریزی‌های گوارشی داشته باشد.

اسفناج برای زنان در دوران عادت ماهانه که در معرض فقر آهن هستند، بسیار مهم است و تعداد گلبولهای قرمز خون را افزایش می دهد. اسفناج آهنی را در اختیار بدن قرار می دهد که کالری بسیار کمتری دارد و کاملا فاقد چربی است. آهن از ترکیبات داخلی هموگلوبین خون است که اکسیژن را از شش ها به تمام سلول های بدن منتقل می کند و همچنین بخش کلیدی از سیستم های آنزیمی برای تولید انرژی و متابولیسم است.

فواید دیگر اسفناج

اسفناج بخاطر داشتن ید برای بیماران مبتلا به گواتر (بزرگی غده تیروئید) اثر شفابخش دارد. آب و تخم آن برای درد ناحیه قلب و داخل شکم مفید است.

تخم اسفناج را با شیرین کردن مثل چای مصرف می کنند و این نوشیدنی طبیعت معتدل دارد و برای درمان یرقان، مسمومیتها، سوزش ادرار، قطره قطره ادرار کردن و رفع ورمها تجویز می شود.

اسفناج محتوی هورمون سکرتین و ماده ای به نام اسپیناسین می باشد که به تحریک معده و ازدیاد ترشحات آن کمک کرده و در عین حال که خود یک ماده غذائی کامل است برای هضم غذاهای دیگر و تحریک ترشح معده، روده و صفرا نیز مفید است. اسفناج بدن را قلیایی می کند.

خنک کننده است و برای پائین آوردن تب مفید است.

ورم روده کوچک را رفع می کند و برای ورم ریه مفید است.

خوردن اسفناج در رفع تشنگی موثر است و از زمان های قدیم برای از بین بردن ورم و درد گلو توصیه شده است.

برای رفع سرفه های خشک برگ اسفناج را با جو پوست کنده و روغن بادام بپزید و بخورید.

آش اسفناج با گشنیز برای سردردهایی که ناشی از سوء هاضمه و اختلال دستگاه گوارشی است مفید می باشد و اگر آش اسفناج را با آب لیمو و سماق و یا آب غوره بخورید سردردهای ناشی از اختلال کیسه صفرا را برطرف می کند.

خوردن اسفناج از سرطان جلوگیری می کند مخصوصا در افرادی که الکل و سیگار مصرف می کنند.

ترشحات لوزالمعده را افزایش می دهد.

برای زیاد کردن شیر در مادران شیر ده موثر است.

سابقاً نوعی شربت از اسفناج تهیه می شد که در معالجه خونریزیها و کم خونی از آن استفاده می کردند.

تخم اسفناج ملین و خنک کننده است و برای برطرف کردن ورم کبد و یرقان مفید است.

اگر کسی مبتلا به حبس البول یعنی بند آمدن ادرار است می تواند با مخلوط نصف فنجان آب اسفناج این ناراحتی را درمان کند. به همان مقدار روغن بادام یا روغن زیتون مخلوط کرده و به او بدهید.

مضرات اسفناج

غلظت زیاده از حد اسید اکسالیک موجود در اسفناج، موجب می گردد که فواید غذایی اسفناج قدری نقصان پذیرد. گرچه اسفناج از مقدار فراوانی آهن، کلسیم و مواد معدنی دیگر برخوردار است، لیکن اسید مزبور مانع جذب آن می گردد. چنانچه اسفناج همراه با سایر مواد غذایی غنی از ویتامین «ث» خورده شود، احتمال جذبش بیشتر می شود.

اسفناج به علت داشتن اگزالات برای بیماران مبتلا به ورم مفاصل و سنگهای کلیه و مثانه مناسب نیست. اسید اکسالیک (جوهر ترشک)، جذب آهن و کلسیم را می کاهد و ممکن است تشکیل سنگ های کلیه و مثانه را سرعت بخشد.

کسانی که سرد مزاج هستند باید اسفناج را با ادویه گرم نظیر زنجبیل و هل میل نمایند.

افراد مبتلا به اسهال نباید اسفناج مصرف کنند. زیرا اسفناج به ‌دلیل خاصیت ملین بودنش موجب تشدید اسهال می‌شود.

زیاده‌ روی در مصرف اسفناج موجب بروز آکنه در برخی از افراد می‌شود. بنابراین همواره باید نه تنها در مصرف اسفناج بلکه در مصرف هر ماده غذایی تعادل را درنظر داشت.

اسفناج خام یا پخته؟

اسفناج پخته بهتر از خام است زیرا حرارت باعث می شود که پروتئین موجود در اسفناج، آسان تر تجزیه گردد. در صورتی که اسفناج خام همراه با پرتقال یا برش های گریپ فروت به خاطر داشتن ویتامین «ث» اضافی خورده شود، ارزش غذایی اش افزون می گردد.

