پایگاه خبری تحلیلی «پارس»-حمیدرضا غلامزاده- از سال 1965 که این اصطلاح اولین بار به طور رسمی توسط ادموند گولیون استفاده شد، مفهوم آن به تدریج تکامل یافته است.

در حالی که در دیپلماسی رسمی، بازیگران رسمی و حکومتی با یکدیگر تعامل دارند، در ابتدا دیپلماسی عمومی به اقداماتی گفته می‌شد که توسط یک حکومت (کنشگران رسمی) برای دسترسی و تحت تاثیر قرار دادن مخاطب عمومی و افکار عمومی کشور هدف اجرا می‌شد.

به مرور، نهادهای رسمی علاوه بر رسانه، از چهره‌های مطرح و سلبریتی نیز در همین راستا استفاده کردند تا از محبوبیت آنها در افکار عمومی جهان بهره‌برداری کنند.

اما در دیپلماسی عمومی نوین بازیگران این عرصه گسترش پیدا کردند و کنشگران غیردولتی مانند سازمانهای مردم نهاد، هنرمندان و ورزشکاران و... نیز به عنوان نقطه شروع ارتباط با افکار عمومی و مخاطب عام سایر کشورها شناخته می‌شوند.

امروزه یکی از رویکردهای مهم در این زمینه، ارتباط با چهره‌های شاخص و فعالان (کنشگران غیردولتی) در جامعه هدف است تا از طریق آنها بر افکار عمومی آن جامعه تاثیر گذاشته شود. اکنون حتی از اصطلاحاتی چون دیپلماسی شهروندی و امثال آنها نیز استفاده می‌شود که منظور تاثیر تک تک شهروندان در ارتباط با افراد سایر ملل است.

بطور خلاصه دیپلماسی عمومی را می‌توان اینگونه توضیح داد:

اقدامات حکومتها برای افکار عمومی

اقدامات حکومتها برای ارتباط با فعالان و کنشگران غیردولتی

اقدامات کنشگران غیردولتی و سلبریتی‌ها برای افکار عمومی

ارتباط‌گیری سازمانهای مردم نهاد با همقطاران خود در جامعه هدف

ارتباط شهروندان یک کشور با شهروندان سایر ملل