دهه شصتی‌ها قربانی آینده نگر نبودن مسئولان

گروه تحلیلی خبری "پارس"_ میلاد شکری: سال 96 در حالی به اتمام می‌رسد که دهه شصتی‌ها آرام آرام به چهارمین دهه سال زندگی خود وارد می‌شوند و به واقع می‌توان گفت دهه هفتادی‌ها عنان کار و فعالیت را از دهه شصتی‌ها ربوده‌اند و امید کشور اکنون به نسل جوان دهه هفتادی است.

زندگی برای ما دهه شصتی‌ها، نسل سوخته انقلاب در حالی رو به اتمام است که ما  با تمام سختی‌ها در زندگی خود جنگیدیم و هنوز هم با این مسائل درگیر هستیم، نسل پردغدغه‌ای که در کنار تمام سختی‌های جنگ و انقلاب زندگی کرد و با مشکلاتی از جنس موشک و خمپاره کنار آمد و کودکی خود را درپناهگاه های زیر زمینی و آژیر سفید گذراند.

دهه‌ای که پر از غم دلتنگی برای از دست دادن پدران و مادران شهید بود و راهی برای از بین رفتن غم و اندوه خود نداشت جز آن که خود را برای حل کردن مشکلات دیگر سرگرم کنیم اما گویا قرار نیست این مشکلات به پایان برسد و این مسائل ما را تا خانه ابدی ما را همراهی خواهند کرد. چراکه ما دهه شصتی‌ها عادت کرده‌ایم که تمامی مشکلات دیگران را بر گردن بگیریم.

اخیرا معاون اول رئیس‌جمهور دولت تدبیر و امید مشکلات کشور را بر گردن ما دهه شصتی‌ها انداخته است و گفته‌ است هرجا این نسل پا می‌گذارند مشکلات خود را نشان می‌دهند. شاید اظهارات جهانگیری در بدو امر جای تعحب داشته باشد اما به نظر می‌رسد سرنوشت و تقدیر سوخته ما دهه شصتی‌ها این است که تمامی تقصیرها بر گردن ما باشد، اما مساله اینجاست اگر امثال مدیران شصت ساله‌ای همچون جهانگیری میدان بیشتری به جوانان می‌دادند امروز با مسائل و مشکلات کمتری درگیر بودیم و شاید وضعیت کشور به این صورت نبود.

یکی از نمونه مشکلاتی که دهه شصتی‌ها با آن روبرو هستند، تحصیل  و ورود سخت به دانشگاه‌ها بود چراکه نسل ما در زیر سایه جنگ و ویرانی های بعد از آن مشغول به تحصیل شد و سهم ما از تحصیل در آن دوران میزهای 4 نفره‌ای بود که نفس کشیدن هم در آن سخت بود چه رسد به اینکه جانی برای معلم‌های برای تدریس باقی بماند.

اکنون که سالها از زمان تدریس و تحصیلات دهه شصتی‌ها گذشته و نسل ما هنوز هم رنگ آسایشی ندیده‌ است چراکه هیچ مدیر شصت ساله‌ای از پشت میز خود تکان نخورده و جای خود را به دهه شصتی‌ها نمی‌دهد، رویه‌ای که از سوی دولتمردان در پیش گرفته شده است و کاریهم به انتقادات مطرح شده در این موضوع ندارند.

هرچند جهانگیری پس از اظهارات خود درباره دهه شصتی‌ها حرف‌هایش را اصلاح کرد و با ابراز علاقه به متولدان این نسل گفت:« من همه شصتیها را مثل فرزندانم که دهه شصتی هستند دوست دارم. جمله ای که از من منتشر شد تقطیع شده بود. عرضم این بود: این که دهه ی شصتی ها با ورود به هر مرحله از زندگی شان با مشکلات زیادی مواجه شدند که این ناشی از آینده نگر نبودن مسئولان بود.»

در جواب اظهارات اقای جهانگیری باید گفت شما درست می‌گویید ما قربانی شدیم، نسل دهه شصتی‌ها قربانی آینده نگر نبودن مسئولانی شدند که هنوز هم در پشت‌های میز خود نشسته‌اند و از جای خود تکان نمی‌خورند.