جشنواره مردمي فيلم عمار درخشش خلاقيت و استعداد جوانان انقلابي و دلسوز/ اکنون وقت محاسبه است

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- محمدرضازائري- موفقيت پنجمين دوره جشنواره مردمي فيلم عمار و درخشش خلاقيت و استعداد جوانان انقلابي و متدين و دلسوز بار ديگر درستي رويکرد راهبردي رهبر انقلاب در توجه به جريان هاي مردمي و اصيل و حرکت هاي خودجوش جوانان متعهد را نشان داد. سالها از انقلاب مي گذرد و اگر چند سال ابتداي انقلاب را که حال و هوا و شور و نشاط حماسي و خاص خود را داشت جدا کنيم اکنون لازم است يک‌بار با دقت و حساسيت به بررسي عملکرد دستگاههاي فرهنگي و نهادهاي دولتي وشبه دولتي فعال در اين حوزه طي سي سال گذشته بپردازيم.

همان طور که دستورات ديني افراد را به حسابرسي مستمر خود توصيه کرده اند و کسي که اهل محاسبه نباشد را از دايره پيروان اهل بيت بيرون دانسته اند، دستگاههاي عمومي و نهادهاي اجتماعي نيز بدون حسابرسي و ارزيابي مستمر نهادهاي ديني و سالم نخواهند بود .

تأکيد صريح رهبر انقلاب در پيام شان به کنگره اخير اقامه نماز نيز ضرورت ارزيابي ميزان اثرگذاري و حسابرسي نقاط ضعف و قوت برنامه هاي متنوع فرهنگي و تبليغي، ترويجي را گوشزد مي کند و نشان مي دهد رهبر انقلاب همچنان از عملکرد جاري نهادهاي رسمي چندان خشنود نيستند و بيشتر به حرکت هاي مردمي و بي تکلف دل بسته اند.

به راستي اگر ميزان تأثير نهادهاي رسمي حوزه فرهنگ کشور را با برخي حرکت هاي فرهنگي غيردولتي (از وقف ديني تا مشارکت هاي اجتماعي و از عمران مساجد تا عزاداري ماه محرم ) مقايسه کنيم به چه نتيجه اي خواهيم رسيد؟

در طول سي سال گذشته دهها نهاد حاکميتي با بودجه بيت المال و امکانات عمومي به فعاليت مشغول بوده اند و قرار بوده براي تحقق اهداف پيش بيني شده شان بکوشند و اين بودجه گرچه همچنان از حد انتظار و توقع ناچيزتر است اما باز هم در مجموع رقم قابل اعتنايي است و اگر اين بودجه در اختيار بخش خصوصي بود مي شد خيلي دقيق تر از آن پرسش کرد!

در عين حال دستگاه هاي متعددي نيز در اين حوزه فعال هستند و اگر فقط نهادهاي رسمي را در نظر بگيريم (بدون احتساب معاونت هاي فرهنگي و بخش هاي ديني فعال در حوزه هايي مانند صنعت و ...) به چيزي در حدود هشتاد و پنج دستگاه دولتي و شبه دولتي خواهيم رسيد که گاه هر کدام مانند صدا و سيما يا آموزش و پرورش شامل نهادهاي متعدد در زير مجموعه خود هستند و اگر اين حوزه در اختيار بخش خصوصي بود مي شد انتظار اثرگذاري بسيار محسوس تر و دقيق تري داشت. جشنواره مردمي عمار که حوزه فيلم‌سازي مستند و داستاني را به ميان مردم آورد و توانست جرياني گسترده از روستاهاي دور تا مراکز استانها و از مساجد تا دانشگاهها را ايجاد کند نمونه اي ساده بود تا نشان دهد مي شود با کمترين امکانات کارهايي اثرگذار و حرکت آفرين کرد و اکنون وقت محاسبه و پرسش از دستگاههاي رنگارنگ فرهنگي است که طي سي سال گذشته با امکانات بيت المال براي تحقق اهداف و برنامه هاي خود چه کرده اند؟