به گزارش پارس- اصلاح طلبان پیش از اینکه شورای پنجم را در دست بگیرند، به شدت شورای چهارم و مدیریت قالیباف را -زیرسوال برده و نقد کردند اما از آنجایی که «شب دراز است و قلندر بیدار»، بالاخره دوران به قدرت رسیدن اصلاح طلبان فرا رسید و ما با چشم خودمان عملکرد نامطلوبشان را دیدیم.

اگرچه ادعایشان گوش فلک را کر می کرد اما هنوز که هنوز است، این عملکرد نامطلوب تداوم دارد و سردرگمی و نابلدی اعضای شورا در مواجهه با مسائل شهری، مشهود است.

بعد از گذر یک سال کلانشهر تهران هنوز در بلاتکلیفی مطلق به سر می برد و مجموعه ناکارآمدی ها حتی صدای هم طیفان خودشان را هم درآورده و مشخص نیست این شورا با این همه ادعا چرا بر حوزه فعالیت های خود مسلط نیست و عموما شهردارانی را برای این کلانشهر انتخاب کرده که اساسا با الفبای  کار مدیریت اجرایی آشنا نبوده و به گردپای قالیباف هم نرسیده اند. بنابراین می توان با صراحت مطرح کرد که این شورا حتی در انتخاب شهردار هم جربزه و جنمی از خود بروز نداده است. 

انتخاب نجفی با وجود بیماری و عدم توانایی در اداره شهر و استعفای او بعد از 7 ماه بدون افتتاح و اجرای پروژه ها و حتی تعطیلی خط 7 مترو در کنار سایر مباحث و سپس دعوا و سیاسی کاری در انتخاب شهردار بعدی و عدم نظارت بر فعالیت های که مدیریت شهر باید برای ساماندهی و رسیدگی امور انجام دهد، بی تردید همه این مسائل از جمله نقاط ضعفی است که به شورای پنجم وارد است.

رفتارهای فرافکنانه شورای شهری ها

پرویز سروری، عضو سابق شورای شهر تهران گفته است: تاکنون هیچ اقدام موثری از شورای شهر دیده نشده و مصوبات شورای شهر نیز آنقدر ابهام و نقطه ضعف داشته که از سوی نهادهای مرتبط و مردم با مخالفت‌های بسیاری مواجه شده است».

وی معتقد است، «مهمترین  اقدام شورای پنجم در نقد شورای چهارم و ایرادگیری و اتهام پراکنی علیه شهرداری قالیباف خلاصه می شود و رفتارهای فرافکنانه که هدفی غیر از القای ناکارآمدی مدیریت گذشته شهری به افکار عمومی ندارد ماحصل حضور اعضای شورای پنجم در شورای اسلامی شهر تهران است».

مسیری که شورا از ابتدای آغاز به کار خود پیموده، نشان می دهد، آنان بیش از هر مسئله ای به دنبال قدرت بودند و خدمت رسانی و نظارت بر اداره شهر برایشان در اولویت قرار ندارد.

ابوالفضل قناعتی، دیگر عضو سابق شورای شهر تهران این پرسش را مطرح کرده است که «شورای پنجم و اصلاح طلبان با نزدیک شدن به یک سال از آغاز فعالیت خود دستاوردشان برای شهر و شهروندان چه بوده است؟ آیا آنها در سه سال آینده قادر به جبران خدمات از دست رفته و بازآفرینی خدمات ومطالبات مورد نیاز مردم خواهند بود»؟

تعدیل نیروی های سابق و جذب نیروهای جدید

این پرسشی است که اغلب صاحب نظران برای تحلیل بهتر وضعیت شورای پنجم مطرح می کنند. طبعا باتوجه به وضعیت موجود، این شورا نه تنها نمره قابل قبولی دریافت نکرده بلکه به زعم کارشناسان مردود است. اگر بخواهیم برای این مردودی ادله بیاوریم و وارد مصادیق شویم، باید از تصمیم تعدیل کارکنان به بهانه اینکه شهرداری دچار مازاد نیرو است، سخن گفت. درحالی که پشت پرده این قضیه، سیاست بازی حکم فرماست و شورای پنجمی ها علاقه ای ندارند، نیروهایی در مجموعه شهرداری فعالیت کنند که در دوره مدیریت دکتر قالیباف فعالیت داشته اند. گواه این مسئله هم سخنان حسن خلیل آبادی، عضو فعلی شورای شهر تهران است. وی گفته است: «شهرداری از یکسو نیرو تعدیل می‌کند و از سوی دیگر نیرو جذب می‌کند، وقتی تعدیل می‌کنیم پس نیاز به جذب نداریم چرا شهرداری نیرو جذب می‌کند باید این موضوعات بررسی شود».

مطابق گزارش هایی که در رسانه ها منعکس شده، بسیاری از نیروهای تعدیل شده، دارای مدرک دکترا بوده و حداقل سابقه 20 سال فعالیت را در مجموعه شهرداری دارند. اما آنچه بیش از همه نشانگر ناکارآمدی و سیاست بازی این شوراست، مسئله حرف ها و وعده هایی که اعضای شورا می دهند اما هیچ گاه عملیاتی نمی شود. این موضوع از سوی محسن هاشمی به عنوان رییس شورا هم مورد انتقاد قرار گرفته.

وی گفته است: «انتظار مردم از ما مسئولان این است که بجای سخن گفتن فراوان ، اندکی عمل کنیم. دوصد گفته، چون نیم کردار نیست».

عدم حل مشکلاتی نظیر ترافیک و به سرانجام نرسیدن طرح ترافیک، حکایت از وعده ها و شعارهایی دارد که شورای شهر فقط مطرح کرده اما به آن عمل نکرده است.

اگرچه طرح ترافیک مورد بازبینی قرار گرفت اما عملا این طرح به دنبال افزایش درآمد شهرداری بود و از سوی دیگر خودروها اعم از زوج یا فرد می توانستند به راحتی با پرداخت پول وارد محدوده طرح شوند و این مسئله به معنای افزایش ترافیک و چه بسا تشدید آلودگی بود.

عدم انجام اقدامات عمرانی و معطل نگه داشتن پروژه ها از دیگر مواردی است که نشان می دهد، عملکرد شورای شهر ناموفق بوده است. این شورا به عنوان مجموعه ای که باید بر فعالیت های شهرداری نظارت داشته باشد، بیش از همه به دنبال دست یابی به قدرت و سیاسی کاری بوده و تاکنون قدم از قدم برنداشته است، حال سوالی که در اینجا پیش می آید این است که آیا شورای چهارم عملکرد غیرقابل دفاع داشته و یا شورای پنجم؟ طبعا مشخص است که شورای پنجم به لحاظ کارآمدی و تخصص ضعیف بوده است.