به گزارش پارس به نقل از ایسنا، خسرو ابراهیم اظهار کرد: مربی ایرانی کنار لوزانو باید به مسئولیت خود در تیم ملی علاقه مند باشد و بپذیرد که آنجا کار کنند. در زمان ولاسکو همه مثل مرحوم حسین معدنی علاقه زیادی نداشتند که فرد دوم یا سوم تیم ملی باشند. نباید زیاد درگیر واژه های دستیار و کمک مربی باشیم. در زمان ولاسکو تعداد زیادی افراد کنارش بودند و او هم علاقه داشت که از افراد فعال کنارش استفاده کند.

وی افزود: همان وضع می تواند در این دوره نیز حاکم باشد. بعید می دانم لوزانو مانع حضور مربیان ایرانی سر تمرینات تیم ملی شود و جلوگیری کند که کسی بیاید و کار یاد بگیرد. کسانی که والیبالی هستند و می خواهند به تیم ملی کمک کنند می توانند سر تمرین بروند. یادم می آید ولاسکو کسی را دعوت نمی کرد و می گفت هر کس می خواهد، می‌تواند بیاید.

کارشناس والیبال یادآور شد: به هر حال برای نشستن روی نیمکت هم محدودیت هایی وجود دارد. به نظرم فدراسیون نمی تواند تکلیف کند که حتما فلانی در کادر فنی تیم ملی باشد. باید دید چه کسانی دوست دارند و همان‌ها بیایند و مدتی کار کنند. با این پیش فرض که هر کس به اردوی تیم ملی برود، صد در صد کنار لوزانو روی نیمکت نمی نشیند.

ابراهیم در پایان گفت: به هر حال هرکس برای خودش جایگاهی تعریف کرده است. موضوع تعیین مربی ایرانی جدید بستگی به خود افراد دارد. طبیعتا وقتی 20 نفر تمرین می کنند، نیاز است که 5 نفر مربی کنار زمین باشند. این باز به شخصیت فرد برمی گردد. فدراسیون نمی تواند تکلیف کند، کسی برود یا نرود. ولاسکو این را قبول نمی کرد و بعید می دانم لوزانو هم این موضوع را قبول کند. این موضوع به تعامل دو طرفه سرمربی جدید با گزینه های مربیگری اش بر می‌گردد. البته باید کسوت و جایگاه مربیان ایرانی هم برای سرمربی جدید تیم ملی تعریف شود.