نگرانی از آزادی بعد از بیان/دغدغه‌های دانشجویان محدود به مطالبات سیاسی نیست

 دانشجویان مطالبات و خواسته‌های خود را در همه زمان‌ها و دوره‌ها به شیوه‌های مختلف بیان می‌کنند اما نام گذاری روزی به نام "روز دانشجو" فرصتی را ایجاد می‌کند تا علاوه بر قدردانی از دانشجویانی که از خواست و مطالبه خود کوتاه نیامده و با ایستادگی در برابر قدرت‌ها، جان خود را نثار کردند، یادآور این نکته به مسئولان و تصمیم گیران کشور باشد که دانشجویان هوشیار،‌ تاثیرگذار و آگاه نسبت به مسایل داخلی و خارجی کشور هستند و هیچ‌گاه نسبت به اتفاقات بی‌تفاوت نیستند و می‌توانند در کنار تحصیل و موفقیت‌های علمی با مطالبه‌گری و ارائه راهکارهای مختلف به حل مشکلات جامعه کمک کنند و با شیوه‌های متفاوت اعم از حضور در تشکل‌های سیاسی و دانشجویی خواسته‌های خود را به گوش مسئولان کشور برسانند و تاثیرگذار باشند.

در واقع دانشجویان امروز؛ هوشیار، آگاه به مسایل پیرامون، حساس، دغدغه‌مند و پرسشگر هستند. اگر چه اغلب از مشارکت سیاسی و فراهم نمودن فضای آزاداندیشی برای بیان نقد و دیدگاه از مهم‏ترین و اساسی‏‌ترین مطالبات دانشجویی در دانشگاه‌های کشور یاد می‌شود اما به هیچ عنوان نمی‌توان نگرانی دانشجویان را فقط به مطالبه سیاسی محدود کرد. دانشجویان دانشگاه‌ها دیگر زمان خود را به کلاس‌های درس و تحقیق خلاصه نمی‌کنند بلکه با حساسیت به مسایل بیرون از دانشگاه،‌ دغدغه جامعه در همه حوزه‌ها اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را نگرانی خود می‌دانند و همواره این مطالبات را در کنار مسایل صنفی،‌ آموزشی و رفاهی خود پیگیری می‌کنند.

به همین منظور خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) به عنوان تنها خبرگزاری با هویت دانشجویی که رسالت اصلی آن تبیین نقش دانشگاهیان در توسعه فضای رسانه‌ای کشور و ارتقای آگاهی‌های علمی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، هنری و صنفی با نگاهی دانشگاهی و دانشجویی و شکل‌دهی حلقه واسط بین مسئولان، نخبگان و مردم بوده است؛ به منظور بیان دیدگاه‌ها و مطالبات دانشجویان به میان دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی‌تکنیک سابق) رفته و با دانشجویان دوره‌های مختلف گفت و گو کرده که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید.

اشتغال مهم‌ترین دغدغه دانشجویان

یکی از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه امیر کبیر در گفت‌وگو با ایسنا، به مهم‌ترین مطالبه دانشجویان امروز اشاره کرد و افزود: به اعتقاد من "اشتغال" یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های هر جوانی است که در شرایط فعلی کشور تحصیل می‌کند و این مسئله در کنار سایر مسایل اقتصادی و معیشتی بسیار مطرح است چرا که بازار کار جامعه برای فارغ التحصیلان بسیار نامناسب است.

وی افزود: بسیاری از دوستان من بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه بیکار هستند و به نظر می‌رسد دانشگاه‌ها باید در زمینه ظرفیت جذب دانشجویان تجدید نظری داشته باشند تا این مشکلات که امروزه وضعیت روحی روانی دانشجویان را تحت تاثیر قرار داده، آنها را وادار به تصمیم‌گیری‌های مهم نظیر مهاجرت و خروج از کشور نکند.

عدم امنیت شغلی فرصت حضور در فعالیت‌های سیاسی را نمی‌دهد

وی در ادامه‌ نقش فعالیت‌های سیاسی دانشجویان را افزایش نشاط در دانشگاه‌ها موثر ارزیابی و تصریح کرد: حضور در فعالیت‌های سیاسی موجب افزایش شور و نشاط دانشجویان در دانشگاه‌ها خواهد شد. در واقع این فعالیت‌ها روح دانشجویان در حال تحصیل را زنده می‌کند، اما با این وجود به نظر من امنیت شغلی به اندازه‌ای از دانشجویان سلب شده که آنها فرصت حضور در فعالیت‌های سیاسی دانشجویان نشده است.

