فسادهای سیستماتیک موجب اعتراضات اخیر است

«احمد بخشایشی اردستانی» کارشناس مسائل بین‌الملل در تشریح دلایل و ابعاد اعتراضات مردمی در بصره و نجف در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: به صورت کلی مشکلات عراق را باید در دو محور داخلی و خارجی مورد بررسی قرار داد؛ در داخل کشور فساد در بدنه دولت بسیار شدید است و این روند همچنان ادامه دارد. به عنوان مثال هر کدام از نمایندگان پارلمان عراق تعداد زیادی محافظ دارند که هر کدام از آنها به یک وزارتخانه متصل هستند و از رانت‌های زیادی استفاده می‌کنند که باعث شده نظام دموکراسی در عراق به صورت قبیله‌ای - عشیره‌ای نمایان شود.

وی افزود: ساختار دموکراسی در عراق به صورتی است که تمامی سیاستمداران فکر می‌کنند امکانات و تمامی مسندهای دولتی متعلق به جریان منتسب به آنها است و باید به صورت شخصی از آن استفاده کنند. در انتخابات اخیر شاهد بودیم که طیف زیادی از مردم عراق در انتخابات شرکت نکردند و این عدم مشارکت دقیقاً منبعث از همین فسادها و بحران‌هایی است که ریشه در بی‌تدبیری مقامات بغداد دارد. هیچکس فکر نمی‌کرد که جریان صدر پیروز انتخابات اخیر عراق شود اما شاهد بودیم که ائتلاف سائرون به رهبری مقتدی صدر با تکیه بر شعارهای ضد فساد، باعث شد تا آنها پیروزی نهایی را به دست بیاورند. درست است که جریان سائرون نمی‌تواند به صورت صد درصد دولت را تشکیل دهد اما به هر حال می‌تواند ائتلاف با جریان‌های دیگر را شکل داده و بر روی روند سیاسی عراق تاثیر بگذارد.

این تحلیلگر مسائل منطقه با اشاره به دلایل عدم توسعه یافتگی برخی از شهرهای عراق و رابطه آن با خیزش‌های مردمی، گفت: استانی مانند بصره که دارای نفت بسیار زیادی است، همچنان از بیکاری، فقر، عدم وجود بهداشت، آب نامناسب، قطع برق و غیره رنج می‌برد که نتیجه آن باعث شده سطح رفاه در این شهر و سایر استان‌ها به پایین‌ترین سطح برسد. نتیجه این عدم رفاه و توسعه‌یافتگی طغیان عمومی خصوصاً جوانان عراق است که تا اشغال فرودگاه هم پیش رفت. این وضعیت نشان از عصبانیت آنهاست که خواهان آرامش و رفاه هستند اما فساد و تعمیق آن مانع از این کار شده است.

وی در پایان با بیان اینکه بخشی از این ناآرامی‌ها به دلیل دخالت آمریکا و عربستان ایجاد شده است، خاطرنشان کرد: دخالت سعودی‌ها و ایالات متحده در عراق باعث شده تا تشکیل دولت در این کشور با مشکل روبه‌رو شود و به همین دلیل است که می‌بینیم تا به امروز بغداد بدون دولت سپری می‌کند. این اوضاع بدون تردید بر وخامت اوضاع و احوال عراق اضافه می‌کند و احتمال خیزش جوانان و شوروش تا آخرین نفس را پدیدار می‌کند تا به دولت بفهمانند باید با فساد مقابله کند. اگر می‌گذاشتند عراق بر روی پای خود بایستد و دولت را تشکیل می‌دانند، بدون تردید وضعیت این‌گونه نبود. لذا تداوم بی دولتی در عراق فشار بر جریان‌های سیاسی را افزایش خواهد داد و اگر این روند ادامه پیدا کند بحران دموکراسی در بغداد افزایش پیدا خواهد کرد.