پايگاه خبري تحليلي «پارس»- معاون سیاسی ـ حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس شواری اسلامي گفت: مذاكرات هسته اي موجب برملا ساختن ماهيت زياده‌ خواه قدرت‌هاي بزرگ به ‌ويژه غربي شد كه اين هم براي ملت ايران و ساير ملل جهان آشكار ساخت كه به‌ رغم شعارها و ادعاهايي كه قدرت‌هاي سلطه‌گر دارند آنها به هيچ‌چيز جز حفظ سلطه و منافع خود فكر نمي‌كنند. با اين مذاكرات ماهيت استعماري گذشته اين كشورها آشكار كرد.

دكتر جلال دهقانی ‌فیروزآبادی معاون سیاسی ـ حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس شواری اسلامي در گفتگو با پايگاه خبري تحليلي «پارس»، اظهار داشت: ؛ مذاكرات اتمام حجتي بر كشورهاي غربي مدعي برنامه هسته‌اي ايران بود كه همواره چنين تلقي مي‌كردند ما خواهان ديپلماسي و مذاكره هستيم و ايران آن را رد مي‌كند.

وي افزود: با اين مذاكرات اين حربه و بهانه از اين قدرت ‌ها گرفته مي‌ شود و ديگر نمي ‌توانند ايران را متهم به رد ديپلماسي كنند. 

وي اضافه كرد: به ‌دنبال آن هدف ديگر غيرامنيتي كردن جمهوري اسلامي ايران و برنامه هسته‌اي ايران است. به‌ دنبال اين مذاكرات ايران و برنامه هسته‌‌اي‌اش را به راحتي نمي‌توان امنيتي و تهديدي عليه صلح و امنيت جهاني معرفي كرد.

معاون سیاسی ـ حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس با اشاره به اصلاح تصويرسازي دروغين رسانه هاي غربي از ايران با اشاره به دستاورد مذاكرات گفت: يك تصويرسازي مثبت در عرصه جهاني به ‌معناي عام و تنوير افكار عمومي جهاني حتي در كشورهاي غربي با اين مذاكرات اتفاق افتاد.

وي افزود: بسياري از افكار عمومي متوجه اين واقعيت شدند كه جمهوري اسلامي ايران با حسن نيت كامل وارد مذاكرات شده و به تعهداتش پايبند بوده است. 

دهقانی ‌فیروزآبادی اضافه كرد: فراتر از اين در جامعه بين‌المللي به‌ معناي عام آن، اكثريت ملل جهان به اين پي بردند كه ايران كشوري مسئوليت‌پذير، قانون‌مدار و پايبند به تعهدات بين‌المللي است و با وجود پذيرش تعهداتي فراتر از قواعد و قوانين بين‌المللي گام به مذاكرات گذاشته و طرف مقابل است كه به تعهداتش پايبند نيست.

معاون سیاسی ـ حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس با اشاره به بحث هايي كه در مورد جامعه جهاني و دايره شمول آن مطرح مي شود گفت: اتخاذ چنين سياست و رويه‌ اي از سوي مقامات ايران باعث مي‌شود تا كشورهاي سلطه‌ گر نتوانند اجماع جهاني عليه جمهوري اسلامي ايران شكل دهند. 

وي افزود: جلب اعتماد جامعه بين‌المللي به‌ معناي عام است كه به ‌نظر ما همه كشورها و ملت‌ها و نه فقط كشورهاي غربي را شامل مي‌شود. 

وي اضافه كرد: مذاكرات با افزايش اعتبار و اعتماد جامعه بين‌المللي درهاي بسياري را به روي ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران مي‌گشايد كه ما مي‌توانيم با برملا ساختن بهانه‌جويي‌هاي كشورهاي غربي با ساير ملت‌ها روابط منصفانه و عادلانه مبتني بر منافع متقابل داشته باشيم.

معاون سیاسی ـ حقوقی مرکز پژوهشهای مجلس خاطرنشان ساخت: جامعه بین‌المللی یا به تعبیر دیگر جامعه جهانی امروز حداقل به ۲ معنا در روابط بین‌الملل به‌کار می‌رود؛ نخست براساس یک تلقی قوم‌ مداری فرهنگی و اروپا محوری است که کشورهای غربی معمولاً این معنا از جامعه بین‌المللی را به ‌کار می‌گیرند و منظورشان جامعه‌ای از کشورهاست که براساس هنجارهای اروپایی شکل گرفته‌اند.

وي افزود: از نقطه‌نظر آنان با تشكيل دولت - ملت در اروپا هنجارها و ارزش‌هاي زيربنايي غربي جهان‌گير شده است. به همين علت وقتي آنها صحبت از جامعه جهاني مي‌كنند مقصودشان مجموعه‌اي از كشورها و ملت‌هايي است كه براساس هنجارهاي اروپايي شكل گرفته‌اند.

دهقانی ‌فیروزآبادی  با اشاره به تعريف دوم از جامعه جهاني گفت: يك معناي عام كه در واقع خنثي‌تر و بي‌طرف ‌تر است اين است كه جامعه جهاني مجموعه‌اي از كشورها و ملت‌هاست كه با حفظ اصول و ارزش‌هاي خودشان و پذيرش هنجارهاي مشترك با هم در تعامل و ارتباط هستند. بنابراين، اين تعريف و تلقي از جامعه جهاني بسيار فراتر از كشورهاي غربي است. امروز وقتي ما صحبت از جامعه بين‌المللي مي‌كنيم منظورمان فقط كشورهاي غربي كه به‌طور معمول نيز جزو قدرت‌هاي استعماري بودند نيست.

وي افزود: اين تلقي استعماري وجود داشته است كه اروپا و فرهنگ غربي را مهد تمدن و فرهنگ اصيل مي‌دانستند و كساني متمدن تلقي مي‌شدند كه ارزش‌هاي آنان را بپذيرند. اين تلقي استعماري هنوز نيز در انديشه رهبران غرب وجود دارد كه هر جامعه‌اي كه مثل آنان فكر نكند جزئي از جامعه جهاني به‌شمار نمي‌رود. اين موضوع به‌ويژه در ارتباط با مذاكرات ايران با كشورهاي غربي درخصوص پرونده هسته‌اي قابل طرح است.

دهقانی ‌فیروزآبادی  با اشاره به از ابتدا اهداف و انگيزه‌هاي جمهوري اسلامي ايران گفت: البته يكي از اين اهداف عادي‌سازي پرونده هسته‌اي بود، درصورتي كه حسن‌نيت در طرف مقابل به‌ويژه مدعيان غربي باشد. نمي‌خواهيم بگوييم كه هدف مذاكرات دستيابي به يك توافق منصفانه، عادلانه و عاقلانه نبود اما با توجه به تلقي، تصور و رويه‌اي كه قدرت‌هاي غربي در مواجهه با جمهوري اسلامي ايران داشتند هميشه اين بي‌اعتمادي وجود داشت كه ممكن است قدرت‌هاي غربي حاضر نباشند حقوق مسلم جمهوري اسلامي ايران را به رسميت بشناسند.