طرز پخت صحیح اسفناج

اسفناج را می توان خام یا پخته خورد. اما اسفناج پخته بهتر از خام است زیرا حرارت باعث می شود که پروتئین موجود در اسفناج، آسان تر تجزیه گردد.

به منظور اجتناب از زیاد پختن، سعی کنید آن را با بخار بپزید. برای حفظ خواص و مواد مفیدی که در اسفناج وجود دارد هرگز آن را آب‌پز نکنید. قرار دادن این سبزی هنگام شست‌ و شو درون آب یا پختن آن به وسیله آب، موجب از بین رفتن خواص مفید و ویتامین‌های آن می‌شود.

بهترین راه‌حل آن است که اسفناج را تفت دهید. می‌توانید برای این کار از مقدار بسیار اندکی روغن استفاده کنید. ترکیب اسفناج با انواع گوشت‌های قرمز در وعده غذایی بهترین و مفید‌ترین ترکیب‌هاست زیرا خواص مفید اسفناج در کنار گوشت قرمز بهتر جذب بدن می‌شود.

اسفناج هنگام پخته شدن احتیاج به آب ندارد. اگر اسفناج ها را در یک قابلمه در بسته قرار دهید، در اثر حرارت اسفناج ها آب می اندازند و با آب خودشان پخته می شوند.

شما می توانید سپس کمی کره یا روغن مایع به اسفناج اضافه کرده و آن را تفت دهید تا مزه بهتری گرفته و یا به همراه تخم مرغ (نرگسی) یا به همراه ماست (بورانی) آن را صرف کنید.

مدت زمان پخت اسفناج بستگی به مقدار اسفناج دارد. برای یک پیمانه اسفناج یا حدود 100 گرم اسفناج مدت 5 دقیقه برای تفت دادن آن روی حرارت ملایم کافیست. در هنگام بخار پز کردن اسفناج برای 100 گرم اسفناج 10 دقیقه زمان بگذارید. در طی این مدت، اسفناج نرم شده و بافت آن پخته خواهد شد.

طرز نگهداری اسفناج پخته

اسفناج پخته باید بلافاصله پس از پخت مصرف شود ، چرا که ماندن اسفناج در مدت زمان طولانی باعث ایجاد تر کیبات سمی (نیترات و نیتریت ) می شود . این گونه ترکیبات برای انسان مضر بوده وبه سرطان منجر می گردد . به همین منظور هنگام تهیه ی غذا سعی کنید از اسفناج تازه استفاده کرده و به مقدار مصرف همان وعده غذایی تهیه نمایید . از نگهداری غذاهایی که در تهیه ی آن ها اسفناج به کار رفته خود داری شود .

اسفناج را فریز هم نکنید. در بعضی از سبزی‌ها مثل هویج و اسفناج، مقدار زیادی نیترات وجود دارد که در تماس با آلودگی میکروبی، تبدیل به نیتریت شده و با آمین‌ها و اسیدهای آمینه که از ترکیبات طبیعی مواد غذایی به شمار می‌آیند، ترکیبات سرطان زایی به نام نیتروزآمین‌ها را به وجود خواهند آورد. سرعت سنتز نیتروزآمین‌ها در منهای 18 درجه سانتی گراد، که همان دمای فریزر است، مثل دمای 50 درجه بوده و بسیار زیاد است!

تمام این اتفاقات در شرایطی می‌افتد که آلودگی میکروبی وجود داشته باشد تا نیترات را به نیتریت احیا کند.

بنابراین اسفناج و هویج را تازه مصرف کنید. اسفناج تازه را تا یک هفته در یخچال می توانید نگهداری کنید. بهتر است سبزی‌ های برگ سبزی مانند اسفناج را در کیسه‌ای پلاستیکی و در سردترین نقطه یخچال بگذارید.

نحوه فریز کردن اسفناج

اسفناج را می‌توان هم به صورت خام و هم پخته به مدت 6 تا 12 ماه داخل فریزر با دمای منفی 18 درجه سانتی‌گراد نگهداری کرد.

در مورد نگرانی از تشکیل ترکیب‌های سرطان‌زایی مانند نیتروزامین در مورد اسفناج فریزری، اتحادیه اروپا بررسی‌هایی را روی اسفناج‌های پخته و فریزشده انجام داد و متوجه شد که مقدار این نیتروزامین به قدری کم است که جایی برای نگرانی نیست.

