به گزارش پارس به نقل از فارسدر فصول گذشته معمولا در هفته های پایانی سرمربیان و مدیران باشگاه های لیگ برتری نسبت به قضاوت داوران حساس می شدند و با توجه به حساسیت جدول اعتراض ها به عملکرد داوران زیاد و زیادتر می شد اما در لیگ برتر پانزدهم این اعتراض ها را از هفته اول لیگ برتر شاهد بودیم. به طوری که در هفته چهارم اعتراض به اشتباهات تاثیرگذار داوران به اوج خود رسید و حتی وزیر ورزش و معاونش نصرالله سجادی به داوری های پر اشتباه در فوتبال واکنش نشان دادند.

بحث حتی به صفحه اینستاگرام رئیس جمهور هم کشیده شد و هواداران پرسپولیس از مشکلات داوری فریادشان به آسمان بلند شد و به حسن روحانی رئیس جمهور هم از این بابت گلایه کردند!

کارشناسان و دل سوخته های داوری هم تلاش کردند تا جو ملتهب در داوری در لیگ پانزدهم را آرام کنند و مدام از غیرعمد بودن اشتباهات تاثیرگذار داوران با رسانه ها و مردم حرف می زدند. مدیران داوری هم تلاش می  کردند نشان بدهند بر اوضاع مسلط هستند!

 

با این حال کم‌تر کسی از خودش پرسید چرا لیگ برتر ایران در شروع مسابقاتش اینگونه با بحران داوری دست به گریبان است. در اواخر فصل گذشته مدام از اختلاف نظر حسین عسگری رئیس دپارتمان داوری با فریدون اصفهانیان رئیس کمیته داوری سخن می گفتند.

بعد از استعفای صوری! عسگری در پایان لیگ چهاردهم همه انتظار داشتند شرایط داوری بهبود پیدا کند و تصور می کردند رئیس دپارتمان با رویه قانونی انتخاب شود  و اعضای کمیته داوران فدارسیون فوتبال با بررسی گزینه هایشان بهترین فرد را برای ریاست دپارتمان و جانشینی عسگری انتخاب می کنند. گزینه های زیادی هم مطرح شد از ابراهیم میرزا بیگی گرفته تا حسن کامرانی فر که همگی از خانواده داوری بودند و برنامه هایشان را هم به کمیته داوران ارایه کردند اما در نهایت شگفتی رئیس دپارتمان داوری از سوی دبیر کل فدارسیون فوتبال و بدون هماهنگی با اعضای کمیته داوران انتخاب شد!

مسعود عنایت که در گذشته ریاست کمیته داواران را برعهده داشت به یک‌باره رئیس دپارتمان داوری شد! این انتخاب باعث اعتراض اعضای کمیته داوران شد. آنها احساس می کردند از سوی دبیر کل فدراسیون فوتبال دور خورده اند و آقای دبیر کل به جای رعایت قانون با یک حرکت جالب و فراقانونی! گزینه مدنظرش را به فدراسیون تحمیل کرد.

همین انتخاب از مسیری که کاملا قانونی نبود سرآغاز مشکلات داوری در لیگ پانزدهم شد. اعضای با سابقه و قدیمی کمیته داوران مثل مسعود مرادی و هدایت الله ممبینی از سمت خود استعفا کردند. اختلاف بین اصفهانیان و عنایت حتی بیش از اختلاف اصفهانیان با حسین عسگری شد و همین مساله باعث شد که داوری فوتبال ایران در آغاز لیگ برتر پانزدهم با چالش مواجه شود.

نه اینکه مسعود عنایت فردی کم تجربه و کم دانش باشد او سالها ناظر و مدرس بین المللی داوری فوتبال ایران در فیفا و AFC بوده است. ریاست کمیته داوران را هم برعهده داشته است و در زمینه مدیریت هم یکی از افراد با تجربه داوری است اما مشکل آنجاست که به نظر می رسد انتخاب علیرضا اسدی دبیر کل فدراسیون فوتبال عامل اصلی همه مشکلات داوری شده است. او که بی توجه به نظر اعضای کمیته داوران عمل کرد و مدیریت داوری را با چالش و اختلاف مواجه کرد اکنون روزه سکوت گرفته و بی سرو صدا کارش را انجام می دهد!

 

دبیر کل رسانه گریز فدراسیون فوتبال که همواره فهرست نهایی داوران را برای قضاوت در لیگ برتر تایید می کند چرا هیچ واکنشی نسبت به اعتراض ها نشان نمی دهد؟ چرا او از انتخابش دفاع نمی کند؟! چرا نمی گوید که مسعود عنایت را برخلاف نظر اعضای کمیته داوران انتخاب کرده است؟ چرا وقتی رئیس فدراسیون فوتبال به خاطر مشکلات داوری به وزارت ورزش  و مجلس احضار می شود او همچنان بی توجه به همه چیز سکوت اختیار کرده است. آیا دبیر کل فدراسیون می خواهد نقش خود را در این چالش داوری کم اهمیت نشان بدهد یا اینکه چون می داند برخلاف نظر متخصصان داوری عمل کرده ترجیح می دهد حرفی با رسانه ها نزند؟! آقای دبیر کل فدراسیون فوتبال مدت هاست رسانه ای صحبتی از شما نشنیده و مردم انتظار دارند آقای دکتر! منتظرند ببیند که شما چگونه از انتخاب خود دفاع می کنید؟! چرا نسبت به مسایل داوری سکوت اختیار کرده اید این سکوت از رضایت شما از وضع موجود در داوری است یا اینکه آخرین سنگرتان است!؟ که حرفی برای گفتن ندارید!