پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- هر چه به اردیبشهت ماه نزدیک می‌شویم فضای انتخاباتی در کشور داغ‌تر می‌شود و در این بین جریان‌های سیاسی به تدریج آنچه را که در نهان دارند؛ آشکار می‌کنند. برخی اصلاح‌طلبان که به نظر می‌رسد از چینش وزرا در سال 92 رضایت کافی نداشته‌اند در انتخابات پیش رو سعی می‌کنند چاشنی احتیاط را در موضع‌گیری‌های خود نسبت به حمایت تمام‌قد از روحانی مد نظر قرار دهند.

در همین راستا آقای محسن میردامادی از اصلاح‌طلبان شناخته‌شده گفته است، «در مجموع شرایط برای آقای روحانی سخت‌تر از دولت اصلاحات است. رییس دولت اصلاحات دارای روحیه تقابل و تخاصم نبود و بیشتر به‌دنبال حل و فصل مسائل بود.»

 به نظر می‌رسد اشاره رییس کمیسیون امنیت ملی در مجلس ششم به برخوردهای  تند  حسن روحانی با منتقدان دولت است. میردامادی با مقایسه بین حسن روحانی و رییس دولت اصلاحات سعی می‌کند به نوعی نقاط مثبت دوران دولت اصلاحات را در ذهن بدنه اجتماعی نزدیک به اصلاح‌طلبان زنده نگه دارد. هر چه به دوران انتخابات نزدیک‌تر شود اظهارات این‌چنینی از اصلاح‌طلبان منتقد دولت بیشتر شنیده شود. در روزهای اخیر نیز حزب اعتماد ملی در نوع چگونگی همراهی با اصلاح‌طلبان دچار مشکل شده بود که در نتیجه آن رییس و نایب‌رییس این حزب از سمت خود استعفا کردند.

از سوی دیگر آقای میردامادی به حل‌وفصل کردن امور در زمان اصلاحات اشاره می‌کند. این موضوع نکته قابل توجهی است. حسن روحانی هم‌اکنون در جبهه‌های مختلف با نهادهای قانونی نظام دچار مشکل شده است. از سویی در مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام بر سر تدوین برنامه ششم توسعه اختلاف‌های زیادی ایجاد شده که در نهایت روحانی مجبور شد به خواست نمایندگان تن دهد و لایحه برنامه شم توسط کمیسیون تلفیق تدوین شد.

از طرف دیگر نیز در روابط دولت با نهادی مثل قوه قضاییه اختلاف‌هایی پیش آمده است که نمونه بارز آن گلایه شدید رییس قوه قضاییه درباره موضوع حساب‌های این قوه از رییس‌جمهور بود که در نهایت و با ورود نمایندگان مجلس شورای اسلامی مشخص شد حق با رییس قوه قضاییه بوده است. دبیرکل حزب منحله مشارکت در بخشی دیگر از مصاحبه خود با روزنامه آرمان به دیگر نقاط ضعف دولت اشاره و تاکید می‌کند که «‌ایشان (روحانی) هرچه سریع‌تر و پیش از اینکه این نقاط ضعف به همه دولت سرایت کند باید به فکر ترمیم جدی و اساسی آن باشد. مردم از آقای روحانی انتظار داشتند در مسائل اقتصادی و معیشتی عملکرد بهتری داشته باشند و بتوانند مشکلات مردم را حل کنند.

این در حالی است که تبلیغاتی که درباره برجام صورت گرفت نیز به این انتظارات دامن زد و انتظارات اقتصادی را از دولت آقای روحانی بالاتر برد. با این وجود مردم از وضعیت معیشتی و اقتصادی خود در طول سه سال و چند ماه گذشته رضایت ندارند و همین مساله می‌تواند باعث ریزش پایگاه رأی آقای روحانی در انتخابات سال۹۶ شود.»

میردامادی اولین اصلاح‌طلبی نیست که نسبت به ریزش آرای روحانی اظهارنظر می‌کند، پیش از این بارها اصلاح‌طلبان از جایگزینی روحانی سخن به میان آورده‌اند و حتی آقای محمدرضا تاجیک از تئوریسین‌های اصلاح‌طلب فقدان آلترناتیو قوی را تنها شانس روحانی برای پیروزی دانست. همچنین آقای مرتضی الویری درباره کاندیداتوری روحانی گفته بود:‌ «همان‌طور که در سال 92 هم مطرح بود روحانی نامزد اصلاح‌طلبان نیست بلکه مورد حمایت اصلاح‌طلبان است، به‌هرحال ایشان (روحانی) با شرایط دشواری مواجه است. فشارهای مختلفی به ایشان از منابع قدرت وارد می‌شود که ممکن است این فشارها ایشان را به یک تصمیم‌گیری دیگر بکشاند.» چند چهره‌ اصلاح‌طلب از جمله آقایان مرتضی حاجی و رسول منتجب‌نیا، ماه‌هاست که اعلام کرده‌اند در انتخابات آینده برای روحانی «ستاد انتخاباتی» تشکیل نمی‌دهند.

تنها نقطه اشتراک میان جریان‌های اصلاح‌طلب این است که تمامی آنها معتقدند روحانی نتوانسته است به وعده‌های خود عمل کند و در انتخابات 96 با فشارهای زیادی روبه‌رو شده است، همچنین به‌دلیل نارضایتی مردم از وضعیت معیشتی هم شاهد ریزش آرای مرد اعتدال خواهیم بود.

به عقیده کارشناسان، اصلاح‌طلبان در برخورد با حسن روحانی در انتخابات 96 دو نوع رفتار کاملاً متضاد را لحاظ خواهند کرد. دسته نخست که به اصلاح‌طلبان معتدل شناخته می‌شوند حمایت کامل را از کاندیداتوری حسن روحانی ابراز می‌کنند. دسته دیگر که احتمالاً در هفته‌های آینده از آنان در رسانه‌های حامی دولت به‌عنوان اصلاح‌طلبان تند‌رو یاد می‌شوند منتقد روحانی خواهند بود و از او در انتخابات حمایت نمی‌کنند. به هر حال انباشت وعده‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی روحانی در سال 92 و تحقق نیافتن آنها تا امروز و از طرفی سهمیه‌های دولت می‌تواند پاشنه آشیل و محل اختلاف اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو باشد.