قرآن چه تعابیری از مرگ دارد؟

رفتن از این دنیای مادی و وارد شدن به سرای باقی برای هر انسانی وجود دارد و این اتفاق در زندگی ما حتمی است.قرآن کریم به عنوان مرجع اصلی موضوعات دینی و اعتقادی،تعابیر متعددی از مرگ دارد که چند مورد آن اشاره شده است.

1.چشیدن: «کُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَة ُالْمَوْتِ.. 

منبع:سوره آل‌عمران، آیه۱۸۵

هر جاندارى (به ناچار) چشنده مرگ است ،...»

 اگر انسان به کلی نابود و فانی شود، دیگر چشیدن معنایی نخواهد داشت.پس این آیه نشان می دهد که انسان موجودی باقی است.

2.توّفی: این تعبیر در مورد مرگ دوازده بار در قرآن به کار رفته است که به معنای دریافت کامل است و از آنجا که خداوند دریافت‌ کننده است، مرگ به معنای بازگشت به سوی خداوند خواهد بود.

3.برخی آیات نیز از مرگ به رجوع و سیر به سوی خداوند تعبیر کرده است : 

«إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ؛در آن روز (روز مرگ) سوق و حرکت به سوى پروردگار توست (از ملاقات برزخى، قیامت، حضور در محکمه، محاکمه تا بهشت یا جهنم)» 

منبع:سوره قیامت،آیه۳۰

این آیات نیز گواه نابود نشدن انسان با مرگ است.

4.تشبیه مرگ به خواب و استعمال توفی در مورد هر دو.

گواه بر این حقیقت است که انسان هم‌چنان که می‌خوابد، نیست و نابود نمی‌شود؛ با مرگ نیز از بین نمی‌رود.

 البته امامان ما نیز تعابیری از مرگ داشته اند.در سخنی از امام باقر(ع) آمده است: «مرگ، همان خوابى است که هر شب به سراغتان مى‏آید؛ با این تفاوت که مدتش طولانى است»