بایدن آخرین رئیس جمهور آمریکا است. جو بایدن به گاف‌های پی در پی‌اش معروف است. بایدن اغلب با فراموش کردن نام مقامات سبب خنده دیگران می‌شود.     


به گزارش تحریریه، «جیسون ویلیامز» مشاور سرمایه گذاری و بنیانگذار موسسه Main Street Ventures  اعتقاد دارد: چه بایدن را دوست داشته باشید یا با وی دشمن باشید، او سناتوری از ایالت پنسیلوانیا است که برای سرگرمی خوب می باشد زیرا آشنایی زیادی با او دارم.

 

بیشتر مردم آمریکا وی را به عنوان رییس جمهوری کشورشان می شناسند البته وقتی با وی ملاقات می کنید چیزهایی را که نباید بگوید بر زبانش جاری می کند. وی در خلال هفته گذشته یکی از بزرگترین گاف هایی را داد که از نگاه افراد آگاه بسیار خنده دار بوده و حکایت از بی اطلاعی وی دارد. 

همین چند روز قبل بود که بایدن خودروسازان آمریکایی را مکلف کرد که تا ۲۰۳۰ نیم یعنی ۵۰ درصد از فروش خود را به خودروهای برقی اختصاص بدهند. شاید وی فکر کرده که ۵۰ درصد همان ۵۰ هزار عدد می شود اما آمریکا در سال های اخیر از حدود ۹ تا ۱۲ میلیون خودرو تولید کرده است.

اما واقعیت این است که آمریکا قادر نیست به این تعداد خودروی برقی (حداقل ۵ میلیون عدد برای سال ۲۰۳۰) بسازد زیرا لیتیوم کافی برای آن در جهان وجود ندارد؛ مس مورد نیاز برای این میزان خودرو در جهان موجود نیست و همچنین ما برای این تعداد خودرو کبالت کافی در جهان نداریم.

این وعده بایدن در صورتی عملیاتی می شود که در مبحث فناوری های خودروهای برقی تحولاتی چشمگیر رخ بدهد. این خودروها با فناوری متفاوت و کارآمد به این زودی ها نمی تواند عرضه شوند و هر فردی غیر از این فکر می کند یا نادان است یا ساده لوح و یا هر دو.

این انقلاب خودرویی بدون تغییر عمده در فناوری ها قابل دستیابی نیست زیرا فناوری ماشین های برقی کنونی گران، خطرناک و آلوده کننده هستند.

باتری های خودروهای برقی از گران ترین فلزات روی زمین ساخته می شوند بنابراین بسیار پر هزینه هستند. به همین دلیل هر باتری حداقل ۱۰ هزار دلار قیمت دارد. این باتری ها مدت کوتاهی قابلیت شارژ و استفاده دارند پس باید به سرعت جایگزین شوند و مالک خودرو باید به اندازه قیمت یک ماشین احتراقی پرداخت کند تا باتری خودروی برقی خود را بخرد.  

علاوه بر این باتری های این خودروها در برخی موارد منفجر می شوند. وقتی آن ها سریع شارژ یا به سرعت تخلیه شوند، داغ می کنند و با گرم شدن آن همه چیز در موتور داغ و منبسط  می شود، تجهیزات می شکنند و اجزای داخلی در معرض هوا قرار می گیرند و در برخی مواقع خودرو منفجر می شود.

 

 

علاوه براین به رغم آنکه به این خودروها ویژگی پاک و سبز داده می شود، بسیار آلاینده  هستند زیرا برای تولید موا اولیه و عناصر مورد نیاز آن باید حجم وسیعی از محیط زیست نابود شود.

 

رواناب معادن لیتیوم، باقیمانده های معادن کبالت و بسیاری از آلودگی ها ماحصل چیزی هستند که ما آن را با نام سبز شدن انرژی می نامیم.

حال باید متوجه گاف جو بایدن شده باشید. وی به جای آنکه برای حمایت از تولید خودروهای برقی آلاینده و مضر وارد عمل شود باید برای حمایت از فناوری های پاک جدیدتر به ویژه توسعه استفاده از آمونیک در صنعت تولید انرژی برای خودرو و دیگر موتورها اقدام می کرد. در این صورت وی هم از انرژی فسیلی آلاینده فاصله می گرفت و هم می توانست به حفظ محیط زیست کمک کند.