بهترین مردم از نظر حضرت زهرا(س) چه کسی است؟

برخی فضیلت‌هایی که موجب سامان بخشیدن به ارتباط درونی انسان با خداوند می‌شوند، از سویی اعتقاد به ربوبیت و بی‌نیازی خداوند و از دیگر سو بندگی، نیاز و توکل انسان را در پی خواهند داشت.

مهم ترین فضائلی که در تصحیح نگرش انسان نسبت به سرانجام کار و چگونگی رفتارش مؤثر است، تعادل میان بیم و امید (خوف و رجا) است که آیات قرآن آن را مورد تأکید قرار می‌دهند.

براساس آنچه در نیایش حضرت زهرا (س) در تعقیب نماز عصر آمده است، انسان مؤمن همواره خود را در بیم و امید نگه می‌دارد، چنانکه می‌فرماید: خودم را به تو سپردم، به خاطر جنایتی که انجام دادم و بیم و امیدی که به تو دارم. تو بزرگواری هستی که امید کسی را ناامید نمی‌کنی و دعایش را بی پاسخ نمی‌گذاری. (ابن طاووس، فلاح السائل، مجلسی)

در حکمت فاطمی، بلند همتی همراه با نداشتن آرزوهای بلند، به عنوان ارزشی اخلاقی مورد تأکید قرار گرفته است. آن حضرت هر چند خواهان همه خوبی‌های حال و آینده از خداوند است «اسالک اللهم من الخیر کله عاجله و آجله ما علمت منه و ما لم اعلم»، ولی هیچگاه به دنبال آرزوهای بلند دنیایی نبوده و همیشه آماده گذر از دنیاست.

از این رو در تعقیب نماز عصر، از خداوند می‌خواهد او را تا هنگامی زنده بدارد که ادامه حیات برایش خیری به همراه داشته باشد و آنگاه که خیرش در مرگ است او را بمیراند.

همچنان از خداوند می‌خواهد تا او را در طلب آنچه برایش مقدر نشده خسته نکرده و دنیا را بزرگ‌ترین مقصود و آرزوی وی نسازد.

از جمله فضیلت‌هایی که آرامش، تعادل و کرامت نفس را به ارمغان می‌آورد، حلم، کظم غیظ، عفت، حیا، تقوا و صبر است. حضرت فاطمه (س) در نیایش‌های خود چنین فضائلی را از خداوند درخواست می‌کند از جمله آنکه در دعای روز پنج‌شنبه، تقوا و عفاف را مسئلت می‌کند و در بخشی دیگر به این نکته اشاره می‌کند که خداوند، انسان حلیم باعفاف را دوست داشته و حیا از نشانه‌های ایمان است.

همچنین آن حضرت در دعای پس از نماز مغرب، از خداوند می‌خواهد چنانکه سوء و فحشا را از یوسف دور کرد، از او نیز دور داشته و در برابر بلاها، صبر را پیشه او سازد.

حضرت فاطمه در بعد اقتصادی و برخورداری از مواهب دنیوی،‌ میانه روی در فقر و غنا، برخورداری از رزق حلال و پاکیزه، نیازمند نبودن به غیر خداوند و قانع بودن نسبت به آنچه خداوند به او روزی داده است، را مسئلت می‌کند.

در زمینه روابط خانوادگی و اجتماعی نیز به فضائلی چند اشاره می‌کند: از جمله؛ نیکی به پدر و مادر و صله رحم، آن حضرت حکمت اولی را رهایی از غصب الهی و دومی را طولانی شدن عمر و افزایش جمعیت دانسته و عدل را پیونده دهنده قلب‌ها معرفی می‌کند.

در حدیثی که ایشان از رسول اکرم (ص) روایت می‌کند بهترین مردم کسی است که از اخلاقی نیکو برخوردار بوده و نسبت به همسرش مهربان تر باشد و در حدیثی دیگر نبی اکرم (س) سخاوت را به درختی بهشتی تشبیه می‌کند که هر کس به آن بیاویزد، به بهشت رهنمون خواهد شد و در مقابل، بخل را درختی از جنبس درختان دوزخ توصیف می‌کند.