به گزارش پارس نیوز، 

یوونتوس پس از اولین قهرمانی در دهه نخست قرن جدید، به جرم تبانی و ماجراهای پیچیده کالچوپولی به سری B تبعید شد. بعد از آن حدود پنج فصل طول کشید تا بیانکونری بار دیگر بر قله ایتالیا بایستد. آنها در سال 2012 دوباره طعم قهرمانی در سطح اول فوتبال ایتالیا را چشیدند و جالب اینکه هنوز از آن سال تا به حال هیچ تیم دیگری قهرمان سری آ نشده است. یووه در حالی سودای هشتمین قهرمانی پیاپی لیگ را در سر می پرورانند که استارت این سلسله موفقیت ها با یک اتفاق مهم همراه بوده است.

هفت سال و دو ماه پیش در شهر تورین، ورزشگاه آلیانز (که در آن زمان به نام یوونتوس استادیوم شناخته می شد) افتتاح شد و پرافتخار ترین تیم سری آ کار خود را در فصل 12-2011 در آن آغاز کرد. از همان سال تا کنون یووه قهرمان مطلق ایتالیا است و سری آ هیچ قهرمان دیگری به خود ندیده است.

این برتری های سخت افزاری تاثیرات مهمی روی یک تیم می گذارد و اختلاف سطحی بین آن و سایر تیم ها ایجاد می کند که شاید خیلی در ابتدا باورپذیر نباشد.

در فوتبال ایران تیم های پرسپولیس و استقلال سال ها از استادیوم نسبتا مجهزی که طرفداران زیادی را در خود جا بدهد، بهره می برده اند و این یکی از عوامل مهمی بوده که این دو تیم در بازه های بلندمدت، جزو بهترین های ایران باشند و ثبات نسبتا خوبی را در نتیجه گیری تجربه کنند.

در بین سایر تیم ها این اتفاق اخیرا برای سپاهان و پدیده در دو شهر اصفهان و مشهد رخ داده است. سپاهانی ها که از تیم های پرافتخار فوتبال ایران هستند و در هفده دوره لیگ برتر هم نتایجی بهتر از همه رقبا کسب کرده اند، با شروع به کار دوباره ورزشگاه نقش جهان انگیزه دو چندانی به دست آورده اند تا افتخارات خود را بیشتر کنند و امسال هم نخستین شروع خود را با ورژن جدید نقش جهان داشته اند که حاصل آن میزبانی از رقیبان در حضور انبوه تماشاگران و صدرنشینی تا هفته چهاردهم لیگ بوده است.

تیم پدیده هم در مشهد یکی از مصادیق بارز استفاده بهینه از یک استادیوم مجهز است. بازی در ورزشگاه امام رضا به تیم یحیی گل محمدی اجازه داده که نمایش مورد نظر خود یعنی حرکات تاکتیکی روی زمین را به بهترین شکل ممکن انجام دهد. پدیده که فوتبال روانی را به نمایش می گذارد، مسلما در ورزشگاهی مثل ثامن برای انجام این بازی های شناور و روی زمین، به مشکل می خورد. مشهدی ها هم نخستین فصل با ورزشگاه مدرن و مجهز خود را پشت سر می گذارند و در همین چهارده هفته سپری شده، بیشترین امتیاز در لیگ را کسب کرده و در رده دوم جدول قرار گرفته اند.

اما دیگر تیمی که در ایران موهبت ورزشگاه مجهز و تازه تاسیس را لمس می کند، فولاد خوزستان است. اهوازی ها بعد از اینکه سال ها در ورزشگاه غدیر بازی کرده و حتی قهرمانی لیگ را هم در آنجا جشن گرفتند، بعد از چند سال نتایج نه چندان خوب و نوسان بسیار در رتبه های مختلف جدول لیگ، چندی پیش خبر خوش آماده شدن ورزشگاه فولاد آره نا را دریافت کردند و حالا آماده اند که نیمه دوم لیگ هجدهم را در این استادیوم مدرن آغاز کنند.

علت اصلی بازگشت قطبی به فوتبال ایران چه بود؟

بعد از افتتاح فولاد آره نا، سرخپوشان اهوازی برای بازگشت به روزهای خوش نیاز به یک اتفاق مثبت دیگر داشتند. مشکل بزرگی که فولاد چند هفته با آن درگیر بود، نداشتن یک سرمربی خوب بود. از همین رو مدیران باشگاه پس از بررسی گزینه های مختلف، با افشین قطبی به توافق نهایی رسیدند و او را به اهواز آوردند. قطبی در اوایل حضورش در اهواز به تمجید از امکانات سطح بالای فولاد پرداخت. کاملا مشخص بود که بخش مهمی از تعریف و تمجید های او باید مربوط به استادیوم فولاد آره نا باشد. او صراحتا اذعان داشت که از تماشای چنین ورزشگاه مدرنی در ایران به وجد آمده است و بی صبرانه منتظر کار در آن است.

البته اگر قطبی حرفی نمی زد هم کاملا قابل درک بود که یکی از دلایل مهم پذیرفتن پیشنهاد بازگشت به ایران، آن هم برای یک تیم میانه جدولی که نتایج ایده آلی نگرفته، استایوم فوق العاده این تیم است. قطبی که در کشورهای مهم آسیایی مثل کره جنوبی، چین و ژاپن کار کرده به خوبی می داند که داشتن چنین ورزشگاهی چه مزیت بزرگی برای یک باشگاه به شمار می رود. او با تکیه بر توانایی فنی خود، ریسک حضور در تیم رده نهم ایران را پذیرفت تا گوی سبقت را از دیگر مربیانی که دوست داشتند در فولاد آره نا کار کنند، ربوده باشد. فولاد حالا رفته رفته آماده می شود که از نظر نیروی انسانی خود را به سطحی برساند که با استفاده از این برتری سخت افزاری بزرگ، در فوتبال ایران به جایگاه های مهم برسد و در مرحله بعدی برای مسابقات بین المللی برنامه ریزی کند.

انتهای پیام/