این دانشجو در خصوص میزان امیدواری به آینده گفت‌: این امیدواری با توجه به شرایط فعلی و وجود انواع مشکلات بسیار اندک است و بهترین جواب این است که دانشجویان ما امیدواری برای آینده ندارد.

سردرگمی دانشجویان تحصیلات تکمیلی در انتخاب پروژه‌های تحقیقاتی

در ادامه یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه اساتید راهنما فرصت کافی برای هدایت دانشجویان تحصیلات تکمیلی صرف نمی‌کنند، خاطرنشان کرد: به عنوان دانشجوی دوره تحصیلات تکمیلی معتقدم ما در عرصه‌های مختلف به ویژه‌ دریافت پروژه‌های تحصیلات تکمیلی دچار نوعی سردرگمی هستیم و مقالاتی که می‌خواهیم در این زمینه ارائه کنیم با مشکل مواجه هستیم. متاسفانه اساتید و اساتید راهنما در دانشگاه‌ها فرصت کافی برای کمک و هدایت دانشجویان در نحوه تحقیق و هدایت پایان‌نامه نمی‌گذارند.

این دانشجو همچنین خاطرنشان کرد: سردرگمی در روش‌های تحقیقاتی و پایان نامه‌ها در شرایط مختلف لطمات روحی، درسی، ایده پروری و حتی پژوهش به دانشجویان وارد می‌کند. متاسفانه این مسایل موجب ناامیدی و بی‌انگیزی دانشجویان شده است و بسیاری از هم دوره‌ای های من با وجود این که در بهترین دانشگاه کشور تحصیل کرده‌اند بعد از فارغ التحصیلی به لحاظ نیافتن شغل مناسب دچار بی انگیزگی شده‌اند.

کیفیت پایین آموزش تحصیلات تکمیلی

به گفته این دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه امیرکبیر،‌ مشکل دیگر این است که متاسفانه کیفیت آموزش تحصیلات تکمیلی در دانشگاه‌های کشور حتی در دانشگاه‌های سطح یک بسیار پایین است و با وجود این که دانشگاه امیر کبیر جزو دانشگاه‌های برتر کشور محسوب می‌شود اما کیفیت آموزشی بالایی ندارد.

همچنین یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در خصوص مطالبه دانشجویان امروز به ایسنا گفت‌: خواسته دانشجویان این است که اتفاقی صورت بگیرد که دانشجویان بر اساس آن تصمیم به مهاجرت را بر ماندن در کشور انتخاب نکنند. بطور کلی مطالبه کلی ما دانشجویان این است که با دانشجویان به عنوان فردی که عضو فرهیخته جامعه است رفتار کنند و در این شرایط وضعیت فعلی دانشجویان به سمت مثبت دگرگون خواهد شد.

با دانشجویان بر اساس رافت اسلامی رفتار نمی‌شود

وی ادامه داد: متاسفانه در حال‌ حاضر به اسم روز دانشجو تلاش‌های زیادی برای برگزاری جشن این روز صورت می‌گیرد که به نظر من این موضوع یک "تحریف" است، چرا که سه دانشجویی که سال 1332 کشته شدند در راستای مطالبه آزادی بود و رژیم طاغوت آنها را قربانی کرد، اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز آن رفعتی که باید در خصوص دانشجویان صورت می گرفت، رخ نداد و همچنان اسلام دین رافت است بگونه‌ای که این امر در حق خوارج قبل از اینکه دست به شمشیر ببرند، آزادی بیان آنها از سوی امام علی (ع) تامین می‌شد و حتی در مسجد کوفه افراد می‌توانستند در آن مسجد علیه امام علی (ع) صحبت کنند.

برخورد سیاسی با مطالبه صنفی دانشجویان

وی ادامه داد: در شرایط فعلی فضای باز سیاسی برای دانشجویان سال به سال محدودتر می‌شوند و حتی نمی‌توانیم مطالبات صنفی خود را بیان کنیم. مثلا با اعتراض به کیفیت فضای دانشجویی به عنوان اعتراض سیاسی برخورد می‌کنند و این شرایط باعث می‌شود دانشجو با تمام علمی که دارد از کشور مهاجرت کند.

