پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- «دکتر سعدالله زارعی» کارشناس مسائل خاورمیانه در یادداشتی اختصاصی برای «پارس» در واکاوی نگرانی کاخ سفید از محاصره حلب و استقبال آن از اعزام نیروی زمینی عربستان به سوریه نوشت:

چندین نکته حائز اهمیت در رابطه با نگرانی کاخ سفید از محاصره حلب توسط ارتش سوریه وجود دارد. نکته اول عبارت است از این که اگر آمریکایی ها واقعا نگران مردم سوریه و در محاصره بودن آن ها بودند، طبیعتا بایستی از عملیات نصر 2 که باعث آزادسازی بخش قابل توجهی از محاصره مردم حلب شد، استقبال و کمک می کردند که بقیه مردم هم که در محاصره تروریست های تحت الحمایه هستند از محاصره و مضیقه خارج شوند اما آمریکایی ها در رابطه با عملیات نصر 2 با صراحت اعلام می کنند که از اقدام دولت سوریه برای آزادی مردم منطقه حلب ناراحت هستند. این موضوع دلیل روشن و آشکاری دارد؛ تروریست هایی که مردم این منطقه و مناطق دیگر را به محاصره درآورده اند، در همه این مدت از حمایت همه جانبه آمریکا، عربستان و بعضی از کشورهای منطقه برخوردار بوده اند. این در حالی بود که مناطقی مثل نبل، الزهرا و بعضی از مناطق کردی نزدیک به چهار سال بود که در محاصره کامل قرار داشتند. اسلحه ای که از سوی تروریست ها به طرف مردم نشانه می رود؛ از گلوله تا موشک های پیشرفته توسط این کشورها در اختیار آن ها قرار گرفته است.

بنابراین شکست تروریسم در سوریه به منزله شکست سیاست نظامی آمریکا درباره سوریه است؛ لذا بایستی گفت که آمریکایی ها در این جا پرده از حمایت کشورشان از تروریست ها برداشته اند. با این حال اظهارات آمریکایی ها، سعودی ها و بعضی از مقامات ترکیه در مورد مداخله مستقیم در سوریه تبلیغاتی است که با واقعیت بیرونی فاصله زیادی دارد؛ چرا که اگر مداخله نظامی زمینی آمریکا، ترکیه و دیگران تا قبل از عملیات نصر 2 کار دشواری بود و به دلیل دشواری و عدم اطمینان نسبت به پیروزی دست به این کار نمی‌زدند، امکان مداخله آن ها در این جا بعد از این عملیات که منجر به آزادی بیش از 1500 کیلومتر مربع شد، دشوارتر است و اساسا یکی از نتایج عملیات نصر 2 عبارت است از این که امکان مداخله مستقیم نظامی را از کشورهایی همانند آمریکا، عربستان و ترکیه سلب کرده و آن ها را تقریبا به مرز ناامیدی رسانده است.

با مشاهده جغرافیای سوریه مشخص می شود که منطقه ای که آن ها برای احتمال مداخله نظامی مستقیم از آن نام می برند، منطقه شمال سوریه است که در حال حاضر بخش وسیعی از آن در منطقه حسکه با حدود 450 کیلومتر مربع در اختیار کردها است؛ کردها هم مانعی برای مداخله نظامی آمریکایی ها، سعودی ها و ترک ها به شمار می روند. منطقه دیگر آن منطقه حلب است که با انجام عملیات نصر 2 منطقه وسیعی از آن به دست دولت سوریه افتاد و عملا راه نفوذ از مرزهای ترکیه به داخل سوریه را سد کرد. تنها منطقه ادلب باقی می ماند که در این منطقه نیز امکان عبور یگان زمینی از سمت ترکیه کار بسیار دشوار و پرمخاطره ای محسوب می شود. ضمنا در جنوب استان ادلب نیز نیروهای دولت سوریه از سمت لاذقیه، طرطوس، خود حلب و شمال منطقه حمام حضور دارند و در نتیجه مداخله نظامی از سمت ادلب نیز تقریبا ناممکن است. 

درباره اعزام نیروی عربستان به سوریه نیز یک سوال اساسی وجود دارد؛ این که اصلا مگر عربستان نیرو و ارتش دارد؟ اگر عربستان ارتش دارد، پس چرا در جنگ یمن یک سره از مزدوران سودانی، سومالیایی و کشورهای دیگر استفاده می کند؟ این موضوع نشان دهنده این امر است که عربستان اصلا ارتشی ندارد و کسانی که با پول و اسلحه سعودی در یمن در حال جنگ هستند، در واقع تروریست های اجاره ای هستند نه اعضای ارتش عربستان؛ لذا اظهارات مقامات عربستانی درباره این که به دنبال اعزام نیروی نظامی به سوریه هستند، یک بلوف بزرگی بیش نیست و این کشور اساسا قادر نیست که در سوریه بجنگد و نیرویی هم برای جنگیدن ندارند.

نکته دیگر عبارت است از این که نیروهای سوریه و متحدین آن در این صحنه تروریست هایی را شکست داده اند که اسرائیلی ها اذعان دارند که هر کدام از تروریست های جبهه النصره، احرارالشام و جیش الاسلام می توانند با ده نفر افسر اسرائیلی برابری کند. جبهه مقاومت، دولت و ارتش سوریه و متحدین آن شاخ تروریست هایی را که هریک از آن ها ده برابر افسر ارتش اسرائیلی قدرت دارند شکست داده اند، حالا ارتش عربستان که اساسا هر صد نفر از آن ها قادر نیست در برابر یک افسر اسرائیلی مقاومت کند، چطور می تواند در منطقه حلب در برابر رزمندگان سوریه، لبنان و جاهای دیگری که در حال کمک رسانی به سوریه هستند مقاومت کند؟ بنابراین پرواضح است که این اظهارات سعودی ها یک بلوف و خالی از واقعیت است. سوریه امروز بیش از هر زمانی قدرت پیدا کرده است که در برابر تهاجم مقاومت کند و بر نیروی مهاجم پیروز شود.

این اظهارات پریشان نشان دهنده سنگینی و تاثیر ضربه ای است که در منطقه حلب از نیروهای سوریه و متحدین آن خورده اند؛ لذا تلاش می کنند که با یک صحنه سازی رسانه ای وانمود کنند که هنوز در موضع قدرت قرار دارند و می توانند تهاجم کنند و صحنه نبرد را به نفع خویش تغییر دهند. با این حال قطعا این اظهارات یک بلوف غیر قابل تحققی بیش نیست.