نظر جالب سروش صحت درباره دزد مجارستانی

ضدقهرمان ها جهان‌بینی و نگرش دارند و با عقیده‌شان زندگی می‌کنند به همین دلیل خصلت‌های شریفی دارند. دزدی که فقط از اغنیا می‌دزدد، یکه‌بزنی که گناهکاران را به سزای اعمالشان می‌رساند، مجرمی که از هم‌بندی ضعیفش دفاع می‌کند، ضد قهرمان‌ها به یاد ما می‌آورند که خوبی نمرده است. که برای خوب بودن لزوماً نباید فرازمینی و دست‌نیافتنی بود.

فیلم The Whiskey Bandit داستان زندگی آتیلا آمبروس سارق معروف مجارستانی است. آمبروس که حالا 50 ساله است و از زندان آزاد شده و یک زندگی معمولی دارد، در صحنه‌های فیلمبرداری فیلم حضور داشته است، او جایی درباره فیلم گفته است: «وقتی صحنه‌های ساخته‌شده را دیدم، کمی ترسیدم، زیرا موقعی که بانک می‌زدم اصلاً حالت تهاجمی نداشتم. اوایل زیادی مؤدب بودم.»

مردم آمبروس را دوست داشتند، شاید چون با آنکه حدود سی بار دزدی می‌کند، اما در این سی‌بار هرگز به کسی آسیبی نمی‌رساند. این سارق، ضارب نبوده است. شاید او را دوست داشتند چون آمبروس قهرمان حرفه‌ای هاکی روی یخ بوده، شاید چون کودکی سختی داشته، شاید چون مردم فهمیده‌اند که او همیشه برای زندگی، زنده بودن و لذت بردن از زندگی جنگیده است.

در صحنه ای از فیلم آمبروس از دیدن دختری هیجان‌زده می‌شود و برای حرف زدن با او تا ایستگاه مترو به دنبالش می‌رود. در ایستگاه دختر از او می‌پرسد: «چه می‌خواهد؟»

آمبروس جواب ‌می‌دهد: «یک میلیون دلار پول و شماره تلفن تو را»

دختر می‌خندد و می‌گوید: «اگر یکبار دیگر او را ببیند، شماره‌اش را خواهد داد.»

قطار می‌رسد، دختر سوار می‌شود و می‌رود. آمبروس از ایستگاه خارج شده مثل باد شروع به دویدن می‌کند، وقتی قطار در ایستگاه بعدی می‌ایستد، آمبروس که سعی می‌کند نفس نفس نزند جلوی پنجره قطار ایستاده است...

دوست داشتن این دزد و این فیلم کار سختی نیست.

* نویسنده و کارگردان مجموعه تلویزیونی «لیسانسه ها»