این دانشجوی کارشناسی ارشد خاطرنشان کرد: رییس جمهور دغدغه‌های دانشجویان را فارغ از هر گونه مماشات و مصالحه رفع کند.

آموزش در اولویت پایانی دغدغه دانشجویان

در ادامه این گفت‌وگوها یکی دیگر از دانشجویان ورودی 97 دوره کارشناسی ارشد با تاکید بر این که تمامی تصورات قبل از ورود به دانشگاه امیر کبیر با ورود به این دانشگاه حذف شد به ایسنا، گفت‌: از وقتی که وارد این دانشگاه شدیم تصوراتم از یک دانشگاه برتر و سطح یک به هم ریخت و همواره با انواع دغدغه‌ ها از جمله مسائل صنفی، اقتصادی، آموزشی، اشتغال و سیاسی مواجه شدم و در حال‌ حاضر بالاترین دغدغه‌ها چیزی غیر از تحصیل است و بحث تحصیل و آموزش به اولویت آخر تبدیل شده است.

آزادی بیان دانشجویان فقط در فضای شخصی است

این دانشجو در خصوص فضای باز سیاسی و همچنین دلایل بی‌رغبتی دانشجویان برای حضور در فعالیت‌های سیاسی دانشگاه نیز، گفت‌: متاسفانه در حال‌ حاضر فضا برای بیان نقد دانشجویی در دانشگاه‌ها وجود ندارد و تصور من قبل از ورود به دانشگاه این بود که این فضا حداقل در دانشگاه‌های برتر وجود دارد، اما بعد از ورود به دانشگاه واقعا مشاهده می‌کنیم که این جو وجود ندارد. اگر چه دانشجویان در فضای شخصی خود آزادی کافی برای بیان نقد در حوزه‌های مختلف دارند، اما وقتی در فضای کلی قرار می‌گیرند امکان بیان نظر و دیدگاه وجود ندارد و اگر هم جلساتی تشکیل می‌شود پرسش ها و پاسخ های آن از پیش تعیین شده است و دانشجو امکان بیان نظر خود را ندارد.

مسئولانی که عمل نمی‌کنند جرات کناره‌گیری داشته باشند

وی در پایان در خصوص مطالبات دانشجویان از رییس جمهور، درصورت در اختیار داشتن یک تریبون آزاد، خاطر نشان کرد: متاسفانه فضای بسته سیاسی به گونه‌ای است که دانشجویان از آزادی بعد از بیان ترس دارند. از سوی دیگر مطالبه ما از رییس جمهور در یک جمله یا تقاضا قابل طرح نیست. لذا فقط مایل هستم بیان کنم که وقتی مسئولی نمی‌تواند به قول و شعارهای خود عمل کند، جرات این را داشته باشد که از سمتی که دارد استعفا داده و کناره‌گیری کند.

اجازه "برندسازی" به چهره‌های ناآشنا را نخواهم داد

رییس دانشگاه امیرکبیر با اشاره به بی رغبتی دانشجویان برای حضور در انواع فعالیت‌های دانشجویی و سیاسی طی سال‌های اخیر، دلایل این امر را تشریح کرد.

دکتر سید احمد معتمدی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص دلایل بی رغبتی دانشجویان برای حضور در انواع فعالیت‌های دانشجویی و سیاسی گفت‌: در گذشته برای حضور در یک مراسم دانشجویی بیش از 400 دانشجو شرکت می‌کرد، اما امروزه این آمار به زیر 100 نفر می‌رسد که البته من سه دلیل اساسی برای این موضوع ذکر می‌کنم که دلیل اول این است که اگر ما جلوی فعالیتی را بگیریم برعکس بسیاری از افراد برای حضور در آن فعالیت تحریک می‌شوند و صدور مجوزهای متعدد برای برگزاری مراسم موجب شده است آن هیجان اساسی دانشجویان که تصور می‌کنند باید حق خودشان را بگیرند، فرو نشسته و میزان حساسیت ها کاهش داده شده است.

وی همچنین گفت‌: یکی دیگر از دلایل این است که تعداد برگزاری برنامه‌ها و فعالیت‌های سیاسی دانشجویان امروزه در مقایسه با گذشته بیشتر شده است؛ مثلا در همین هفته‌ منتهی به روز "دانشجو" تعداد بی‌شماری از برنامه‌ها و فعالیت‌های سیاسی برگزار شد و دانشجویان امکان حضور در تمامی این مراسم ها را ندارند.

