این فصل هم شاهد همان اتفاق‌ها هستیم، البته با این تفاوت که حکمی برای محرومیت استقلال از نقل و انتقالات زمستانی صادر نشده است. فقط وقتی به فهرست ورودی‌ها و خروجی‌ها نگاهی می‌اندازیم، بی‌اختیار و ناخودآگاه یاد محرومیت می‌افتیم. محرومیتی که در هیچ نهاد فوتبالی به نام استقلال ثبت نشده اما مدیران طوری در خواب فرو رفته‌اند که انگار باشگاه از نقل و انتقالات زمستانی محروم است.

 

نقل و انتقالات زمستانی و میان فصل فقط یک معنی دارد؛ بازیکنان جدید برای تقویت تیم جذب شوند و ناکارآمدها که اثری از خود بر جا نگذاشتند به فروش برسند. تمام تیم‌ها در دنیا از این موقعیت استفاده می‌کنند تا شاید مدعی کسب عنوان قهرمانی شوند یا از خطر سقوط نجات پیدا کنند. ورود بازیکنان جدید می‌تواند نقاط ضعف را پوشش بدهد و آنها را تبدیل به نقطه قوت کند. در ایران هم قریب به اتفاق تیم‌ها از این پنجره زمستانی سود می‌برند تا با تمام انرژی وارد نیم فصل دوم مسابقات شوند.

استقلال و پرسپولیس، دو باشگاه بزرگ ایران در نقل و انتقالات نیم فصل شرایط متفاوتی را تجربه کردند. پرسپولیس به دلیل تخلف در امضای قرارداد با مهدی طارمی و شکایت ریزه اسپور از نقل و انتقالات محروم بود و نمی‌توانست بازیکن جدیدی جذب کند. ضمن اینکه مهدی طارمی را به الغرافه فروخت تا یک بازیکن کلیدی‌اش را از دست بدهد. احمد نوراللهی البته بعد از پایان خدمت سربازی به پرسپولیس برگشت تا این تیم در خط هافبک تقویت شود. نوراللهی از ابتدای فصل با پرسپولیس قرارداد داشت و بازگشت او با محرومیت این تیم بی‌ارتباط بود.

پرسپولیس یک بازیکن خود را از دست داد و یک بازیکن به ترکیب این تیم اضافه شد. با توجه به سود چند میلیاردی از فروش طارمی و بازگشت نوراللهی، می‌توان نقل و انتقالات پرسپولیس را مفید دانست؛ نقل و انتقالاتی که هم پول به این تیم تزریق کرد و هم آرامش.

استقلال برخلاف پرسپولیس از نقل و انتقالات زمستانی محروم نبود اما طوری قدم برداشت که انگار با محرومیت مواجه شده است. ورودی استقلال تا امروز فقط 2 بازیکن هستند. 2 بازیکنی که فصل قبل هم در این تیم حضور داشتند و بنا به دلایلی از جمله آسیب دیدگی از فهرست خارج شده بودند. پس بازگشت بهنام برزای و محسن کریمی را نمی‌توان یک اتفاق تازه یا خریدهایی رویایی قلمداد کرد. این دو علاقه‌مند بودند به استقلال برگردند و باشگاه هم کار خارق‌العاده‌ای در این زمینه انجام نداد.

در فهرست ورودی استقلال فقط نام این 2 بازیکن به چشم می‌خورد. نه خبری از جذب مهاجم جدید و تمام کننده است و نه هافبکی بازیساز که در غیاب سرور جباروف به فریاد استقلال برسد. حالا به فهرست خروجی‌ها نگاه کنید: 3 بازیکن به نام‌های یعقوب کریمی، حسن بیت سعید و سجاد شهباززاده رسما از استقلال جدا شدند و مجتبی جباری هم احتمالا چنین سرنوشتی را تجربه خواهد کرد.

2 ورودی، 4 خروجی و همچنان مشکلی به نام مهاجم هدف. فریادهای وینفرید شفر هم سودی ندارد حتی اگر به مدت 3 ماه متوالی بگوید مهاجم هدف و موقعیت شناس می‌خواهد. استقلال نه تنها مهاجم مورد نظر شفر را جذب نکرده، بلکه 2 مهاجم را هم در فهرست خروج قرار داده و این یعنی استقلال در مقطع فعلی فقط علی قربانی را در خط حمله دارد. مهاجمی که او هم انتظارها را برآورده نکرده و در پایان بازی مقابل سایپا هم دیدید که چه اتفاق‌هایی برایش رخ داد.

مدیران باشگاه استقلال در طول 3 ماه نتوانستند مهاجم جدیدی جذب کنند اما کمی آنطرف‌تر، در عربستان و باشگاه الهلال، به محض اطلاع از آسیب دیدگی عمر خریبین و دوری 2 ماهه او از فوتبال، ماموریت برای جذب مهاجمی جدید آغاز شده و گویا با یکی دو بازیکن سرشناس هم توافق‌هایی حاصل شده است. شاید در نگاه اول، بودجه 2 تیم مقایسه شود و اینکه الهلال متمول است اما استقلال حتی موفق نشده پای مهاجمی بیکار را به ایران باز کند و این یعنی فاجعه در مدیریت و باشگاهداری.

زمستان سال قبل را به یاد می‌آوریم. استقلال با سرور جباروف و آندرانیک تیموریان قرارداد بست و مبلغی هم به‌عنوان پیش پرداخت به حساب آنها واریز کرد اما شاهکار مدیریتی افتخاری باعث شد استقلال از نقل و انتقالات محروم شود. پس خریدهایش را به سایر تیم‌ها هدیه داد تا با دست خالی به استقبال نیم فصل دوم لیگ شانزدهم برود.

این فصل هم شاهد همان اتفاق‌ها هستیم، البته با این تفاوت که حکمی برای محرومیت استقلال از نقل و انتقالات زمستانی صادر نشده است. فقط وقتی به فهرست ورودی‌ها و خروجی‌ها نگاهی می‌اندازیم، بی‌اختیار و ناخودآگاه یاد محرومیت می‌افتیم؛ محرومیتی که در هیچ نهاد فوتبالی به نام استقلال ثبت نشده اما مدیران طوری در خواب فرو رفته‌اند که انگار باشگاه از نقل و انتقالات زمستانی محروم است.

گزارش: امیر اسدی