فتنه 88 از وقایعی است که در آن ایام اتفاقات بسیاری رخ داده که البته ضرر های بسیاری برای کشور و مردم در پی داشته اما هنوز با گذشت چند سال از این اتفاق مهم در تاریخ ، نقاط مبهم برای افکار عمومی همچنان باقی مانده است و با وجود اینکه بسیاری مصاحبه ، سخنرانی و یادداشت در مشخص شدن اهداف فتنه داشته اند ولی همچنان بسیاری که در این اتفاق یا شهید یا مجروح و یا دچار خسارات مالی  شده اند مظلوم مانده اند
 
 

دراین میان سینما و تلویزیون نیز نتواسته اند با تولید اثاری فاخر مظلومیت این قشر را که در آن ایام توسط  حامیان فتنه آسیب دیده اند را به قاب تصویر به کشاند .

 

در جریان فتنه 88 ، هم ژانر معمایی (Mystery) ، درام (Drama) ،حادثه ای (Action) و هم ژانر ماجراجویانه (Adventure) وجود داشته و به طوری که می توان از ژانر های مختلف چندین فیلم سینمایی و یا سریال تولید و اگر خوب پردازش شود به خاطر سوژه های مخاطب پسند فروش بالایی هم خواهد داشت. اما متأسفانه باگذشت 7سال از این اتفاق و فقط دو فیلم سینمایی (پایان نامه و فلاده های طلا) ساخته شده ، که نمی تواند امار خوبی از تولید محتوای فرهنگی از فتنه 88 باشد.

 
 
 
 

علت کمبود آثار در خصوص فتنه 88 را به سه دسته زیر می توان تقسیم کرد؛

جشنواره خارجی 

شوق دیده شدن و شهرت و راه رفتن بر روی فرش های قرمز جشنواره های خارجی مواردی است که ذائقه برخی فیلمسازان به سمت فیلم هایی سوق داده شده که با فتنه 88 فرسنگ ها فاصله دارد 

وقتی فیلمسازی فضای منفی جامعه را به جهانیان معرفی می کند و در جشنواره های مختلف جایزه می گیرد دیگر فیلمی بر خلاف رویه جشنواره های خارجی نمی سازد و به نوعی فیلمساز وطنی بیشتر دغدغه اش پاسخگویی به نیاز جشنواره ها و اسپانسر های خارجی است تا نیاز جامعه داخل ، جشنواره های خارجی فیلم هایی را بیشتر از ایران  در جشنواره هایشان اجازه ورود می دهند که با اهداف انها سازگار باشد و بیشتر جنبه سیاه ایران را به جهانیان نشان دهد.

دغدغه فیلمساز و سرمایه گذار

 

کمبود تولیدات فیلم و سریال مربوط به فتنه 88 را باید در دغدغه های فیلمسازان و سرمایه گذاران جستجو کرد زیرا که یک فیلمساز باید دغدغه فتنه را داشته باشد و هم برای جلوگیری از فتنه دیگر و هم از عبرت های این فتنه برای مردم فیلم بسازد.

متأسفانه کمتر فیلمسازان به این مهم توجه کرده اند که چه رسالتی بر گردن آنها نهاده شده است به جزء چند کارگردان که در این حوزه سعی می کنند کاری هایی انجام دهند دیگر کارگردانان دغدغه ای در این خصوص ندارند و این بزرگترین مشکل این است که فیلمساز در جامعه این مهم را معضل نمی بینند و برای روشن کردن افکار عمومی فعالیت انجام نمی دهند .سرمایه گذاران نیز در این بخش کمتر ورود کرده اند و یا منتظر هستند دستگاه دولتی و دیگر سرمایه گذار شروع به فعایت کنند

 
دستگاه فرهنگی داخل باید بدانند که فقط برای فیلم های سیاه نمایی شده از کشور ، اسپانسر خارجی پیدا می شود و برای فیلم های ارزشی و آرمانی کسی از خارج پا جلو نمی گذارد.پس باید کاری  بکنند تا این مهم انجام شود.

