نتایج انتخابات از جهات مختلف قابل تحلیل است اما یک ویژگی برجسته در این دور بسیار مشهود است و آن اینکه لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب هم در انتخابات ریاست جمهوری هم در مجلس و هم خبرگان و هم شورای شهر پیروز انتخابات شد. چگونه باید این رای را تحلیل کنیم؟

ضربه دولت روحانی به مشارکت

برای هر تحلیلی در انتخابات لازم است ابتدا یادآور شویم مهمترین ضربه‌ای که به مشارکت این دوره انتخابات وارد شد عملکرد دولت روحانی بود. در سال ۹۶ مردم با مشارکت ۷۳ درصدی آقای روحانی را انتخاب کردند اما شرایط به نحوی پیش رفت که دولت تدبیر و امید با سوتدبیر و عدم مسوولیت‌پذیری و تنبلی در مدیریت، شرایط زندگی را برای مردم سخت کرد و همین نارضایتی مهم‌ترین ضربه را به مشارکت مردم در انتخابات امسال وارد کرد.

۱+۱ بزرگتر از ۲

وقتی درباره وحدت حرف می‌زنیم باید یادمان باشد وحدت قدرت تک تک اعضا را با ضریب چندبرابر تجمیع می‌کند. فرض کنید سه نفر با هم وحدت می‌کنند، اولی از شهر تبریز است، دومی از شهر اردبیل و سومی از ارومیه. تک تک این افراد شاید اگر بصورت جدا وارد یک انتخابات یا یک رقابت بشوند تنها می‌توانند نمایندگی شهر خود را به عهده بگیرند ولی وقتی با هم وحدت می‌کنند نمایندگی یک منطقه را می‌توانند به عهده بگیرند. ادعای این سه نفر می‌شود نمایندگی شمال غرب کشور و عملا میزان حمایت از یک شهر یا سه شهر تبدیل به حمایت منطقه‌ای می‌شود. در علم مدیریت هم از این مسئله با همین تعبیر ۱+۱ بزرگتر از ۲ یاد می‌شود.

وحدت انقلابی رکورد سبد رای جریان انقلاب را شکست

سال ۸۸ یک استثنا در تاریخ سیاسی کشور بود. مسئله فتنه، برنامه‌ریزی خارجی، نفوذ عوامل بیگانه در ستادها، فعالیت عجیب سفارتخانه‌ها، شکل گیری دوقطبی قدرتمند، مناظره‌های دوبه‌دو، افشا‌گری‌ها و بداخلاقی‌ها علیه برخی بزرگان و ... همه از سال ۸۸ یک سال غیرعادی ساخت. اگر انتخابات سال ۸۸ را کنار بگذاریم، گزینه‌های جریان انقلابی هیچ‌وقت نه به صورت تجمیعی و نه به صورت تک به تک نتوانستند رای بالای ۱۷ میلیون را کسب کنند.

در سال ۸۴ و در دور اول انتخابات مجموع رای گزینه‌های انقلابی ۱۱ میلیون شد؛ در دور دوم همان سال با وحدتی که میان جریان انقلاب شکل گرفت این رای به ۱۷ میلیون افزایش پیدا کرد. در سال ۹۲ هم مجموع رای جریان انقلاب حدود ۱۶ میلیون رای بود. در سال ۹۶ هم رای جریان انقلاب به مرز ۱۶ میلیون نزدیک شد.

امسال رای نامزد جریان انقلابی به تنهایی به مرز ۱۸ میلیون نزدیک شد. اگر این رای را با رای دیگر نامزدهای جریان انقلابی نیز تجمیع کنیم به مرز ۲۲/۵ میلیون هم می‌رسد. این میزان رای در شرایطی است که مشارکت حدود ۵۰ درصد است و اگر مشارکت افزایش پیدا می‌کرد احتمالا رای جریان انقلابی نیز می‌توانست بیشتر هم بشود.

چهره‌های جدید به اعتبار باسابقه‌ها و وحدت رای آوردند

در انتخابات شورای شهر امسال در اغلب شهرهای کشور، مخصوصا در تهران، غیر از چند نفر دیگر خبری از چهره‌های شناخته شده نبود. اغلب چهره‌ها جوان و برای عموم مردم ناشناخته بودند. مردم به اعتبار چند عامل رای دادند: 

اول: به اعتبار دست خط بزرگان جریان‌های سیاسی: لیست تهران سربلند با حمایت محمدباقر قالیباف و لیست جمهوریت با امضای سید محمدخاتمی وارد کارزار انتخاباتی شدند. چند لیست دیگر هم از طرف جبهه پایداری و اعضای ستاد انتخاباتی آقای رئیسی منتشر شد. عملا رقابت اصلی میان این لیست‌ها شکل گرفت.

دوم: از میان لیست‌های موجود لیست شورای ائتلاف که مورد حمایت قالیباف بود یک ویژگی متفاوت داشت و آن دارا بودن یک فرآیند و ساز و کار برای انتخاب افراد بود. شورای ائتلاف تنها مجموعه‌ای بود که با تمام انتقادات موجود، در مورد تک‌تک افراد قرار گرفته در لیست به مردم توضیح می‌داد و حتی اگر یک استثنا مانند نرجس سلیمانی را در لیست قرار می‌داد دلیل آن را به بدنه خود توضیح می‌داد. البته شورای ائتلاف تا رسیدن به آن شفافیت و سازوکار منطقی و مستدل مورد انتظار مسیر درازی در پیش دارد اما به نسبت بقیه لیست‌هایی که ارائه شد هم شفاف‌تر عمل کرد و هم منطقی‌تر.

وحدت برای نجات کشور مهم‌تر است

وحدت یک امر تاکتیکی برای پیروزی در انتخابات نیست. حضرت امام(ره) مسئله وحدت کلمه را عامل پیروزی انقلاب مردم می‌دانستند و مقام معظم رهبری نیز بارها در خصوص ضرورت وحدت امت اسلام سخنرانی کرده‌اند. اکنون پس از انتخابات لازم است برای جبران کاستی‌ها و مشکلات موجود همه جریان انقلاب شانه‌های خود را برای به دوش کشیدن بار سنگین مدیریت کشور آماده کند. این تنها راه نجات کشور است.