صدا و سیما برای فوتبال چه می‌کند؟

کشور با مشکلاتی همچون تحریم روبه‌روست و شرایط اقتصادی عادی نیست و این اتفاقات یکی از عوامل اصلی خشونت در ورزشگاه‌های کشورمان است. البته این اتفاقات تنها در کشور ما رخ نداده و در دهه 90 لهستان بهترین تماشاگران دنیا را داشت اما در آن مقطع یک جریان کارگری به راه افتاد که این جریان منجر شد تا در یک بازی فوتبال بطری بر سر داور بکوبند اما سال‌هاست که در اروپا این افراطی‌گری هواداران کاملاً کنترل و این موضوع حل شده است. ورزشگاه مکانی است برای تخلیه احساسات منفی و مثبت اما حجم گسترده اتفاقات منفی در کشور ما باعث می‌شود تا ورزشگاه‌ها دچار تنش‌های بسیاری شود. علاوه بر این باید ببینیم که رسانه‌های فراگیر ما که مخاطبان بیشتری دارند، برای فرهنگ‌سازی در فوتبال چه می‌کنند؟ تلویزیون 10 دقیقه پیش از آغاز بازی به سراغ هوادارانی می‌رود که با تجهیزات مختلف، مشخصاً هواداران متعصب و افراطی هستند و می‌گویند که «ما تیم حریف را لِه می‌کنیم.» این گفتارها توسط صدا و سیما پخش و به بینندگان منتقل می‌شود و در نهایت بیننده تشویق می‌شود تا با ورود به ورزشگاه، هوادار تیم مقابل را تهدید کند. علاوه بر این رادیو یک برنامه به نام «هوادار» دارد. در این برنامه هواداران تیم‌های مختلف تماس می‌گیرند و صحبت‌های تندی علیه تیم‌های حریف بیان می‌کنند و این موضوعات باعث دامن زدن به حواشی فوتبال می‌شود. فوتبال ما برخلاف ادعاها به هیچ وجه حرفه‌ای نیست. سازمان لیگ برخلاف همه کشورها مستقل نیست و تابع فدراسیون فوتبال است. لیگ فوتبال ما در دهه 80 از لیگ ژاپن کپی‌برداری شد اما در این سال‌ها حتی نتوانستیم بلیت فروشی‌مان را به شکل مطلوب انجام دهیم. هوادار چرا باید ساعت‌ها پیش از آغاز بازی در ورزشگاه حاضر شود؟ چون فروش به اصطلاح اینترنتی ما مشکل دارد و هوادار مجبور است تا ساعت‌ها جلوتر به ورزشگاه بیاید. او در آغاز بازی با ناهنجاری و بدرفتاری‌های بسیاری روبه‌رو می‌شود که نتیجه آن هنجارشکنی‌هایی بود که در بازی دو تیم پرسپولیس و سپاهان به اوج خود رسید.