مرحوم سلحشور در برنامه راز که مجری ان نادر طالب زاده بود، گفت: تنها کشوری هستیم که به فیلساز پول می دهیم  و می گوییم علیه ما فیلم بساز ، این سخن مرحوم سلحشور بسیار گرانبهاست زیرا که برخی از کارگردانان علاوه بر اینکه فیلمی در محکومیت فتنه نمی سازنند در بعضی اوقات نیز...

 
جشنواره داخلی
 
جشنواره فجر به عنوان قدیمی ترین فستیوال داخلی ، فیلم های سینمایی که رسانه ای داخلی و خارجی به آن زیاد می پردازند نتواسته چهارچوبی حمایتی در این خصوص داشته و نمی توان این جشنواره را محملی برای تولید فیلم هایی برای روشنگری فتنه 88 دانست . حتی در این جشنواره بخشی با عنوان فتنه 88 تدارک دیده نشده تا فیلمسازان ترغیب به ساخت فیلم های فتنه 88 شوند .
البته جشنواره های دیگری با همت فعلان فرهنگی تهیه شده که به خاطر نوپایی و عدم پوشش درست رسانه ای مهجور مانده است.
 

فضای سینما

اینکه سلحشور می گفت این سینما برای ما نیست شاید اکنون دیگر برای خیلی ها قابل هضم باشد و باید قبول کرد که فضای پشت دوربین سینما اکثراً آن چیزی نیست که باید باشد و با چهارچوب های اعتقادی ما همخوانی داشته باشد.

چند سال قبل در یکی از فیلم های سینمایی که موضوع دفاع مقدس و کارگردان آن فیلم اولین تجربه سینمایی اش را سپری می کرد دو بازیگر اصلی آن فیلم قرارداد خودش را نیز امضاء کرده بودند وقتی خبردار شدند که مشاور کارگردان فردی است که فتنه را محکوم کرده و به فضای سینما نقد های زیادی دارند ان فیلم را ترک کردند .

فضای سینما کشور هنوز به طور کامل آماده برای کارهای فتنه 88 و دیگرامور ارزشی و اعتقادی نیست و فضا بگونه ایست که اگر شخصی این فیلم ها را بساازد و یا در آن بازی کند باید از سینمای کشور به طور کل حذف شود و با وی به گونه ای رفتار می کنند که ان فرد دیگر به خودش اجازه ورود به چنین کارهایی را ندهد.

 
به طور نمونه در فیلم قلاده طلا و حاشیه هایی که برای بازیگران آن فیلم به وجود آوردند و حتی ان حواشبی  به مسابقه استنداپ کمدین برنامه خندوانه نیز کشیده شد. نمونه ای از فضای داخل سینما است که به گونه رقم خورده که فقط فیلم های لیبرال باید در آن ساخته و پرداخته شود .

 

پس علاوه بر اینکه باید کارگردانان دغدغه داشته و برای روشن شدن ظلمی که در این فتنه ، عوامل خارجی و داخلی به مردم کرده اند تلاش کنند مسئولین فرهنگی نیز باید به افرادی که در اینگونه فیلم ها بازی سرمایه گذاری و یا کاگردانی می کنند چترهای حمایتی بیشتر را قائل شوند . و فضا به سمتی هدایت شود که که عوامل سینما با خیال راحت در اینگونه اثرهای هنری کار کنند و مشکلی از جهت اینکه کاربعدی اش به مشکل بخورد نداشته باشد. زیرا که باید سینما در خدمت اهداف نظام باشد و اگر سینما در جهت اهداف و آرمان های کشور حرکت نکند جه دلیل وجود دارد که برای آن سینما هزینه شود .

  به امید روزی که باحضور جوانان که شاهد رویش آنها هستیم فضای سینما کاملا انقلابی و اسلامی شود .