وی با اشاره به اهمیت و تاریخچه واقعه روز "دانشجو" اشاره کرد و افزود: همه دانشجویان در جریان تاریخچه این روز و اتفاقاتی که صورت گرفت، هستند. اگر چه مبارزات دانشجویی قدمت بیشتری در کشور دارد اما به دلیل اینکه در 16 آذر سال 32 چندین نفر از دانشجویان به دلیل مبارزه با استکبار به شهادت رسیدند، این روز مبدا رسمی اعتراضات دانشجویی نام گذاری شد و این روز را در دانشگاه‌های مختلف به عنوان روز "دانشجو" نامگذاری کردند.

دانشجویان نباید تک بعدی رشد کنند

وی در ادامه‌ تصریح کرد: بحث‌های اعتراضی دانشجویان در دوران قبل از انقلاب اسلامی همواره وجود داشت و بعد از پیروزی انقلاب نیز این سنت به شکل دیگری تداوم پیدا کرد. در واقع اهمیت این روز از آن جهت است که به دانشجویان و جامعه یادآوری می‌کند صرفاً به تحصیل نپردازند. اگر چه کار اصلی آنها تحصیل است، اما از آن جا که در سنین حساسی قرار دارند و باید شغل و مسئولیت خانواده‌ را عهده‌دار باشند لازم است با حضور در فعالیت‌های دانشجویی شخصیت خود را برای حضور در فعالیت‌های اجتماعی شکل دهند و این فرایند دانشجویان باید در دانشگاه طی شود.

رییس دانشگاه امیرکبیر، خاطر نشان کرد: 16 آذر فرصتی است که به دانشجویان امکان فعالیت در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و دانشجویی را می‌دهد و باعث می‌شود که دانشجو به صورت تک بعدی رشد نکند و افراد در آن یاد می‌گیرند که چگونه می‌توانند یک زندگی مستقلی را داشته باشند و شغلی را بر عهده بگیرند. همواره اعتقاد دارم که این مسائل در کلاس درس قابل انتقال نیست،‌ بلکه محیط دانشگاه باید به گونه‌ای باشد که امکان انجام انواع فعالیت‌ها در کنار فعالیت‌های آموزشی داده شود و ما همه در این زمینه مسئول هستیم.

فضا برای فعالیت سیاسی دانشجویان وجود دارد

دکتر معتمدی همچنین در خصوص فضای دانشگاه‌ها برای انجام فعالیت‌های سیاسی و نقد دانشجویی نیز، گفت‌: ممکن است این فضا در حال‌ حاضر برای دانشجویان مطلوب نباشد ولی به نظر من شرایط برای انجام این فعالیت‌ها وجود دارد چرا که اولا همه تشکل‌های دانشجویی که در گذشته اجازه فعالیت‌های دانشجویی به آنها داده نمی‌شد در حال‌ حاضر برنامه‌های خود را برگزار می‌کنند. در واقع به همه تفکرات در دانشگاه مجوز ایجاد تشکل‌های سیاسی داده می‌شود. البته اگر از موارد نادر بگذریم، با هیچ فعالیتی که در چارچوب ضوابط باشد مخالفتی نکردیم و فعالیتی از سوی مسئولان این دانشگاه تعطیل نمی‌شود.

به گفته وی، مثلا گاهی اوقات دانشجویان از 15 شخصیتی که برای حضور در دانشگاه‌ها معرفی می‌کنند، با حضور یک یا دو نفر از آنها مخالفت صورت می‌گیرد، اما آن نیز نظر شخصی مدیریت دانشگاه نیست. به عنوان مثال عنوان می‌شود افرادی که محکومیت سیاسی دارند نمی‌توانند در تشکل های سیاسی حضور داشته باشند، اگر چه من معتقدم که اگر کسی محکومیت سیاسی داشته باشد بعد از اتمام دور محکومیت، اگر در حکم وی ذکر نشده باشد که نمی‌تواند در فعالیت‌های سیاسی حضور داشته باشد؛ نباید با حضور آنها در دانشگاه‌ها مخالفت کرد، اما برخی از نهادها و ارگان‌ها با این مساله موافق نیستند و مانع حضور آنها در دانشگاه‌ها می‌شوند. اما در مجموع فعالیت سیاسی وجود نداشته است که تعطیل کنیم و اگر درخواستی صورت می‌گیرد با اصل آن همواره موافق بوده‌ایم.

