بحران کشمیر و مسائل ما
هند کشوری نیست که بتواند به خود اجازه مماشات در برابر حرکت‌های مسلحانه اعتراض‌آمیز یا جدایی‌طلبانه را بدهد. کیان استقلال این کشور در صورت سهل‌انگاری در این زمینه برباد خواهد رفت.
دکتر فرید الدین حداد عادل در صبح نو نوشت: در روزهای اخیر کشمیر در هندوستان شاهد تحولات و درگیری‌های خونینی است. دولت مرکزی در مواجهه با گروهی از مسلمانان منطقه به زور و خشونت متوسل شده است و این موضوع برای مردم، آینده منطقه، دولت مرکزی و دیگر اضلاع مرتبط با کشمیر بغرنج و مهم است.
در متن حاضر ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار می‌گیرد؛
1- کشمیر هند از دیرباز شاهد منازعات میان مسلمانان و دولت مرکزی بوده است. اتفاقی که ثمره آن همیشه عقب‌ماندگی سیاسی و اقتصادی منطقه بوده است. در مواردی رفع نیازهای کشمیر و تلاش برای احقاق حقوق مردم با توسل به خشونت همراه است اما این سیاست تا به حال مؤثر نبوده است و بلکه نتیجه عکس داده است. خشونت آن هم بدون پشتوانه اجتماعی و بدون رهبری فراگیر و فاقد توان سازماندهی و اثربخش نتیجه‌ای جز وخامت اوضاع ندارد.
هند کشوری نیست که بتواند به خود اجازه مماشات در برابر حرکت‌های مسلحانه اعتراض‌آمیز یا جدایی‌طلبانه را بدهد. کیان استقلال این کشور در صورت سهل‌انگاری در این زمینه برباد خواهد رفت.
2- ثمره مبارزات مسلمانانی که دست به اسلحه می‌برند چیست؟ آیا امکان استقلال کشمیر وجود دارد؟ اگر کشمیر مستقل شود چه کسانی قدرت را در دست می‌گیرند؟ آیا دولت پاکستان برادر بزرگ‌تر و قیم مسلمانان کشمیر خواهد بود؟ آیا پاکستان با این همه گرفتاری‌های متعدد سیاسی و امنیتی و اقتصادی می‌تواند منادی الحاق کشمیر به خود یا استقلال آن منطقه باشد؟!
اگر کشمیر مستقل شود آیا سرنوشت شیعیان به سرنوشت شیعیان در پاکستان دچار می‌شود که دولت مرکزی یا گروه‌های تندرو وابسته به وهابیت با جان و مالشان هرگونه که بخواهند رفتار کنند؟!
افق این مبارزه روشن نیست و خون مبارزان و مردم در مسیری جاری می‌شود که در صورت تحقق آرزوها معلوم نیست خیر و صلاح جامعه مسلمانان هند و به‌ویژه مردم کشمیر و علی‌الخصوص شیعیان تأمین شود.
3- امروز داعیه‌داری مبارزات مسلحانه مسلمانان اصل نسبت با تفکرات سلفی/ وهابی/تکفیری است. ما گرچه خواهان توجه بیشتر دولت مرکزی هند به رونق اقتصادی و اجتماعی منطقه جامو و کشمیر هستیم اما به صلاح جامعه اسلامی نمی‌دانیم در تیمی بازی کند که مدیریت و فرماندهی آن را تفکر تند سلفی -که از ویژگی‌هایش دامن زدن به اختلافات مذهبی است- بر عهده دارد. دلیلی ندارد اقلیت شیعه کشمیر خود را وارد بازی بی‌نتیجه 2 سر باخت این منازعه کند.
4- کلام آخر اینکه دولت فعلی هند در کل، سیاستی ملایم در قبال شیعیان و رویکردی مناسب درمقابل جمهوری اسلامی دارد. در ماجرای اخیر نیز، دوستان ایران متحمل خسارات زیادی نشده‌اند؛ جا دارد هوشمندانه‌تر در برابر مسائل هند و مسلمانان آن موضعگیری کنیم تا امنیت کلان کشورمان و طریق رشد سیاسی و اجتماعی و اقتصادی همه شیعیان در سراسر کشور هندوستان بهتر تامین شود.
ارسال نظر