به گزارش پارس به نقل از فارس، روزنامه جوان امروز سه شنبه ۲۷/۱/۹۲نوشت: یادش بخیر! سال ۸۴ زمانی که دکتر محمود احمدی نژاد کاندیدای ریاست جمهوری بود و یکی از شعارهای اصلی تبلیغات انتخاباتی اش مبارزه با اسراف و تبذیر در ساختار دولت و جامعه بود.

چه روزهای خاطره انگیزی بود! خیلی از مردم به خاطر همین شعار و به خاطر اینکه احمدی نژاد، لازمه تحقق عدالت در جامعه را نبرد با اسراف می دانست، پای صندوق های رأی رفتند و به او رأی دادند. خیلی ها بی اندازه خرسند بودند از اینکه به کسی رأی داده اند که قرار است از تجملات در دولت بکاهد و به شدت با آن مبارزه کند.

از آن زمان تا به امروز، نزدیک هشت سال می گذرد. همایش ها و جشن های گوناگونی از سوی دولت و زیرنظر دکتر احمدی نژاد در طول این هشت سال برگزار شد که هیچ سنخیتی با شعارهای اسراف ستیز احمدی نژاد نداشته است و این روزها، اخبار برگزاری یک جشن صدهزار نفری در استادیوم آزادی، صدر اخبار رسانه هاست. خبری که انتقاد و اعتراض کارشناسان، نمایندگان مجلس، علما و مردم را برانگیخته است.

و باز یادش بخیر که احمدی نژاد در توجیه اجرای طرح هدفمندی یارانه ها گفت: « طرح هدفمند کردن یارانه ها جلوی اسراف را می گیرد. »

سال ۸۷ را هم یادمان نرفته که باز همین آقای احمدی نژاد در یکی از سخنرانی هایش تأکید کرد: « جلوگیری از اتلاف نعمت ها و اسراف زمینه ساز رشد اقتصادی است. »

می گویند حافظه تاریخی مردم ضعیف است اما خیلی از همین مردم هنوز فراموش نکرده اند که دکتر احمدی نژاد، در جمع روحانیون استان سمنان اظهار کرد: « باید اسراف و بى عدالتى را در کشور محو کنیم. »

این شعارها تا جایی مورد استقبال قرار گرفت که اسفند ماه ۸۷ فهمی هویدی، نویسنده مصری در مقاله ای نوشت: « محمود احمدی نژاد، اسراف را از دولت دور می کند. »

باز هم خاطرمان هست که سوم شهریور ماه ۹۱، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای هیئت دولت، ضمن نکوهش معضل اسراف در کشور، دولت را به صرفه جویی و پرهیز از اسراف توصیه کردند.

با همه اینها، در شرایطی که همه ما به ویژه دولت باید از اسراف پرهیز کنیم، در شرایطی که هموطنان زلزله زده بوشهری به کمک ویژه دولت نیاز دارند و در شرایطی که نیازمندان جامعه چشم امیدشان به دست سخاوت دولت است، آیا برگزاری یک جشن ۱۰۰ هزار نفری با حداقل ۲۸ میلیارد تومان هزینه، با عدالت و شعار مبارزه با اسراف سازگار است؟ ! کدام را باید باور کرد؟ ! آن شعارهای دلفریب را یا این جشن های کذایی را؟ !