پايگاه خبري تحليلي «پارس»- سيدمحمد اسلامي- تبعيض نژادي عليه رنگين پوست ها يک عارضه اخلاقي فراگير جهاني نيست. تراژدي هاي متعدد درباره رفتار غيرانساني با سياه پوست ها و سرخ پوست ها، بخشي از تاريخ ايالات متحده آمريکا است.

مجله تايم در روزهاي گذشته با انتشار ويدئويي اعلام کرد که رخدادهاي بالتيمور تکرار جنبش هاي ضد تبعيض نژادي در دهه هاي پيشين تاريخ ايالات متحده است. جنبش هايي در اعتراض به واقعيت هاي تلخ که هنوز هم در لايه هاي زيرين جامعه آمريکايى وجود دارد. 

با اين همه ما در ايران به اين لايه ها اشراف نداريم. ما نيز مانند بسياري از مردم جهان مخاطب رسانه هايي بوده ايم که به جاي روايات واقعيت، بازارياب توهم ها درباره سراب «رؤياي آمريکايى» بوده اند. بخشي از اين واقعيت را مي توان در سخنان باراک اوباما و هيلاري کلينتون درباره بالتيمور يافت. اما اين سخنان نيز همه واقعيت نيستند.

بخشي از واقعيت اين است که اقليت هاي قومي، نژادي و مذهبي بخش اصلي سبد رأي دموکرات ها هستند. آنها در يک سال آينده از اين قبيل رخدادها حداکثر استفاده را خواهند کرد. شايد بتوانند روال متعارف در انتخابات رياست جمهوري آمريکا را تغيير دهند و بار ديگر دولت را دموکرات نگه دارند. پشت پرده حمايت ها از جنبش هاي امروزي اعتراضي سياهان، زير پوست بالتيمور، برگه هاي رأي است که کم و زياد مي شوند.

2