مجید قلی‌زاده مدیرعامل خبرگزاری تسنیم نوشت:

انقلاب اسلامی در طول حیات پربرکتش دچار خستگی، فرسایش و پیرشدگی، پشیمانی، تغییر هویت، استحاله و عقبگرد نشده است. مهم‌ترین دلیل این ادعا افزایش دشمنی‌های دشمنان در جبهه وسیع استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل قابل مشاهده است. اگر انقلاب پیر و فرسوده شده بود، اگر ماهیت و هویت خویش را فراموش کرده و از آن رویگردان شده بود، اگر نسبت به اهداف و آرمان‌ها و شعارهایش دچار پشیمانی شده بود و اگر نتوانسته بود به اعماق دل ملت ایران و سایر ملل مسلمان و آزادیخواه نفوذ کند، دلیلی نداشت که دشمن با تمام عده و عده خود در عین ناامیدی از شکست انقلاب، تحقق هدف تغییر رفتار نظام اسلامی برآمده از آن را، در دستور کار خود قرار دهد.

مقام معظم رهبری: 

بایستی حادثه انقلاب و حقیقت انقلاب، دائم در ذهن و دل ما زنده باشد؛ باقی باشد. جبهه دشمن اتّفاقاً، روی همین نقطه تکیه دارد. این که در خبرهای خارجی می‌بینید که فلان سیاستمدار آمریکایی گفته است که ما نظام جمهوری اسلامی را تغییر رژیم نمی‌خواهیم بدهیم [بلکه] تغییر رفتار می‌خواهیم بدهیم -می‌گویند دیگر؛ شنفته‌اید- تغییر رفتار یعنی همین؛ یعنی تا حالا رفتار نظام جمهوری اسلامی رفتار انقلاب بود، رفتار انقلابی بود، در خدمت انقلاب بود، می‌خواهیم این را تغییر بدهیم.(19/11/94) این نشان می‌دهد انقلاب اسلامی به‌رغم برخی از آسیب‌های درونی دست از اهداف، آرمان‌ها و شعارهای اساسی خود برنداشته‌است و در حرکتی پیش‌رونده به سمت تحقق اهدافش حرکت می‌کند. واقعیت آن است که روح انقلاب 57 هنوز در دل و جان جامعه زنده است و عطر انقلاب مشام جان‌ها را نوازش می‌دهد؛ اما در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی شاهد جفاها و وفاداری‌ها نسبت به انقلاب اسلامی هستیم.  در آستانه سالروز شکوهمند پیروزی انقلاب اسلامی بی‌مناسبت نیست مصادیق آن وفاداری‌ها و این جفاها را مرور کنیم.

مصادیق وفای به انقلاب

شاید به جرأت بتوان گفت مهم‌ترین عناصر وفای به انقلاب اسلامی در حفظ و حراست از «روح انقلاب» و «روحیه انقلابی و انقلابی‌گری» نهفته است. وفای به انقلاب در بیعت مجدد با انقلاب خمینی (ره) و خلف شایسته او معنا می‌یابد که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی مانند بیعت با پیغمبر است. سالروز پیروزی انقلاب اسلامی که عید غدیر انقلاب است، فرصتی است برای تجدید پیمان با بزرگترین میراث و یادگار امام خمینی (ره) یعنی ولایت فقیه که امروز در شخص حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای با صلابت و اقتدار عینیت یافته است. وفای به انقلاب در کمک به انقلاب اسلامی در انجام رسالت‌ها و مأموریت‌های جهانی‌اش تبلور می‌یابد. انقلاب امروز اگر در محدوه مرزهای جغرافیایی زمان تولدش گرفتار شود دچار اضمحلال و مرگ تدریجی خواهد شد. دفاع تمام قد از ساخت حقیقی و حقوقی نظام اسلامی؛ فراموش نشدن شعارها و آرمان‌های اصلی و اساسی انقلاب اسلامی و تلاش برای حفظ و حراست از نظام مقدس جمهوری اسلامی که امام راحل (ره) آن را از اوجب واجبات معرفی کردند و رهبر معظم انقلاب اسلامی از آن به عنوان برترین و مهم‌ترین معروفی که باید بدان امر کرد مطرح فرمودند. مراقبت از نفوذ عناصر دشمن در مراکز تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی نظام و مواظبت از تغییر جهت انقلاب اسلامی از انقلابی به نام خدا، مستقل و در ستیز با مستکبران عالم و نظام سلطه جهانی به انقلابی قلب هویت شده و آرمیده در بستر سراب منافع خیالی اعطا شده از سوی سیاستمداران کشورهای غربی.

مصادیق جفای به انقلاب

تحریف مکتب امام خمینی (ره) و ارائه قرائت‌های لیبرالی و سکولار و حتی غیر انقلابی از مکتب امام (ره). جایگزینی اسلام رحمانی به جای اسلام ناب محمدی (ص) که خاستگاه اصلی انقلاب اسلامی بوده است. تحریف تاریخ معاصر و انبوه‌سازی روایت‌ها با هدف باز تعریف لیبرالی، سکولاری و کینه‌جویانه از حوادث و رخدادهای انقلاب اسلامی و شخصیت‌سازی از منحرفان از خط و راه امام راحل (ره) و بدهکار کردن انقلاب اسلامی در برابر معارضان و معاندان نهضت اسلامی. بزک کردن دوران سیاه و ننگین پهلوی و کتمان ظلم‌ها، جنایات و فسادهای بی‌شمار شاه خائن و عناصر پلید و خبیث رژیم ستم‌شاهی. عدم تلاش، جدیت و اهتمام برای استحکام ساخت درونی نظام در عرصه‌های مختلف از جمله؛

در عرصه سیاسی: 

عدم تلاش، جدیت و اهتمام برای تحقق استقلال در تمام ابعاد آن.

در عرصه اقتصادی: 

عدم تلاش، جدیت و اهتمام برای تحقق اقتصاد مقاومتی در راستای حل مشکلات معیشتی مردم و افزایش کارآمدی نظام.

در عرصه فرهنگی: 

عدم تلاش، جدیت و اهتمام برای تحقق سبک و فرهنگ زندگی اسلامی ایرانی و مقابله با ترویج و تحمیل سبک زندگی غربی و حمایت از رشد و نقش‌آفرینی هسته‌های مقاومت فرهنگی و میدان دادن به جوانان مؤمن و انقلابی برای نقش‌آفرینی در عرصه فرهنگ.

در عرصه اجتماعی: 

عدم تلاش، جدیت و اهتمام برای مبارزه جدی با آسیب‌های اجتماعی و کاهش آثار زیانبار آن در زندگی فردی و اجتماعی و همچنین جلوگیری از پیر شدن جمعیت با تشویق ازدواج آسان و فرزندآوری.

در عرصه علمی: 

عدم تلاش، جدیت و اهتمام برای دستیابی به پیشرفت‌های بیشتر در مسائل مختلف علمی که منجر به کندی رشد پیشرفت علمی کشور می‌شود.