به گزارش پارس نیوز، «می‌خواهم با رئیس جمهور ایران دیدار کنم»؛ این بخشی از صحبت ها و به نوعی مهمترین درخواست توماس باخ رئیس کمیته بین المللی المپیک بود که در دیدار ۲۳ شهریورماه وی با رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک ایران مطرح شد. 

این دیدار در مقر کمیته بین المللی المپیک (IOC) در لوزان سوئیس انجام شد و طی آن باخ ضمن تاکید بر فلسفه ورزش مبنی بر توسعه صلح جهانی و حمایت همه جانبه از ورزش ایران، خطاب به صالحی امیری ایده ملاقات با دکتر حسن روحانی در جریان مجمع سازمان ملل متحد را مطرح کرد. 

این در حالی بود که تنها یک هفته به برگزاری مجمع سازمان ملل متحد در نیویورک باقی مانده بود با این حال صالحی امیری در بازگشت به ایران شرایط را به گونه ای مهیا کرد تا زمانی برای دیدار مشترک توماس باخ و حسن روحانی در برنامه های سفر رئیس جمهور به نیویورک گنجانده شود. اینگونه شد که دوم مهرماه و در حاشیه مجمع سازمان ملل متحد، حسن روحانی با رئیس کمیته بین المللی المپیک دیدار کرد.

این دیدار در حالی انجام شد که کلیات برنامه سفر رئیس جمهور به نیویورک و دیدارها و نشست های تعیین کننده وی در مجمع سازمان ملل از چندماه پیش چیده شده بود، با این حال مدیریتِ توانمندِ صالحی امیری در راس کمیته ملی المپیک و رایزنی های وی، در طول یک هفته شرایط را برای دیداری تعیین کننده در ورزش مهیا کرد.

در هر صورت این برای نخستین بار در طول تاریخ ورزش ایران بود که بالاترین مقام اجرایی کشور با رئیس IOC که حداقل به لحاظ فراگیری بالاترین نهاد ورزشی جهان به حساب می آید، دیدار داشته است. دیداری که به واسطه حضور رئیس جمهور در یک طرفِ آن، بعد از سال ها عزت کمیته ملی المپیک ایران را در سطح بین الملل موجب شد آنگونه که در همین نشست هم توماس باخ خواستار توسعه روابط و همکاری های IOC با این کمیته شد.

به هر حال برخلاف آنچه که برای جداسازی ورزش از سیاست گفته می شود،  ورزش حرفه ای با سیاست درگیر است ارتباط دو سویه و متقابل با آن دارد. این ارتباطی است که صالحی امیری با بهره گیری به موقع از آن، برای کمک به ورزش و توسعه روابط بین الملل آن استفاده کرده است.

وی در بدو ورود به کمیته ملی المپیک هم از همین روابط برای افزایش بودجه این کمیته و بعد از آن دریافت بخش قابل توجهی از آن در کمترین زمان ممکن استفاده کرد طوریکه فدراسیون ها 85 درصد بودجه مصوب امسال خود را از کمیته ملی المپیک دریافت کردند در حالیکه فقط 6 ماه از سال گذشته است. 

این در حالی است که طی سنوات گذشته بعضا فدراسیون ها با بدهکاری از کمیته ملی المپیک وارد سال جدید می شدند اما این کمیته امسال نه تنها بخش قابل توجهی از بودجه فدراسیون ها را به حساب آنها واریز کرده بلکه در مورد میزان پرداختی به هر یک از فدراسیون ها نیز اطلاع رسانی شفافی داشته است. این شفاف سازی در مورد میزان هزینه های انجام شده برای بازی های آسیایی اندونزی نیز صورت گرفت؛ کاری که در تاریخ ورزش و کمیته ملی المپیک ایران بی سابقه است. 

سیدرضا صالحی امیری که به عنوان دومین وزیر پیشنهادی دولت یازدهم برای وزارت ورزش و امور جوانان نتوانسته بود از مجلس نهم رأی اعتماد بگیرد، سال گذشته به عنوان سیاسی ترین کاندیدای ریاست کمیته ملی المپیک در ادوار مختلف انتخابات این کمیته، وارد مدیریت ورزش شد و تا به امروز که هشت ماه از مدیریتش در کمیته ملی المپیک می گذرد، نشان داده که از رای اعتماد صد در صدی اعضای مجمع به خوبی در جهت ورزش و کمک به آن استفاده کرده است به خصوص اینکه موفقیت در عرصه ورزشی یک کشور، در عرصه بین المللی هم برای آن کشور اعتبار و حیثیت ایجاد می کند.