به گزارش پارس به نقل از شهرخبر، ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺁﺑﺎﻥ ﻣﺎﻩ گذشته ﺩﺭ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻓﺴﺘﯿﻮﺍﻝ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻫﻨﺮﻫﺎﯼ ﺭﺯﻣﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺯﯾﺮ ﺳﯿﻨﮏ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻓﺴﺖ ﻓﻮﺩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻇﻬﺎﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﯾﺖ ﺧﺒﺮﯼ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳﯿﻨﮏ ﻇﺮﻓﺸﻮﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﮐﺘﮏ ﺧﻮﺭﺩ، ﻧﺎﺳﺰﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺷﺪ. ﻫﻤﺎﻥ ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺩﺍﻍ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻃﻠﺒﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﻫﻤﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ ﻫﻢ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺤﺎﻓﻈﺶ ﺩﺍﺩ، ﺍﻣﺎ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﮑﻼﺗﺶ ﺣﻞ ﻧﺸﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﺩﻟﺠﻮﯾﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻭﺯﯾﺮ ﻭﺭﺯﺵ ﻭﻗﺖ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺩﺍﺩ ﻓﺮﺷﺎﺩ ﺩﺭﮐﻪ ﻧﺮﺳﯿد. ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﮑﻮﺍﯾﯿﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﺳﺎﻧﻪ، ﺭﺋﯿﺲ ﻓﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﻭﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺭﺯﻣﯽ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺗﺶ ﺭﺍ ﮐﺬﺏ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻐﯿﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﯿﺎﻣﺪ. ﺩرﮐﻪ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻓﺴﺘﯿﻮﺍﻝ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﯿﺶ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﺸﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭ ﺟﻮﺍﻥ و ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﻭﺯﯾﺮ ﻭﺭﺯﺵ ﺟﺪﯾﺪ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﺮﻭﻣﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ.

درکه معتقد است، قبل از هر چیز در ایران برای قهرمان شدن قبل از حریف هایی که در مسابقه داری باید از سد مسئولین بگذری که بنا به هر دلیلی مانع پیشرفت یک ورزشکار هستند.

او می گوید: ظاهرا فدراسیون آنقدر از من کینه دارد که حتی در همایش تجلیل از قهرمانان شهر کرمانشاه من و برادرم را که نایب قهرمان المپیک ورزشهای رزمی جهان در روسیه شد و بالاترین مدال تاریخ کیک بوکسینگ ایران را کسب کرد دعوت نکردند و حتی جایزه ی تجلیل از قهرمانان که یک سکه ی ناقابل بود را دریغ کردند.

درکه با گلایه از مسئولین ورزش کشور تاکید می کند: فوتبالیستهایی که حتی یک مدال آسیایی هم نمی توانند بگیرند میلیاردی پول می گیرند و همه چیز دارند اما ما برای حداقل خورد و خوراک زندگیمان مانده ایم و باید چشممان به این همایش هایی باشد که البته دعوت هم نمی کنند.

این قهرمان ملی تفاوت های رزمی کارها با فوتبالیست ها را اینگونه برمی شمرد: فرق ما با یک فوتبالیست این است ماشین مدل بالا که هیچ جای خواب هم نداریم وحتی قیافه ی ما دیگر به ورزشکار ملی نمی خورد ازب س که زندگیمان سخت است و مورد بی مهری های عجیب و غریب مسئولین ورزش استان و کشور قرارگرفتیم آن هم فقط بخاطر انتشار داستان واقعی زندگیمان.

هر چند درکه می گوید نام بردن از افراد را نمی پسندد اما به قول خودش آب از سر او گذشته. او می گوید: از جمله کسانی که مانع پیشرفت ما شدند و دست به هرکاری زدند که ما را از ورزش محروم کنند سید احسان احسانی عضو شورای شهر کرمانشاه و امانی رئیس هیئت ورزشهای رزمی استان کرمانشاه و مسئولین تربیت بدنی استان هستند.

آقایان امانی و احسانی که فقط توهین می کردند و آقای اختیاری مسئول روابط عمومی تربیت بدنی و مسؤول همایش تجلیل از قهرمانان نیز بهانه های بسیاری آورد که ما را از همایش خط بزند.

درکه ادامه می دهد: از دیگر کسانی که به جای کمک به ما به ما بی لطفی کردند و توهین کردند آقای جودری مسئول کمیته داوران و اکبرکریمی بودند که با ناسزا گفتن به من قصد داشت از ادامه مصاحبه ی من جلوگیری کند.

این رزمی کار جوان در پایان می گوید: امیدوارم مسئولین ورزش شهر و کشور عزیزم و مسئولین فدراسیون رزمی از ما حمایت کنند. من کشور و نظامم را دوست دارم و اجازه نمی دهم کسی به کشورم توهین کنذ. چرا که من فقط برای افتخار ایران و سربلندی ایران این همه سختی را تحمل کرده و می کنم وحاضرم برای نظام کشورم جان بدهم. امیدوارم از مسئولین بی کفایتی که باعث این همه ناراحتی هستند بازجویی کنند که علت واقعی این رفتارها و مصاحبه های توهین امیز چه بوده است؟

او در پایان می گوید: مصاحبه ای که انجام دادم فقط داستان واقعی زندگی من بود و من امید داشتم که کسی پیدا شود و بتواند… ولی عکس این پیش آمد و همه علیه یک انسان بی پناه جبهه گرفتند.