به گزارش پارس، درست از هفت هفته پیش که حمید درخشان مربیگری پرسپولیس را با حواشی فراوان از علی دایی گرفت، روند نزولی امیر قلعه نویی آغاز شد تا اکنون او بدترین هفت هفته تاریخ مربیگری خود را ثبت کرده باشد.

 استقلال در ۷ هفته گذشته سه باخت، سه تساوی و فقط یک پیروزی کسب کرده و تنها ۶ امتياز به دست آورده است. این در حالی است که آبی‌ها در نیمه اول نیم‌فصل نخست، یعنی در هفت بازی ابتدایی فصل، ۱۸ امتیاز از ۲۱ امتیاز ممکن را به دست آورده بودند.

عملکرد پرسپولیس هم در هفت بازی اخیر البته چنگی به دل نمی زند اما آنها نزدیک به دو برابر استقلال در همین مدت امتیاز جمع کرده‌اند. پرسپولیس با علی دایی در هفت بازی ابتدایی فصل ۸ امتیاز گرفت و جایگاه نهم را به خود اختصاص داده بود در حالی که در هفت بازی بعدی با درخشان، ۱۱ امتیاز جمع کرد و با احتساب عملکرد سایر تیم ها در همین مدت در رده هفتم قرار گرفته است یعنی سه امتیاز بیشتر و دو پله صعود.

اما اگر با همین رویه، نیم فصل اول لیگ قبل از هفته پایانی را به دو نیمه – هفت بازی ابتدایی و هفت بازی آخر – تقسیم کنیم، بی تردید باید بیشترین تحسین را به تیم بی ادعای نفت تهران بدهیم. نفتی ها در هفت بازی اخیر خود با عملکرد خیره کننده ۱۵ امتیاز گرفته و گوی سبقت را از بقیه رقبا ربوده اند.

در حالی که عنوان بیشترین پسرفت نصیب استقلال می شود؛ جایی که آنها با کسب تنها ۶ امتیاز از هفت بازی، در رده سیزدهم قرار گرفته اند و ۱۲ پله سقوط کرده اند هرچند اندوخته آنها در ۷ بازی ابتدایی به اندازه ای بوده که آبی ها را در رده پنجم نگاه دارد.

در این بین تیم های تراکتور و سپاهان و فولاد روند ثابت و کم نوسان‌تری را طی کرده اند. در میان تیم های نیمه دوم جدول هم پیشرفت دو تیم استقلال خوزستان و ذوب آهن خیره کننده است.

به طور کلی با نگاهی به روند پیشرفت تیم ها در نیمه دوم نیم فصل اول، یک واقعیت جالب نمایان می شود و آن اینکه تیم هایی که مربیان جوان تر و کم تجربه تر در اختیار دارند، با گذشت زمان به ثبات بیشتری رسیده اند. نفت تهران با منصوریان، تراکتور با خطیبی، استقلال خوزستان با ویسی و ذوب آهن با گل محمدی مثال هایی برای این موضوع به شمار می روند.