مسابقات قهرمانی بوکس جوانان آسیا در فیلیپین به پایان رسید و در حالی که جوانان بوکس ایران با امید فراوان پا به این رقابت ها گذاشته بودند، از ۹ بوکسور اعزامی به این مسابقات ۶ بوکسور حذف شدند و دستاورد سه بوکسور دیگر نیز تنها یک مدال نقره و دو مدال برنز بود.


باید اذعان کرد این نتیجه برای بوکس ایران یک ناکامی انکارناپذیر است و متولیان بوکس کشور و کادر فنی تیم ملی جوانان باید در مورد این نتایج ضعیف پاسخگو باشند.


البته این تنها یک روی سکه است و نباید از روی دیگر سکه غافل شد. وقتی اردوی آمادگی مناسبی برای جوانان برگزار نمی کنیم. وقتی بودجه کافی برای جوانان آینده دار بوکس کشور تخصیص نمی دهیم. وقتی مربیان تراز اول جهان را برای ارتقای سطح تکنیک بوکسورهای جوان خود به خدمت نمی گیریم. وقتی جوانان خود را به اردوهای برون مرزی با کشورهای قدرتمند بوکس جهان نمی فرستیم. وقتی سال های طولانی مدیریت سنتی و غیر علمی را در فدراسیون بوکس با گوش های بسته به روی هر انتقادی پیگیری می کنیم و… نباید انتظار داشته باشیم جوانان ما معجزه کنند و رینگ های آسیایی را به تسخیر خود درآورند.


ناکامی های دنباله دار بوکس ایران درس های فراوانی در خود نهفته دارد که اگر مسئولان امر در پی تغییر وضعیت موجود هستند باید به این درس ها توجه کنند. در بوکس حق جوانان ایران باختن به بوکسورهای قرقیزستانی، ترکمنستانی و عراقی نیست و اگر رینگ را در کسوت بازندگان ترک می کنیم، چوب کمبود تدارکات، کمبود بودجه و مدیریت ضعیف خود را می خوریم. / مجتبی کاوه - ایپنا