اجازه برندسازی به چهره های ناآشنا را نخواهم داد

وی در ادامه‌ خاطر نشان کرد: هیچ لیست سیاهی برای حضور افراد در دانشگاه امیرکبیر وجود ندارد. اگر گاهی با حضور برخی از افراد مخالفت می‌شود که ما هیچ شناختی در مورد آنها نداریم و همان طور که در یک سمینار علمی هر کسی اجازه ارائه مقاله ندارد در مورد بحث‌های سیاسی هم معتقد هستیم شان دانشگاه امیرکبیر به گونه‌ای است که اگر کسی برای سخنرانی حضور پیدا می‌کند باید فرد شناخته شده‌ای باشد و ما به دنبال برندسازی برای فرد یا افرادی نیستیم. بنابراین در این زمینه‌ها مخالفتی با حضور افراد صورت می‌گیرد.

رییس دانشگاه امیرکبیر ادامه‌ داد: اغلب دانشجویان تعداد زیادی از افراد را برای حضور در دانشگاه معرفی می‌کنند که اگر با حضور برخی مخالفت شود، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد. مثلا اخیرا 13 نفر از سوی تشکل معرفی شده بود که ما با یازده نفر از آنها موافقت کردیم اما چون از قبل وبدون هماهنگی با دانشگاه اسامی این افراد را اعلام کرده بودند بنابراین این جنجال ایجاد شد که ما با حضور افراد مخالفت می‌کنیم.

فضای سیاسی دانشگاه‌ها در دولت روحانی بهتر شد

به گفته دکتر معتمدی، به طور کلی فضای بسیار فعال و خوبی در دانشگاه امیرکبیر از جنس سیاسی، فرهنگی و صنفی در این دانشگاه وجود دارد بطوریکه چند صد نشریه صنفی در این دانشگاه فعال است و هر و دو نفر می‌توانند درخواست نشریه بدهند و صاحب نشریه شوند. به گونه‌ای که نشریات دانشجویی در این دانشگاه ممیزی نمی‌شوند البته اگر تخلفی در این زمینه صورت بگیرد به آنها تذکر داده خواهد شد.

رییس دانشگاه امیرکبیر گفت: فضای برای انجام فعالیت‌های سیاسی در دانشگاه‌ها در مقایسه با قبل از دولت آقای روحانی باز است چرا که تعداد تشکل های فعال در دانشگاه افزایش یافته است و فعالیت‌های دانشجویی به لحاظ آماری حدود سه برابر افزایش یافته است و فرقی ندارد جناح اصولگرا و یا اصلاح طلب باشند. اگر ضوابط را رعایت کنند می‌توانند مجوز فعالیت سیاسی داشته باشند.

وی یادآور شد: البته انتظارات دانشجویان برای انجام فعالیت‌های دانشجویی ممکن است بیشتر از آن چیزی باشد که در ضوابط دانشگاه ذکر شده است و ما نیز نتوانیم آن را رعایت کنیم اما به طور کلی تمامی تلاش ما بر این است که یک فضای باز سیاسی برای انجام این فعالیت‌ها وجود داشته باشد.

تشکل‌های دانشجویی سبک فعالیت‌های سیاسی خود را تغییر دهند

دکتر معتمدی همچنین تاکید کرد: یکی دیگر از دلایل این است که از اعضای تشکل‌های دانشجویی می‌خواهیم تنوعی در نوع برگزاری برنامه‌ها و فعالیت‌های خود اتخاذ کنند. در واقع این برنامه‌ها باید متناسب با تغییر زمان، شرایط و افراد نیز تغییر کند و دیگر ما نباید همان روش‌های سنتی برنامه‌های قبل را انتخاب کنیم و صرف سخنرانی‌ها و مناظره‌ها در فعالیت‌های دانشجویی جذابیت خود را می‌توانند برای جذب مخاطب از دست داده باشند.

