تجربه «ناخواسته» برزو نیک نژاد در سینما

فیلم سینمایی "ناخواسته" به کارگردانی "برزو نیک نژاد" این روزها در چرخه اکران سینماهای ایران قرار گرفته و استقبال بسیار کمی را از سوی تماشاگران سینما به خود جذب کرده است.

سومین فیلم سینمایی بروز نیک نژاد مشابه دو اثر قبلی اثری غیر قابل دفاع، ضعیف و فاقد المان های معمولی و اولیه سینما است. این فیلم بار دیگر نشان داده که هر قدر نیک نژاد می تواند در تلویزیون موفق باشد اما در سینما حرفی برای گفتن ندارد.

این فیلم با وجود بازیگرانی همچون مهتاب کرامتی، مهرداد صدیقیان، ستاره اسکندری، محمدمهدی فقیه منفرد، فرهاد قائمیان، الناز حبیبی و محمد سیدزاده نتوانسته در پرده سینماها موفق شود. فیلمی که خیلی زود باید از سینماهای کشور خداحافظ کند.

فیلم سینمایی زاپاس اولین ساخته سینمایی نیک نژاد از همان ابتدا تداعی کننده اثری سریالی بود که یک قسمت از آن برش خورده و در قاب سینما جا گرفته است. در فیلم بعدی نیک نژاد نیز شاهد بودیم که این کارگردان هنوز با سینما ناآشناست.

فیلم سینمایی "لونه زنبور" نیز با وجود اینکه در بهترین زمان ممکن یعنی اکران نوروز روی پرده سینماها آمد اما به عنوان فیلمی کمدی فروش قابل دفاعی نداشت.

حال سومین اثر نیک نژاد از دو فیلم قبلی وی ضعیف تر ساخته شده است. این فیلم همچنان وامدار تجربیات سریالی نیک نژاد بوده و کمی برای قاب سینما کوچک است. مشکل اصلی فیلم "ناخواسته" فارغ از نگاه کارگردان، فیلمنامه آشفته، بدون هدف و بی گره معین است.

فیلمنامه شلخته نوشته شده و مخاطب را هر بار به یک سو می کشاند. این فیلمنامه گره و تعلیق مخصوص و معینی ندارد که مخاطب آن را نقطه ثقل اثر تصور کند. فیلمنامه تمام سعی خود را کرده تا فیلمی بلند باشد اما توانایی کشش مخاطب در حد یک فیلم کوتاه را نیز ندارد.

شخصیت پردازی مشکل بزرگی در این فیلمنامه است. اتفاقی که کارگردان هم آن را چندین برابر می کند. هیچکدام از شخصیت بکر و تازه نیستند بلکه نمودی کاملاً تکراری از چنین کاراکترهایی اند که در فیلم هایی دیگر به وفور تماشا شده است.

ضعف اساسی فیلم از شکل گیری ایده تا اجراست ، فیلمساز نه توانسته قصه ای را در بستر خاصی گسترش بدهد و نه توانسته به ساختار فیلم سروشکلی بدهد به همین جهت موضوع ناخواسته غیرقابل تحمل است.

این فیلم فارغ از چارچوب های استاندارد سینمایی ساخته شده به همین دلیل کشش دراماتیک ندارد و قادر نیست که مخاطب را با فیلم همراه کند چرا که هیچ موقعیتی در فیلم وجود ندارد که بخواهد مخاطب را تحت تاثیر خاصی قرار بدهد.

به طبع فیلمنامه بد و کارگردانی نابلد بدون شک نمی توان از بازیگران توقع معجزه داشت. بازیگران در وسع فیلمنامه و اثر مایه گذاشته اند اما اتفاق ویژه ای را رقم نمی زنند زیرا فیلم اجازه اتفاقی خاص در کاراکترها نمی شود. به همین دلیل بازیگران در خطی روایی و صاف شروع به دیالوگ گویی می کنند و در انتها هم از صحنه خارج می شوند و تمام.