زنانی که فرش‌های جنگی می بافند

اردشیر صالح پور در نشست «تاثیر و نمایش جنگ در نقوش فرش افغانستان» - فرش‌های جنگی افغانستان را هنر مدرن آسیای مرکزی دانست و اظهار داشت: شاید بتوان این نمونه فرش را بخش کوچکی از تاریخ کشور افغانستان دانست، فرش هایی منقوش به ابزار و ادوات جنگی که بدون تحسین جنگ، آن را منعکس می کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران و پژوهشگر افزود: برای ما در جهان ایرانی و ایران فرهنگی، فرش همچنان نماد بهشت و تصاویر زیبا و ارجمند و آرمان‌های فلسفی و زیبا شناسی و تجلی آسمان و ملکوت است.

صالح پور با تاکید بر این نکته که زنان در ایران و افغانستان با بافتن فرش زیبایی را به خانه خود دعوت می‌کنند، اظهار داشت: هرچند فرش‌های جنگی را نمی‌توان زیبا نام نهاد چون ابزار خشونت آمیز و کشتار در آنها وجود دارد اما این فرش‌ها نیز زیبایی خاصی از نظر هنری دارند و سبک و سیاق ویژه ای داشته و بخشی از خاطرات و مخاطرات کشور دوست و برادر، افغانستان را معرفی می‌کنند.

وی به بهانه این نشست برای مردم کشور افغانستان، آرزوی صلح ، رفاه، آرامش، آسایش، سرافرازی و پیشرفت آرزو کرد و گفت: امیدواریم هرچه زودتر این فرش‌های جنگی کاملا جنبه آرشیوی و خاطره ای و موزه ای پیدا کرده و به جای ادوات جنگی، بار دیگر گل و گیاه و نقوش زیبای سنتی بر روی فرش افغانستان جایگزین شود.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران و پژوهشگر با تاکید بر این که این فرش ها، در حکم پوسترهای جنگی هستند، گفت: ما همچنان به صلح و آرامش نیازمندیم.

صالح پور افزود: موزه ها تنها جایی برای نگهداری اشیا نیستند بلکه زایش، تداوم، بالندگی و ارتباط فرهنگی نیز در موزه ها شکل می گیرد.

وی با اشاره به دو نوع هنر شامل هنرهای زیبا و کاربردی گفت: اگرچه فرش در گروه هنرهای کاربردی قلمداد می شود اما فرش ایران و افغانستان را می‌توان از جمله هنرهای زیبا نیز به شمار آورد.