رییس دانشگاه امیرکبیر همچنین نقش فضای مجازی در بی رغبتی دانشجویان برای حضور در فعالیت‌های سیاسی را مهم ارزیابی کرد و افزود: افرادی که امروزه در مراسم مختلف دانشجویی دعوت می‌شوند به شکل‌های ویژه‌ دیگری در فضاهای مجازی حضور دارند و نظرات و دیدگاه‌های خود را بیان‌ می‌کنند و یا حتی شاهد برگزاری مناظرات مختلف در فضای مجازی هستیم که این فضا موجب شده است که روش های سنتی برگزاری برنامه‌های سیاسی به نوعی جذابیت خود را از دست داده است و ما باید تشویق کنیم دانشجویان را حضور فعال‌تری در این مراسم ها داشته باشند.

"اشتغال" و "بودجه" دو دغدغه دانشجو و دانشگاه

دکتر معتمدی همچنین مسائل معیشتی و اشتغال را مهم‌ترین دغدغه‌ دانشجویان عنوان کرد و گفت‌: در حال‌ حاضر بحث اشتغال یکی از مباحث دانشجویان در شرایط فعلی عنوان کرد و گفت‌: در حال‌ حاضر اشتغال یکی از دغدغه‌های اصلی دانشجویان به شمار می‌رود بطوریکه در طول تحصیل نیز همواره این موضوع در ذهن آنها وجود دارد که اگر پروژه‌ای را برگزیند آیا بازار کاری برای آنها وجود دارد؟ شاید حدود 10 سال پیش این دغدغه برای آنها وجود نداشت. مثلا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ما به قدری با کمبود کارشناس در کشور مواجه بودیم که حتی در دانشگاه امیرکبیر نمی‌توانستیم کارشناسی با مدرک لیسانس استخدام کنیم و به طور کلی حدود 130 هزار دانشجو در کشور وجود داشت، اما در شرایط فعلی وضعیت کاملا متفاوت شده است.

دکتر معتمدی همچنین کمبود بودجه را نیز از دیگر دغدغه‌های اساسی روسای این دانشگاه‌ها عنوان کرد و گفت‌: البته ما در جریان مشکلات کشور هستیم و سال گذشته دولت کمک مساعدت بیشتری انجام داد ولی در حال‌ حاضر حدود هشت ماه از سال جاری گذشته است. 25 درصد بودجه‌ای که باید تخصیص می‌یافت هنوز به دانشگاه‌ها داده نشده است و این امر موجب شده است ما نتوانیم آن طور که باید مباحث مربوط به دانشجویان را دنبال کنیم. ضمن این که این بودجه‌ها صرف هزینه‌های جاری و تجهیزات آزمایشگاهی پژوهشی می‌شود. لذا طبیعی است که اگر دانشگاه بودجه بیشتری داشته باشد در تامین مسائل علمی و رفاهی دانشجویان تلاش بیشتری می‌کند. بنابراین دغدغه‌ عمده دانشگاه‌ها در شرایط فعلی بحث تخصیص بودجه است.

سه ترم از دوران تحصیلم دانشگاه تعطیل شد

رییس دانشگاه امیرکبیر همچنین به بیان خاطره‌ای از فعالیت‌های سیاسی دوران دانشجویی خود اشاره کرد و گفت‌: دوره کارشناسی من به دلیل شرکت‌ در فعالیت‌های سیاسی حدود هفت سالی طول کشید و نقطه جالب این بود که در آن زمان هر وقت دانشگاه‌ها شلوغ می‌شد ترم را تعطیل می‌کردند به طوری که سه ترم من در دوره دانشجویی تعطیل شد و از همان سال 52 که وارد دانشگاه شدم ترم اول تعطیل شدیم. اما عمدتا مسائل دانشگاه‌ها مسائل سیاسی بود.

یک سال و نیم حکم زندان داشتم

دکتر معتمدی خاطر نشان کرد: در دوره پهلوی با دریافت حکم انضباطی از تحصیل محروم شدم و در همان زمانی که محروم شدم در واقع حدود یک سال و نیم حکم زندان دریافت کردم و حکم بازداشت من حدود 15 ماه بود. اگر چه دادگاهی نشدم، اما بعدها به دلیل عفو بین‌المللی زندانیان سیاسی، بعد از چند ماه در زندان آزاد شدم. در واقع در آن زمان هر تظاهرات خیابانی حدود پنج سال زندان داشت. خاطرات من در دوران قبل از انقلاب که از دانشجویان پلی‌تکنیک و امیرکبیر بودم زیاد است و به دلیل اینکه خودم از فعالان سیاسی دوران دانشجویی بودم، همواره دانشجویان را برای حضور در انواع فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره تشویق می‌کنم.