پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- چندی پیش، عادل الجبیر، وزیر خارجه متوهم سعودی که این روزها بیش از هرچیزی مشغول اظهار نظر علیه جمهوری اسلامی است، مدعی شد که ایران در جهان منزوی شده است! وزیر تازه کار سعودی در حاشیه نشست اعراب و کشورهای آمریکای جنوبی، ظاهرا چنان از مشاهده مهمانان خارجی کشورش دچار شگفتی و توهم شده بود که کودکانه چنین ادعاهایی را مطرح کرد. آنهم درباره کشورهایی که به ویژه در سالهای اخیر، روابطی گرم و نزدیک با ایران داشته اند.

اگرچه رجزخوانی و اظهار نظرهای سیاسی در امور خارجی مخصوصا بین کشورهای رقیب امری معمول است، اما جبیر جوان، چنان ناشیانه در این عرصه قدم برداشته است که بیش از هر چیز نشانه عدم تعادل شخصیت حقیقی و حقوقی وی به شمار می آید. هرچند ادعاهای کودکانه جبیر مخصوصا ادعای اخیر وی مبنی بر انزوای ایران نیازی به پاسخگویی ندارد و آن را باید نشانه جوگیری و شتاب زدگی وزیر جوان سعودی دانست، اما رفت و آمد های هیات های مختلف سیاسی در روزهای اخیر در تهران نشانه ای بود برای رد ادعاهای خنده دار وی. چرا که هنوز دو هفته از افاضات عجیب جبیر نگذشته بود که اجلاس مجمع کشورهای صادرکننده گاز در تهران آغاز بکار کرد و روسای جمهور و نمایندگان بسیاری از کشورها به ایران آمدند. از جمله چند تن از همان مقامات آمریکای لاتین که جبیر جوان با دیدن آنها متوهم شده بود!

حضور پوتین رییس جمهور روسیه و دیدار مهم و غیرتشریفاتی وی با مقام معظم رهبری نیز از جمله حساس ترین و مهم ترین ملاقات های هفته اخیر بود که خود سعودی ها و حامیان غربی آنها به خوبی از اهمیت این دیدار مخصوصا در شرایط حساس فعلی منطقه آگاهند. اهمیت این دیدارها از آن جهت دوچندان بود که منحصر و محدود به موضوع نشست (هماهنگی در تولید، صادرات و کنترل قیمت گاز طبیعی در سطح جهان) نشد، بلکه به نظر همه کارشناسان و تحلیلگران سیاسی، موضوعات سیاسی و همکاریهای منطقه ای و بین المللی در امر مبارزه با تروریسم مخصوصا همکارهای ایران و روسیه در سوریه، همه اخبار را تحت الشعاع خود قرار داده بود. نگرانی و دلخوری اعراب و آمریکایی ها از همکارهای ایران و روسیه به حدی است که اخیرا تمام تلاش سیاسی رسانه ای خود را معطوف شایعه پراکنی و دروغ گوئی به منظور ایجاد شکاف احتمالی بین دو کشور کرده اند که این شایعات از سوی مقامات ایران و روسیه بارها رد شده است.

حال باید به بن جبیر جوان که با فرصت طلبی و حمایت آمریکایی ها به سرعت مدارج سیاسی حکومتی را بدون آمادگی روحی، روانی طی کرده است، گوشزد نمود که در جایگاه مسئولیت در وزارت خارجه که نماینده چهره دیپلماتیک و رسمی کشور متبوعش در عرصه بین المللی است، بیش از این دقت کند و در بیان آرزوها و ادعاهایش، مسائل مختلفی را در نظر داشته باشد. چرا که روابط بین الملل، فضای مناسبی برای شوخی ها و آرزوهای کودکانه نیست. 

ظاهرا نشست و برخاست سعودی ها با اربابان غربی، این توهم را برایشان در پی داشته است که غرب مدعی دموکراسی و آزادی و حقوق بشر، حقیقتا به مرتجعین خشک مغزی که هنوز مانند دوران قرون وسطی زندگی می کنند، احترام می گذارد! این روزها اگرچه به برکت پول و نفت سعودی و از همه مهمتر بندگی و حقارت مرتجعین عرب در مقابل اربابان غربی، شاهد حمایت های آمریکا و اروپا از رژیم سعودی هستیم، اما این یک حقیقت مسلم است که حمایت مطلق و قاطع غربی ها از دیکتاتورها تا زمانی ادامه دارد که منافعشان تامین شود و در صورت بیداری ملت ها و قیام آنها علیه حکومت های فاسد، غرب هم چاره ای جز تسلیم در برابر اراده ملت ها ندارد که نمونه آن را هنگام سرنگونی شاه ایران و دیکتاتورهای مصر و تونس شاهد بودیم.