مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: سوال: چرا خداوند متعال افراد بسیاری را آفرید که مستحق آتش جهنم گردند؟

جواب: در حدیث قدسی آمده است: «کنت کنزا مخفیا فاحببت أن أُعرف، فخلقتُ الخلقَ لکی أُعرَف»(1)؛ (من گنج نهان بودم، خواستم که شناخته شوم، لذا مخلوقات را آفریدم تا شناخته شوم.) خداوند عده‌ای را برگزید و در جوار خود، اهل انس و هم نشین و مظهر اسما و صفات خود قرار داد، که هر کدام از آن‌ها در یک کفّه‌ ترازو و بقیه‌ مردم در کفه دیگر هستند. اگر ارزش افراد با ترازو سنجیده شود، ارزش یک مومن کاملا ز هزاران افراد غیر مومن برتر و سنگین‌تر خواهد بود. در روایت آمده است: «اگر یک امام و یک ماموم در جهان وجود داشته باشد، غرض از خلقت حاصل است.»