به گزارش پارس به نقل از فارس، «گری سیمور» مشاور سابق باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا می‌گوید فرآیند برداشتن سانتریفیوژهای ایران، که بر اساس برنامه جامع اقدام مشترک صورت می‌گیرد، بسته به نوع عملکرد تهران می‌تواند مدت زمان متفاوتی داشته باشد.

وی در این مورد به رادیو بی‌بی‌سی گفته است: «آن‌ها باید حدود ۱۵۰۰۰ سانتریفیوژ را برداشته و انبار کنند. این بدان معنی است که آن‌ها باید سانتریفیوژها و همچنین بخش اعظم زیرساخت‌هایی که آن‌ها را تغذیه می‌کنند، از محلی که اکنون هستند، خارج کنند.»

سیمور افزود: «این احتمالا دشوارترین و طولانی‌ترین گام‌های فیزیکی‌ای است که ایران باید بردارد. اگر ایران بخواهد برای روز مبادا که شاید توافق به هم خورد، دوباره از این سانتریفیوژها استفاده کند،‌ باید در جدا کردن و برداشتن آن‌ها بسیار محتاط عمل کند، تا بتواند در آینده به سادگی آن‌ها را دوباره سرجایشان نصب کند.»

مدیر اجرایی مرکز بلفر دانشگاه هاروارد، ادامه داد: «در سوی دیگر، اگر آن‌ها بخواهند به سرعت به سمت رفع تحریم‌ها حرکت کنند و به نصب دوباره سانتریفیوژها اهمیت ندهند، می‌توانند سریع و بی‌دقت عمل کنند، که خوب اینطور به میزان زیادی از لحاظ زمانی پیش می‌افتند.»

وی که تا چند ماه قبل رئیس گروه ضدایرانی موسوم به «متحد علیه ایران هسته‌ای» بود، در پاسخ به این سوال که چرا توافق ایران را مجبور به امحا سانتریفیوژها نمی‌کند، گفت: «این توافق به ایران اجازه می‌دهد که تمام سانتریفیوژهایش را حفظ کند، اما باید بخش اعظم آن‌ها را برداشته و تحت نظر آژانس انبار کند تا امکان را برای خود حفظ کند که بتواند بعدا در صورت لزوم آن‌ها را دوباره سر جایشان بازگرداند، درست همانطور که ما هم این امکان را حفظ کرده‌ایم که تحریم‌ها را بازگردانیم.»

او همچنین در مورد روند کاهش ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران، که باید از حدود ۱۰ تن کنونی به ۳۰۰ کیلوگرم کاهش یابد هم گفت: «آن‌ها باید ۹۸% از اورانیوم غنی‌شده خود را از میان بردارند، بنابراین بخش اعظم ذخایر اورانیوم آن‌ها باید به نحوی از بین برود. آن‌ها دو گزینه دارند، یک گزینه این است که آن را رقیق کند، که در آن صورت این اورانیوم به اورانیوم طبیعی بدل می‌شود. راه دیگر هم این است که آن را به یک کشور خارجی، که احتمالا روسیه است، منتقل کنند. هنوز دقیقا مشخص نیست که کدام روش انتخاب می‌شود، اما هرکدام که باشد بسیار ساده و روشن است و در زمان کوتاهی قابل انجام خواهد بود.»

وی در پایان در رابطه با اینکه چه چیز در توافق او را تحت تأثیر قرار داده، گفت: «ما در به عقب راندن برنامه هسته‌ای ایران به موفقیت رسیدیم، اما سوال بزرگ این است که آیا این توافق در بلندمدت هم دوام می‌آورد یا نه. حتی اگر ایران در کوتاه‌مدت گام‌های لازم را برای رسیدن به کاهش تحریم‌ها بردارد، بسیار مهم است که ما با دقت اقدامات ایران را مورد نظارت قرار دهیم تا آن‌ها حقه نزده یا زیر توافق نزنند.»

روز ۲۳ تیر ماه امسال ایران و گروه ۱+۵ بر سر سندی موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک توافق کردند. بر اساس این سند، تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران تنها پس از انجام تعهدات ایران از جمله کاهش شمار سانتریفیوژها، پائین آوردن حجم ذخایر اورانیوم غنی‌شده، تغییر کاربری سایت غنی‌سازی فردو و همچنین اصلاح رآکتور آب سنگین اراک، برداشته خواهند شد.