پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سال گذشته یکی ار سران جبهه اصلاحات در شب انتخابات تاکید کرد من به این لیست رای میدهم و با ایجاد فضای احساسی همانند انتخابات 80 ( انتخابات گریه!) از واژه تکرار میکنم استفاده کرد و در نهایت لیست امید از تهران توانست لیست اصولگرایان را به کنار بزند. از آن تاریخ تا به امروز عملکرد لیست امید قابل دفاع نیست به طوری که در چند پرونده و مسئله حتی نمی توان استدلال آن ها را پذیرفت.

الف) حقوق 24 میلیونی

در شرایطی مجلس در حال بررسی حقوق مدیران و سقف پرداخت هاست که حقوق 24 میلیونی به عنوان سقف حداکثری حقوق تصویب شد. احتساب 24 میلیون برای حقوق مدیران در شرایطی است که حداکثر حقوق یک کارمند یا کارگر ساده زیر دو میلیون است و بعضا با کسورات زیر یک میلیون، اما مدیر یک نهاد دولتی می تواند 24 میلیون حقوق را دریافت کند. تصویب این حقوق در شرایطی است که لیست امید نسبت به دریافت های نجومی هنوز واکنشی نشان نداده و در واقع حقوق های نجومی را رسمی کرد.

ب) بازداشت منتقدان

پس از آنکه انتقاد ها به دولت و عملکرد رئیس جمهور افزایش یافت ناگهان طرحی در فراکسیون امید طراحی شد با نام « بازداشت منتقدان و سوال کنندگان در حین مراسمات» این طرح هرچند با توجیه مقابله با برهم زنندگان مراسمات و سخنرانی ها در مجلس طرح شد اما مشخصا هر نوع سوال و پرسشی را محدود ساخته و جلسات و مراسمات را از حالات دیالوگ به مونوگ و خطبه خوانی محدود می سازد.

هنوز مشخص نیست فراکسیون امید چرا چنین طرحی آماده کرده که موجب انتقاد همراهان جریان اصلاح طلبی شد و از آن با عنوان دیکتاتوری سیاسی نام می برند. اصلاح طلبان مجلس و اعضای فراکسیون امید در حالی این طرح را مطرح میکنند از آن دفاع که آزادی بیان، شعار زنده باد مخالف من و ده ها اصول تبلیغاتی خود را نابود می سازند و از آن عبور میکنند. عبور از آزادی بیان کمترین واژه ای است که می توان برای این طرح استخدام کرد.

ج) بودجه با 60 هزار میلیارد کسری

کسری بودجه اگر قابل برنامه ریزی و دقت لازم باشد می تواند مانع از فروپاشی اقتصادی شود اما اگر عدد آن با اطلاع قبلی و رخ داد سیاسی و اجازه به دولت برای داشتن کسری در بودجه آتی باشد غیر قابل جبران است. خانه ملت خبرگزاری رسمی مجلس می نویسد: «آقای لاریجانی در پاسخ به اخطار قانون اساسی تاجگردون( نماینده اصلاح طلب) تأکید کرد: اگر نمایندگان رسالت خود را که همان قانون اساسی است دنبال می کردند قانون بودجه ای با 60 هزار میلیارد تومان کسری بودجه تصویب نمی کردند. ما در جایی که باید درست تصمیم بگیریم، درست تصمیم گیری نمی کنیم و بر سر موضوعاتی که علت آن را می دانیم بحث می کنیم. » معلوم نیست چرا نماینده لیست امید و فراکسیون امید در مجلس چنین قانون بودجه ای فاجعه بار را در اقتصاد تصویب کردند و چرا کشور را در معرض سقوط اقتصادی قرار دادند. کسری بودجه 60 هزار میلیارد تومانی چه مشکلاتی ایجاد میکند و معلوم نیست این بار چندین ارج و کارخانه صنعتی تعطیل یا کارگران بیکار شود.

همین رویکردها را باید در مطالبه فراکسیون امید جهت برخورد با بدهکاران بانکی، استیضاح وزیر راه در موضوع سوانح ریلی جستجو کرد. جالب اینکه فعالانی که در سال گذشته لیست امید را طراحی کردند حالا به دنبال مهدسی افکار عمومی با «تکرار میکنیم» دیگر در انتخابات 96 هستند و معلوم نیست میخواهند با این تکرار میکنیم این بار چه خسارتی وارد کنند. سوالی است اینجا که « کدامین حامی لیست امید حاضر است خسارت این تکرار میکنیم را پرداخت کند» و چرا حامیان فراکسیون امید بدون هیچ انتقادی میگذارند این لیست خسارت های فراوانی به اقتصاد و سلامت روانی جامعه وارد سازند. تا کجا مردم باید هزینه های سیاست زدگی آقایان را بدهند و گناه مردم چیست؟