به گزارش پارس نیوز، 

محدثه واعظی‌پور: در سکانسی از فیلم «برج مینو» (1374) ساخته ابراھیم حاتمی‌کیا، موسی (علی مصفا) رزمنده سابق که نمی‌خواھد به خاطرات روزھای جنگ برگردد در خیال با منصور (محمدرضا شریفی‌نیا) ھمرزم شهیدش مواجه می‌شود. موسی که با مینو (نیکی کریمی) خواھر منصور ازدواج کرده، از «زمینی شدن» صحبت می‌کند و از این که دلش لرزیده و نمی‌خواھد در دکل و در روزھای جنگ باقی بماند.

«زمینی شدن» در فرھنگ عرفانی و باورھای عرفی، مقابل آسمانی شدن و به مفهوم تعلق داشتن به مادیات و فاصله گرفتن از ارزش‌ھای معنوی است. اما در جهان امروز، در جهان شفافیت و جلب اعتماد عمومی و در عرصه سیاسی و اجتماعی، زمینی شدن یک ارزش است. نمایش زندگی خصوصی سیاستمداران یا سلبریتی‌ھا، فاش شدن اسرارشان و پرده برداشتن از فسادھا و نقاط ضعفشان بخشی از این زمینی شدن است که دستاوردھای منفی و مثبت دارد. زمینی شدن در این فضا، تنها به نمایش زرق و برق و ثروت کلان سیاستمدارھا، ورزشکاران، ھنرپیشه ھا و خواننده ھا محدود نمی شود. آنها دیگر قدسی نیستند، روی زمین و کنار مردم زندگی می کنند و قضاوت می شوند. یک واکنش ساده یا اظھار نظر آنها می تواند موجی از پاسخ ھا از سوی مردم به ھمراه داشته باشد. انتشار تصویر چهره درھم شکسته جانی دپ، عکس ھای باراک اوباما که در کنار مردم ساندویچ می خورد، حضور جاستین ترودو نخست وزیر کانادا در مترو و ... بخشی از رھاورد این زمینی شدن و قابل دسترس بودن است.

شامگاه یکشنبه 24 تیرماه و با پایان مسابقات جام جھانی، بخش جذابی از ماجرای زمینی شدن را در استادیوم لوژنیکی شهر مسکو شاھد بودیم. وقتی گرابار کیتاروویچ رئیس جمهور کرواسی و امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه دست در دست ھم و در کنار بازیکنان ھر دو تیم شادی و پایکوبی کردند. واکنش ھای ساده انسانی که به یمن جذابیت ھای فوتبال عیان شده بودند، روی صفحه تلویزیون نقش می بستند و بیننده ھا را تحت تاثیر قرار می دادند.

کیتاروویچ نماینده ای با احساس و پرشور برای کشوری پنج میلیون نفری بود. پس از پایان مسابقه، این کیتاروویچ و مکرون بودند که با حضور کنار فوتبالیست ھا و نمایش شادی و ھیجانشان، به ستاره زمین تبدیل شده بودند. با چهره ھایی خندان و رفتارھایی خارج از قواعد دیپلماتیک، توجه دوربین ھا و میلیون ھا تماشاگر فینال جام جهانی را به خود جلب کرده بودند و البته یادمان آوردند که سیاستمداران وقتی به مردم نزدیک می شوند محبوب ترند. 

در این روزھای سخت که پر از اخبار یاس آلود و منفی است، در این روزھا که افشاگری درباره فساد و پشت پرده بازی ھای سیاسی جامعه را خسته کرده. در این روزھا که اغلب سیاستمداران ما یا اشتباه اظهار نظر می کنند، یا آدرس نادرست می دھند یا سکوت کرده اند، آرزو می کنم کاش تماشای فینال جام جهانی و واکنش ھای غیررسمی و شفاف دو رئیس جمهور، به سیاستمداران ما (راست و چپ) و مشاوران رسانه ای و فرھنگی شان یادآوری کند آنها ھم بخشی از جامعه ایرانی ھستند. جامعه نیازی به تماشای عکس ھای فرزندان آنها خارج از مرزھای ایران و در کشورھای مرفه و ثروتمند ندارد، جامعه تشنه دانستن واقعیت است. دیدن فاصله طبقاتی و شکاف میان شعارھا و عمل آنها، موجی از ناامیدی به وجود آورده و اقتدار ملی را نشانه رفته است. مردم ما در بزنگاه ھا، صادقانه و شرافتمندانه برای کشور و سیاستمدارانشان، ایستادگی کرده اند، حقشان این نیست که با حسرت به صفحه چند اینچی تلویزیون چشم بدوزند و به تفاوت رفتارھا و اعمال سیاستمدارانی بیاندیشند که مردم را فقط برای میتینگ ھای انتخاباتی، سخنرانی ھای حزبی و شعارھای تند علیه کشورھای دیگر می خواھند.


انتهای پیام/