مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: از نحوه کار آن‌ها (خلفا و صحابه) حقانیت و عدم حقانیت آن‌ها معلوم می‌شود. مانند عملکرد حضرت امیر(ع) و معاویه درباره بیت‌المال. کار معاویه در تصرف و تقسیم بیت‌المال به حدّی عجیب بود که «ابن زبیر» برای عبدالله بن عمر نوشت: «معاویه بیت‌المال را استئثار می‌کرد!»(1) به گونه‌ای که حتی ابن زبیر آن چنانی نمی‌خواست مثل معاویه و یزید باشد!

گویا چیزهایی در کار بوده که امیرالمومنین(ع) به صورت یکسان و بالسّویه تقسیم می‌کرد؛ زیرا اگر می خواست به مصلحت کار کند، دیگران در متابعت آن حضرت سوء استفاده می‌کردند، لذا آن حضرت بیت‌المال را جارو می کرد و نماز می‌خواند! و حتی گاهی به جای ماهیانه، هفته‌ای تقسیم می‌کرد. به ایشان می‌گفتند: تازه تقسیم کرده‌ای. می‌فرمود: من خزانه‌‌دار شما نیستم. اگر به اندازه هفت منطقه کوفه می‌رسید، تقسیم می‌کرد و در انبار نگه نمی‌داشت!

این نحوه عملکرد امیرمومنان(ع) در رابطه با بیت‌المال بود، اما ما اگر قانع باشیم که از حرام اجتناب کنیم و به حلال اکتفا کنیم و در کارمان بین حلال و حرام فرق بگذاریم و مثل معاویه سخی نباشیم که به نور چشمی‌ها صد هزار بدهیم و دیگران را محروم بسازیم، خوب است!

1- برای خود بر می‌داشت و به هر که دلش می‌خواست می‌بخشید.
کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 62