به گزارش پارس نیوز، 

آبی‌پوشان پایتخت گرچه در حال بازگشت به روز‌های خوب‌شان هستند، اما هنوز آمار و ارقام گلزنی در تیم‌شان آمار قابل قبولی نیست. مهاجمان استقلال در لیگ برتر، روی هم رفته 5 گل برای استقلال به ثمر رسانده‌اند و سردسته گلزنان آبی‌ها یک مدافع است!

همان‌طور که نوشتیم از خط دفاعی استقلال، وریا غفوری، مدافع راست این تیم با 3 گل در صدر جدول (!) گلزنان استقلال قرار دارد. محمد دانشگر هم از همین خط بازی، یک گل برای استقلال به ثمر رسانده تا سهمیه خط دفاعی آبی‌ها برای گلزنی، عدد قابل قبولی باشد.

چرا استقلال، مهاجم می‌خواهد؟

هافبک‌های استقلال معمولاً در گلزنی هم موفق بوده‌اند؛ فرشید باقری، فرشید اسماعیلی و طارق همام 3 گلزن خط هافبک استقلال هستند تا آمار هر هافبک یک گل، در استقلال به جا بماند. گرچه هیچ‌یک از این بازیکنان در همه بازی‌های استقلال به میدان نرفته‌اند.

درست در جایی که استقلال بیشتری هزینه را کرده و باید بیشترین گل را به ثمر رسانده باشند، کمترین بازدهی را داشته‌اند. الهیار صیادمنش با 2 گل در حالی بهترین مهاجم استقلال است که از سایر بازیکنان این خط ارزان‌تر است. روح‌الله باقری از لیگ یک آمده تا گره از کار باز کند، اما نتوانسته بیش از یک گل بزند و مهدی قائدی و مرتضی تبریزی که شاید نزدیک به 5 میلیارد برای‌شان هزینه شده، به کمک هم 2 گل زده‌اند!

ماجرا وقتی غم‌انگیزتر می‌شود که می‌بینیم همه این مهاجمان در تیم قبلی‌شان عملکرد خوبی داشته‌اند؛ روح‌الله باقری تا مرز آقای گلی در لیگ یک پیش رفته است. مرتضی تبریزی گلزن اول ذوب‌آهن بود و مهدی قائدی همین الان هم هر وقت با لباس تیم ملی امید به میدان می‌رود، بهترین گلزن مسابقه است.

در استقلال، اما یک قانون خوب یا بد نوشته شده؛ اکثر بازیکنانش گل زده‌اند؛ 13 گل این فصل استقلال را 9 بازیکن مختلف به ثمر رسانده‌اند، در حالی که در مقایسه با تیمی مثل سپاهان آماری می‌دهد که آقای گلش 9 گل برای زردقناری‌ها به ثمر رسانده است.

شفر و استقلال برای نیم‌فصل باید فکری اساسی برای خط حمله‌شان بکنند. وظیفه مهاجم گل زدن است؛ بدون هیچ توضیح و توجیه اضافه. شفر بعد از 13 بازی هنوز نفر اول خط حمله‌اش را نشناخته و این یعنی شرایط برای خط جلوی استقلال نگران‌کننده است.

بدون تردید پیرمرد آلمانی نخواهد توانست تا پایان فصل با همین شگرد کارش را پیش ببرد. بازی‌ای که شفر انجام می‌دهد یک قمار باختنی است؛

استقلال به میدان می‌رود؛ یا یکی از بازیکنانش گل می‌زند یا نه. یعنی هیچ برنامه‌ای برای رساندن توپ به مهاجمین نیست که آن‌ها وظیفه‌شان را انجام دهند. کمااینکه آن‌ها آن‌قدر مطمئن نشان نداده‌اند که مربی روی توانایی‌های آن‌ها برنامه بچیند و هافبک‌ها صاحب توپشان کنند.

انتهای پیام/