به طور کلی، بهتر است ما اسفناج یا سایر سبزی‌ها را پیش از قرار دادن در فریزر، یک آب‌گردانی ساده کنید یعنی آنها را به مدت چند ثانیه در آب جوش قرار دهید و خارج کنید. این کار در صنعت به نام «بلانچینگ» معروف است. با این کار، آنزیم‌هایی که باعث قهوه‌ای‌شدن و پایین آمدن طول عمر سبزی‌ها می‌شوند از بین می‌روند و به این ترتیب می توانید سبزی‌ها را برای مدت طولانی‌تری بدون نگرانی از تغییر رنگشان در فریزر نگهداری کنید.

توصیه می شود در صورت امکان، اسفناج را به جای پختن کامل، با همین روش آنزیم‌بری، کمی آب‌گردانی کنید یا آن را به شکل خام در فریزر بگذارید. با این وجود هرچند گفته می‌شود می‌توان سبزی‌های مختلفی از جمله اسفناج را ۶ تا ۱۲ ماه داخل فریزر گذاشت اما هرچه فاصله فریزکردن سبزی‌ها تا زمان مصرف شان کمتر باشد، عطر و طعم بهتری خواهند داشت.

ضمن اینکه با کوتاه شدن زمان فریز کردن سبزی‌ها تا هنگام مصرف، ویتامین‌هایشان هم بیشتر حفظ خواهند شد و خوردنشان فایده بیشتری برای بدن خواهد داشت. البته عمر نگهداری سبزی‌ها و مواد غذایی پخته در فریزر به دلیل از دست رفتن بافت اولیه‌شان، نصف می‌شود و میزان ویتامین C حدود ۵۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.

روش گرفتن آب اسفناج

اگر در نظر دارید از آب اسفناج برای لاغری استفاده کنید، می توانید 4-5 عدد گوجه‌ فرنگی کاملا رسیده را با 4 ساقه‌ی کرفس و 1 تا 2 مشت برگ اسفناج مخلوط کرده و داخل مخلوط کن بریزید تا حسابی مخلوط شوند. این معجون لاغری را بین وعده‌های غذایی میل کنید.

گرفتن آب اسفناج با چرخ کردن آن به تنهایی مقدور نیست زیرا مقدار بسیار کمی از آب اسفناج خارج شده و هنوز مواد مغذی زیادی در اسفناج به جا خواهد ماند.

روش دیگر گرفتن آب اسفناج این است که اسفناج را در یک ظرف در بسته روی حرارت ملایم قرار دهید و اجازه دهید تا حرارت برگ های اسفناج را نرم کرده و اسفناج آب بیاندازد. قبل از اینکه حرارت بتواند آبی که از اسفناج خارج شده را کاملا تبخیر کند، آب اسفناج را از آن جدا کنید. اما خوب باید بدانید در این صورت هنوز مواد مغذی زیادی در خود اسفناج موجود است که می توانید از آن استفاده کنید.

ماسک اسفناج؛ یک بوتاکس طبیعی برای زیبایی پوست

مواد مهم و اصلی این ماسک ویتامین E ، اسید لاکتیک و لوتئین است که خاصیت جوان سازی به این ماسک می بخشد. لوتئین آنتی اکسیدانی قوی است که از پوست در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کند و در برگ های سبز سبزیجات به وفور یافت می شود.

همچنین این مواد قابلیت ارتجاعی پوست را تا 68 درصد و آبرسانی به پوست را تا82 درصد افزایش می دهد. روغن زیتون نیز به عنوان آبرسان و تغذیه پوست و مو کاربرد فراوانی دارد همچنین حاوی اسید لاکتیک است که به زیبایی پوست کمک می کند.

اگر برای از بین بردن چین و چروک پوست خود راهی جز بوتاکس نمی یابید بهتر است که مصرف این ماسک خانگی را امتحان کنید. این ماسک خاصیت ضد پیری دارد. ماسک سبز با اثر جوان کنندگی در مقایسه با دیگر درمان های خانگی به طور فوق العاده ای عمل می کند به طوری که آثار آن خیلی زود قابل مشاهده خواهد بود. لازم است بدانید که به هنگام مصرف این ماسک به هیچ عنوان نباید در معرض آفتاب قرار گیرید.

مواد لازم برای ماسک خانگی اسفناج:

200 گرم اسفناج

200 گرم کلم پیچ سبز

یک چهارم فنجان روغن زیتون

یک چهارم فنجان خامه ترش

روش تهیه ماسک خانگی اسفناج

اسفناج و کلم پیچ را داخل ظرفی ریخته و کمی آن را بپزید. به طوری که نرم شود کمی به آن آب اضافه کنید و داخل مخلوط کن بریزید سپس به آن روغن زیتون و خامه ترش بیفزایید و مجدد مخلوط کنید تا مخلوطی یک دست حاصل شود.

