رویه ما در بخش بین الملل فجر ره به ترکستان است

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، برنامه«شهر فرنگ» شبکه خبر به موضوع «ویترین سینمای ایران در جشنواره های خارجی» با حضور محمدرضا عباسیان کارشناس سینما و جلیل اکبری صحت مشاور و مدیر اطلاعات و ارتباطات فارابی پرداخت.

در ابتدای این بحث محمدرضا عباسیان درخصوص فعالیت سینمای ایران در خارج از کشور گفت: سینمای ما طی این سال ها موفق شده قله های جشنواره های دنیا را فتح کند. سال ها جشنواره های خارجی بدون فیلم ایرانی اعتبار نداشت. تصویری که فیلم های ایرانی از ایران نشان می دهد به مراتب واقعی تر از رسانه های غربی است. به همین دلیل مهمترین کارکردی که سینما می تواند داشته باشد، ارائه تصویر درستی از ایران امروز است.

عباسیان افزود: هرچه فیلم خوب ساخته شده، متکی بر اشخاصی است که فیلم های خوب ساختند و کاری که نهادهای دولتی باید برای ارتقای این حضور بین المللی انجام دهند، امروزه به درستی انجام نشده و بسیار کمتر از ظرفیت موجود بوده است.

وی ادامه داد: به جز سازمان سینمایی و وزارت ارشاد، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، وزارت امور خارجه و تلویزیون بیشترین کوتاهی را در زمینه عرضه فیلم های ایرانی به عنوان مهمترین شاخه فرهنگی ما را داشته است.

عباسیان افزود: در سازمان سینمایی مسأله کلان حضور سینمای ایران در سطح بین المللی است اما این که چه کنیم این سینما که تاکنون براساس تلاش فردی افراد موفق بوده، نظام مند شود، جای سوال دارد.

اکبری صحت مشاور و مدیر اطلاعات و ارتباطات فارابی در ادامه گفت: 29 سال از حضور ایران در بازارهای بین المللی می گذرد و روند پیچیده ای را پشت سر گذاشتیم و 8 سال درگیر جنگ بودیم. سال 78 چادر سینمای ایران در کن برقرار می شود و تمام نهادها و گروه ها داخل این چادر هستند. ما در جشنواره های درجه یک و دو موفقیت های خوبی داشتیم اما این موفقیت به گونه ای نبوده که به صنعتی شدن سینما و تأثیرگذاری روی مخاطب فراگیر بینجامد.

وی افزود: حرف بی مفهومی است اگر گفته شود که با لابی می توانیم نقطه ای از سینما را به جشنواره ای گره بزنیم و بگوییم تا چه اندازه توانستیم خلأهای موجود را پر کنیم. ما وقتی موفق می شویم که این دایره ها را بدون فشار دولتی و تزریق غیر مترقبه به جلو ببریم.

عباسیان در ادامه درباره اینکه مرعوب حضور در جشنواره های خارجی هستیم یانه ، عنوان کرد: فیلمی که در جشنواره ای حاضر می شود، مرعوب شدنی نیست. بحث دیگر مربوط به حضور نظام مند موسسات و شرکت های دولتی و خصوصی در خارج از کشور است. این رویه قابلیت بررسی دارد.

وی با اشاره به لزوم برنامه ریزی صحیح در بخش بین الملل افزود: دو سال و حدود 50 درصد از زمان شروع به کار دولت جدید می گذرد. آقایان جنتی و ایوبی هر یک سابقه سفارت و رایزنی فرهنگی دارند و انتظار بیشتری از آن ها وجود دارد. ما در حوزه بین الملل به شدت دچار بازگشت و رکود چه در بخش بازار بین الملل کن و چه در بخش بین الملل جشنواره فجر هستیم.

در ادامه بحث اکبری صحت خاطرنشان کرد: برای اینکه یک فیلم خوب جواب بدهد به 3 تا 5 سال زمان نیاز دارد. اوج موفقیت ما زمانی بود که از جشنواره ها جایزه گرفتیم و سینمای ایران در جشنواره ها تبدیل به یک جریان ممتد شد. طی چندسال گذشته چرخه سینما از حیث تصمیم گیری دچار تغییر شد. باید جریان های فرهنگی اقتصادی ادامه پیدا کنند.
وی با بیان اینکه موافق سیاست های مشخص جشنواره ها نیست، توضیح داد: به طور مشخص معتقد نیستم جشنواره کن سیاست های مشخصی در مقابله با یک گروه دارد. چون در یک دوره ظرفیت سینمای ایران دچار اعواج شد، نتوانستیم فیلم هایی تولید کنیم که از میان آن ها انتخابی صورت گیرد. ما در زمینه تولید از 5 یا 6 سال پیش مشکلات زیادی داشتیم.

عباسیان در پاسخ به اکبری صحبت گفت: موافق اکبری صحت نیستم که جریان تولید فیلم ها 5 سال بوده چون فیلم هایی موفقی نیز بودند که کمتر از این بازه زمانی تولید شدند. چه حضور فرهادی به عنوان یک فرد مستقل و چه حضور نداشتن مجیدی و فیلم«محمد(ص)» در جشنواره های الف دنیا نشان دهنده ضعف و قوت سینمای ما نیست.

وی با اشاره به فیلم«ناهید» و علت پذیرش در جشنواره کن تشریح کرد: ما امسال با فیلم«ناهید» در فیلم کن حاضر بودیم. این تنها فیلم اول تیم جدید است. همیشه این طور بوده که جشنواره کن و برلین فیلم های تولید بخش دولتی را قبول نمی کرد. فیلم ناهید به بحث حضانت، حقوق زنان و مسأله صیغه پرداخته که به نظر می رسد به این دلیل با آمدن فیلم موافقت شده است.

وی افزود: این فیلم برای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است که عرضه فیلم به یک موسسه خصوصی واگذار شده است. شعار دوستان این بوده که همه باید داخل چتر سینمای ایران مستقر باشند و امسال دو موسسه فارابی و سازمان سینمایی با دو روز تأخیر زیر این چتر حاضر شدند.

اکبری صحت در پاسخ به عباسیان گفت: اگر مرکز گسترش فیلم«ناهید» را ساخته، «لاله» را هم در همان دوره ساخته است. الان شرایط ما در دنیا طوری است که باید از حداکثر ظرفیت ها برای شنیده شدن صدای سینمای ایران استفاده کنیم. حضانت مربوط به مسأله ملی نیست و کیان ملی ما به این فیلم به خطر نمی افتد.

عباسیان پاسخ داد: منظورم این است که هزینه ای برای حضور ایران در جشنواره ها صرف می شود و چرا این حضور باید دیر اتفاق بیفتد. خطای فاحشی درباره جداسازی بخش بین الملل از بخش ملی صورت گرفته و همه کارشناسان بین المللی مخالف آن هستند. در بخش بین الملل با این رویه ای که داریم، راه به ترکستان می رود.

اکبری صحت در پایان گفت: ظرفیت سینمای ایران به شکل فعلی که دیده می شود، نیست. ما مثلثی به نام دولت، سینما و بخش خصوصی داریم. متأسفانه رایت برخی فیلم های ما با هزار دلار فروخته می شود اما واقعیت این است که باید از ظرفیت حداکثری برای حضور جهانی استفاده کنیم. الان ترکیه نیمی از ظرفیت بازار ما را گرفته و این زمانی اتفاق افتاد که در حال دعوا با یکدیگر بودیم.