روش استفاده از ماسک خانگی اسفناج

پیش از مصرف این ماسک پوست صورت و گردن را کاملا تمیز کنید و اجازه دهید که ماسک به مدت 8 دقیقه روی پوست بماند تا خوب عمل کند. سپس دوبار صورت خود را یک بار با آب گرم و برای بار دوم با آب سرد بشویید. با این کار منافذ پوستی شما کاملا بسته می شود مصرف دوبار در هفته از این ماسک پوست شما را سفت و زیبا می کند. بهتر است باقیمانده این ماسک را در یخچال نگهداری کنید.

دانستنیهای بیشتر در مورد اسفناج

اسفناج گیاهی است یکساله، دارای ساقه‌ای راست به ارتفاع نیم متر که برگهای آن نرم و مثلثی شکل به رنگ سبز می‌باشد. اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم است. دو نوع اسفناج وجود دارد که به نام پاییزه و بهاره نامیده می‌شود. اسفناج بهاره در فصل بهار کاشته می‌شود و به اسفناج انگلیسی معروف است. نوع پاییزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد، در پاییز کاشته می‌شود. گلهای اسفناج به رنگ سبز کمرنگ می‌باشد. اسفناج چون دارای مواد غذایی فراوانی است کشت آن امروز در تمام نقاط دنیا معمول است.

اسفناج گیاه بومی ایران است. پیشینیان ما از دو هزار سال قبل، این گیاه را در سرزمین گسترده مان کشت می کردند. بعدها کاشت و استفاده از آن در سایر نقاط جهان هم رایج شد. اسفناج در غرب از دوران شکوفایی یونانیان و رومیان آغاز گردید.

اسم اسفناج در زبان انگلیسی و تقریبا تمامی زبان هایی که از لاتین مشتق شده اند، از واژه پارسی (اسپناج) گرفته شده است. عرب ها، اسفناج را شاه سبزی ها نام نهاده اند. در سال ۶۴۷ بعد از میلاد، اسفناج از خاورمیانه به چین آورده شد و تقریبا ۵۰۰ سال بعد (در قرن دوازدهم) در اسپانیا کشت می شده است. ولی از رواج آن به منزله یک سبزی خوراکی در اروپا و آمریکا تنها دو سده می گذرد.

هم اکنون این سبزی در ایالات متحده چنان متداول شده که تا حدودی در سراسر آن از کالیفرنیا گرفته تا فلوریدا کاشته می شود. می توان گفت که نیمی از اسفناج امریکا در کالیفرنیا و یک سوم آن را در تگزاس می کارند. ایالت کالیفرنیا از لحاظ تولید صنعتی اسفناج در جهان پیشتاز است. این میزان فراوان تولید سبب شده است تا انواع گوناگونی از اسفناج به دست آید.

کلاً سه گونه اصلی از سبزی مذکور هست که عبارتند از: اسفناج با برگ های صاف، چروکیده و نیمه چروکیده. اسفناجی که برگ های ناصاف و چروکیده کلم برگ مانند دارد، همان نوع اصلی است که از شرق به غرب برده اند. این رقم اسفناج به عنوان سبزی تازه، بهتر و مرغوب تر از دو گونه دیگر است و بیشتر در صنایع غذایی کاربرد دارد.

ویتامین ها و مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم اسفناج:

انرژی ۲۳ کیلو کالری

کربوهیدرات‌ها ۳/۶ گرم

قندها ۰/۴ گرم

فیبر ۲/۲ گرم

چربی ۰/۴ گرم

پروتئین ۲/۹ گرم

آب ۹۱/۴ گرم

ویتامین آ معادل ۴۶۹ میکروگرم

ویتامین آ ۹۳۷۷ واحد بین المللی

بتاکاروتن ۵۶۲۶ میکروگرم

لوتئین و زآکسانتین ۱۲۱۹۸ میکروگرم

ویتامین ب۱ (تیامین) ۰/۰۷۸ میلی‌گرم

ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین) ۰/۱۸۹ میلی گرم

ویتامین ب۳ (نیاسین) ۰/۷۲۴ میلی گرم

ویتامین ب۶ ۰/۱۹۵ میلی گرم

ویتامین ب۹ (اسید فولیک) ۱۹۴ میکروگرم

ویتامین ث ۲۸ میلیگرم

ویتامین ای ۲ میلی‌گرم

ویتامین کا ۴۸۳ میکروگرم

کلسیم ۹۹ میلی‌گرم

آهن ۲/۷۱ میلی گرم

منیزیم ۷۹ میلی‌گرم

منگنز ۰/۸۹۷ میلی گرم

فسفر ۴۹ میلی‌گرم

پتاسیم ۵۵۸ میلی گرم

سدیم ۷۹ میلی‌گرم

روی ۰/۵۳ میلی گرم